ΕΚΚΛΗΣΙΑ και ΚΟΙΝΩΝΙΑ: Η θεία μου η χίπισσα

Γράφει ο ΦΑΛΗΡΕΥΣ

Η Εκκλησία της Ελλάδος (μεγάλη χορηγός της στήλης) αισθάνθηκε ξαφνικά την ανάγκη να συμβαδίσει με τους καιρούς, με αποτέλεσμα να ανακαλύψει, επιτέλους, τη δεκαετία του 1970: τα σέβεντις! (Με Δαλιανίδη, Ρένα Βλαχοπούλου και τα συμπαρομαρτούντα...)

Επειδή οι συνοδικοί αντελήφθησαν –και ασφαλώς σκανδαλίστηκαν– ότι κατά την περίοδο του εγκλεισμού η γιόγκα ήταν μια δημοφιλής μέθοδος γυμναστικής, η Ιερά Σύνοδος επανέφερε με ανακοίνωσή της παλαιότερες προειδοποιήσεις της προς το χριστεπώνυμον πλήρωμα εναντίον της γιόγκα. Τότε, το 2015, είχε καταγγείλει τη γιόγκα ως σατανιστική πρακτική, τώρα, πέντε χρόνια αργότερα, την κηρύσσει αντιχριστιανική. «Αποτελεί», αναφέρει η ανακοίνωση, «θεμελιώδες κεφάλαιο της θρησκείας του Ινδουισμού, διαθέτει ποικιλομορφία σχολών, κλάδων, εφαρμογών και τάσεων και δεν αποτελεί “είδος γυμναστικής”». Ως εκ τούτου, «τυγχάνει απολύτως ασυμβίβαστη με την ορθόδοξη χριστιανική πίστη μας και δεν έχει καμία θέση στη ζωή των χριστιανών». Η γιόγκα όλα αυτά, θυμίζω.

Προσωπικά, όλα αυτά με στέλνουν πίσω στην εποχή «της θείας μου της χίπισσας», τέλη δεκαετίας του 1960, όταν ήταν της μόδας η Ινδία και η γιόγκα ήταν κάτι καινούργιο, που το έφερνε εκείνη η γενιά από τις περιπλανήσεις και τις αναζητήσεις της στην Ανατολή.  

Σήμερα, είναι ένας τύπος γυμναστικής προσαρμοσμένος στις ανάγκες της ζωής στον σύγχρονο δυτικό κόσμο. 

Είναι ένα πνευματικά ουδέτερο είδος υπηρεσίας, που προσφέρεται και από τα συνοικιακά γυμναστήρια. Η εικόνα της Ι.Σ. είναι, στην καλύτερη περίπτωση, από το 1970 και βρισκόμαστε στο 2020, θυμίζω.
 
Η υποψία μου επιβεβαιώνεται, καθώς παρακάτω η ανακοίνωση διαλαμβάνει αυστηρές προειδοποιήσεις και κατά των Rotary και Lions! Προειδοποιήσεις μάλιστα απευθυνόμενες στους μητροπολίτες, που φαίνεται ότι εύκολα παρασύρονται και γι’ αυτό καλούνται «να απέχουν από κάθε εκδήλωση που διοργανώνεται από τις οργανώσεις Rotary και Lions, επειδή δεν περιορίζονται μόνον σε κοινωνικές εκδηλώσεις, αλλά επεκτείνονται και σε πράξεις θρησκευτικού χαρακτήρα, καθ’ όσον διαθέτουν τυπικό τελετουργίας εισδοχής νέων μελών και καθορίζουν προσευχή που απευθύνεται αδογμάτιστα σε έναν θεό, με τη γενική έννοια του όρου και όχι κατά την ορθόδοξη χριστιανική πίστη μας».

Ωραία. Καταλαβαίνω ότι κάπου υπάρχουν και δεν είναι ο σκοπός μου να θίξω τα μέλη τους, αλλά οι συγκεκριμένες φιλανθρωπικές οργανώσεις είναι υποθέσεις του παρελθόντος.  

Ποιος ακούει πια για Rotary και Lions; 

Εδώ και 30 χρόνια τουλάχιστον, η φιλανθρωπία έχει διαπλακεί τόσο στενά με τις δημόσιες σχέσεις, ώστε τα δύο δεν ξεχωρίζουν πλέον. Οργανωτικά σχήματα τύπου Rotary και Lions έχουν τελείως ξεπεραστεί από τις εξελίξεις και το να ασχολείται κάποιος μαζί τους είναι τόσο επίκαιρο όσο και το να καταγγέλλει τους μασόνους.

Επομένως...

δεν υπερβάλλω όταν υποστηρίζω ότι η Εκκλησία συγκεντρώνεται, κλείνει τα μάτια και κάνει ένα άλμα στο μέλλον, όμως –τι περίεργο!– προσγειώνεται στο 1970. 

Μισόν αιώνα πίσω: τόσο είναι το πιο σύγχρονο που μπορεί...