Το αποτέλεσμα των εκλογών του περασμένου Ιουλίου οφείλεται στη δυνατότητα της Νέας Δημοκρατίας να δώσει πολιτική προοπτική στο ρεύμα αντι-ΣΥΡΙΖΑ.
Σε αντίθεση με το αντιμνημονιακό ρεύμα που έδωσε την κυβέρνηση στον Τσίπρα και στον συνεταίρο του, αυτό ήταν βουβό. Επειδή η Αριστερά έχει ταυτίσει την «κοινή γνώμη» με τις διάφορες δυναμικές μειονότητες που κλείνουν τους δρόμους παράγοντας θόρυβο, δεν μπόρεσε να αντιληφθεί τη δημιουργία του. Το θλιβερό θέαμα των στελεχών της το βράδυ των ευρωεκλογών στην Κουμουνδούρου το αποδεικνύει.
Ηταν ένα ρεύμα που δημιουργήθηκε στη διάρκεια της τετραετίας μέσα στην καθημερινότητα, άρα με τη βραδύτητα του χρόνου που επηρεάζει τη ζωή σχεδόν χωρίς να το καταλάβεις, ώσπου μια μέρα αισθάνεσαι ότι δεν πάει άλλο. Η τυχοδιωκτική πολιτική του α΄ εξαμήνου του 2015 μπορεί να μην προκάλεσε άμεσες αντιδράσεις, όμως λειτούργησε υποδόρια στο μέτρο που όλο και περισσότερα τμήματα του πληθυσμού την αντιλαμβάνονταν. Η ταπείνωση στην ουρά της κλειστής τράπεζας, η απάτη του δημοψηφίσματος, ο κίνδυνος της ταπεινωτικής αποβολής απ’ την Ευρώπη ξαναζωντάνεψαν με τη βαριά φορολογία, την ανασφάλεια της καθημερινότητας, κυρίως όμως με το διάχυτο αίσθημα ότι μας κυβερνούσε ένα τσούρμο από ανίκανους. Η κυνική διαχείριση της τραγωδίας στο Μάτι ήταν το σημείο καμπής. Η πλειοψηφία μπορεί να παρέμεινε σιωπηλή, όμως είχε συνειδητοποιήσει πως η κυβέρνηση είναι επικίνδυνη.
Η αντιπολίτευση του ΣΥΡΙΖΑ δείχνει ότι δεν έχουν αντιληφθεί την ανατροπή. Βγάζουν απ’ το σεντούκι σκονισμένα συνθήματα, θυμούνται τον αντιαμερικανισμό για να αποκαταστήσουν τη χαμένη τιμή της Αριστεράς τους. Κάθε απόπειρα να ξαναβγούν στο προσκήνιο τους κοστίζει σε αξιοπιστία και σοβαρότητα. Και στο σημείο αυτό εντοπίζεται η αχίλλειος πτέρνα της κυβέρνησης. Με τη σημερινή αντιπολίτευση, η κυβέρνηση μπορεί να ελπίζει ότι είναι ακλόνητη. Ομως δεν δικαιούται να το ελπίζει. Οσο ο ΣΥΡΙΖΑ και ό,τι εκπροσωπεί εξασθενούν, τόσο εξασθενεί και το ρεύμα που τους ανέτρεψε. Οσο ο κ. Τσίπρας καταδικάζει εαυτόν σε μια αριστερή γραφικότητα, τόσο ο κ. Μητσοτάκης θα βρίσκεται μόνος αντιμέτωπος με τα πραγματικά προβλήματα.
Το πρόβλημα του Μητσοτάκη δεν είναι τι λέει ο Τσίπρας για το μεταναστευτικό.
Είναι το ίδιο το μεταναστευτικό.
Το πρόβλημά του δεν είναι η απόπειρα αναβίωσης του αντιαμερικανισμού που δεν ξέρω ποιους αφορά.
Είναι...
η κατάσταση στην Ανατολική Μεσόγειο, όπως είναι η χαρωπή αδράνεια της δημόσιας διοίκησης και άλλα ων ουκ έστιν αριθμός.
Το ρεύμα αντι-ΣΥΡΙΖΑ ξεφουσκώνει μαζί με τον ΣΥΡΙΖΑ. Και τώρα θα κριθούν η Νέα Δημοκρατία και οι προσδοκίες που δημιούργησε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου