Του ΠΑΣΧΟΥ ΜΑΝΔΡΑΒΕΛΗ
Ενα θεαματικό αυτογκόλ πέτυχε η κυβέρνηση στο ποδόσφαιρο. Σύμφωνοι! Δεν είναι ούτε η πρώτη κυβέρνηση που το κατάφερε ούτε η τελευταία φορά που θα το κάνει. Στην πολιτική η «στραβή» γίνεται εκεί που δεν το περιμένει κανείς· οι Αγγλοσάξονες έχουν μια πιο περιγραφική και χυδαία έκφραση. Το σημαντικότερο όμως στη διαχείριση αυτής της υπόθεσης δεν είναι ότι η κυβέρνηση κατάφερε να στρέψει τους πάντες εναντίον της. Αν το δούμε λίγο πιο μακροσκοπικά, αν κοιτάξουμε τα μετα-δεδομένα της υπόθεσης, πρέπει να ανησυχήσουμε.
Η πρώτη ανησυχητική ένδειξη είναι πως ένα θέμα ποδοσφαίρου έγινε κυρίαρχο θέμα πολιτικής αντιπαράθεσης (επί δύο ημέρες ήταν πρώτο θέμα στην «Αυγή») την ώρα που ο πρωθυπουργός είναι στη Γαλλία και όσα συμφωνήθηκαν εκεί θα επηρεάσουν πολύ περισσότερο την πορεία της χώρας, από το αν πάρει ο Ολυμπιακός το πρωτάθλημα ή υποβιβαστεί ο ΠΑΟΚ. «Ολο το έθνος προσκυνάει σώβρακα και φανέλες...», συνοψίζει από τον τάφο του ο ανεπανάληπτος Τζίμης Πανούσης.
Το δεύτερο είναι πως για πρώτη φορά στην επτάμηνη ζωή αυτής της κυβέρνησης τέθηκε θέμα κομματικής πειθαρχίας στην κοινοβουλευτική ομάδα του κόμματος. Πέρασαν τόσα και τόσα νομοσχέδια, που θα επηρεάσουν άμεσα τη ζωή όλων των Ελλήνων και δεν υπήρξαν παραφωνίες από τους βουλευτές· απλώς ελπίζουμε ότι τα διάβασαν. Επρεπε να κινδυνεύσει με υποβιβασμό ή με απώλεια βαθμών ο ΠΑΟΚ στο πρωτάθλημα, για να υπάρξει «ηχηρή διαφοροποίηση» από έναν πρώην πρωθυπουργό;
Η δε στάση του κ. Αντώνη Σαμαρά πρέπει να μας προβληματίσει ιδιαιτέρως. Καλώς ή κακώς –κακώς, θα λέγαμε, πολύ κακώς!– το θέμα έγινε ζωτικό για την κυβέρνηση. Τέθηκε κοτζάμ θέμα κομματικής πειθαρχίας, ό,τι πρέπει δηλαδή για να στρέψουν άπαντες το βλέμμα στη Βουλή και να αρχίσουν να μετράνε ψήφους και απουσίες. Η απουσία του από την ψηφοφορία έθεσε εκ των πραγμάτων ένα ζήτημα. Τι πάει να πει «ούτε έδωσα εξηγήσεις ούτε θα μπορούσαν να μου έχουν ζητηθεί»;
Κάθε βουλευτής, ακόμη κι αν είναι πρώην πρωθυπουργός, έχει δύο δουλειές: ψηφίζει ή δεν ψηφίζει, και αιτιολογεί τη στάση του. Οχι στον γραμματέα της κοινοβουλευτικής ομάδας κ. Σταύρο Καλαφάτη, αλλά στους ψηφοφόρους· κατ’ αρχάς του κόμματός του –που κάποτε τον έκαναν πρωθυπουργό– και κατά δεύτερον σε όλους τους Ελληνες που τρία χρόνια τον είχαν πρωθυπουργό.
Τέλος, είναι θλιβερό...
να αφιερώνουν τα μέσα ενημέρωσης χαρτί και πολύτιμο τηλεοπτικό χρόνο για να αναμεταδίδουν ανοησίες χουλιγκάνων, οι οποίοι νομίζουν ότι «βρισκόμαστε σε πόλεμο» και δη... αποσχιστικό. Οπως λέει και το κάλεσμα Συνδέσμων Φίλων του ΠΑΟΚ, «η κατάσταση των τελευταίων 2 εικοσιτετραώρων ξεφεύγει τελείως από την ανθρώπινη λογική» (28.1.2020)».
Είναι στο μόνο που θα συμφωνήσουμε με την ανακοίνωση, η οποία επίσης ενημερώνει ότι «ο πόλεμος μόλις ξεκίνησε»...
Ενα θεαματικό αυτογκόλ πέτυχε η κυβέρνηση στο ποδόσφαιρο. Σύμφωνοι! Δεν είναι ούτε η πρώτη κυβέρνηση που το κατάφερε ούτε η τελευταία φορά που θα το κάνει. Στην πολιτική η «στραβή» γίνεται εκεί που δεν το περιμένει κανείς· οι Αγγλοσάξονες έχουν μια πιο περιγραφική και χυδαία έκφραση. Το σημαντικότερο όμως στη διαχείριση αυτής της υπόθεσης δεν είναι ότι η κυβέρνηση κατάφερε να στρέψει τους πάντες εναντίον της. Αν το δούμε λίγο πιο μακροσκοπικά, αν κοιτάξουμε τα μετα-δεδομένα της υπόθεσης, πρέπει να ανησυχήσουμε.
Η πρώτη ανησυχητική ένδειξη είναι πως ένα θέμα ποδοσφαίρου έγινε κυρίαρχο θέμα πολιτικής αντιπαράθεσης (επί δύο ημέρες ήταν πρώτο θέμα στην «Αυγή») την ώρα που ο πρωθυπουργός είναι στη Γαλλία και όσα συμφωνήθηκαν εκεί θα επηρεάσουν πολύ περισσότερο την πορεία της χώρας, από το αν πάρει ο Ολυμπιακός το πρωτάθλημα ή υποβιβαστεί ο ΠΑΟΚ. «Ολο το έθνος προσκυνάει σώβρακα και φανέλες...», συνοψίζει από τον τάφο του ο ανεπανάληπτος Τζίμης Πανούσης.
Το δεύτερο είναι πως για πρώτη φορά στην επτάμηνη ζωή αυτής της κυβέρνησης τέθηκε θέμα κομματικής πειθαρχίας στην κοινοβουλευτική ομάδα του κόμματος. Πέρασαν τόσα και τόσα νομοσχέδια, που θα επηρεάσουν άμεσα τη ζωή όλων των Ελλήνων και δεν υπήρξαν παραφωνίες από τους βουλευτές· απλώς ελπίζουμε ότι τα διάβασαν. Επρεπε να κινδυνεύσει με υποβιβασμό ή με απώλεια βαθμών ο ΠΑΟΚ στο πρωτάθλημα, για να υπάρξει «ηχηρή διαφοροποίηση» από έναν πρώην πρωθυπουργό;
Η δε στάση του κ. Αντώνη Σαμαρά πρέπει να μας προβληματίσει ιδιαιτέρως. Καλώς ή κακώς –κακώς, θα λέγαμε, πολύ κακώς!– το θέμα έγινε ζωτικό για την κυβέρνηση. Τέθηκε κοτζάμ θέμα κομματικής πειθαρχίας, ό,τι πρέπει δηλαδή για να στρέψουν άπαντες το βλέμμα στη Βουλή και να αρχίσουν να μετράνε ψήφους και απουσίες. Η απουσία του από την ψηφοφορία έθεσε εκ των πραγμάτων ένα ζήτημα. Τι πάει να πει «ούτε έδωσα εξηγήσεις ούτε θα μπορούσαν να μου έχουν ζητηθεί»;
Κάθε βουλευτής, ακόμη κι αν είναι πρώην πρωθυπουργός, έχει δύο δουλειές: ψηφίζει ή δεν ψηφίζει, και αιτιολογεί τη στάση του. Οχι στον γραμματέα της κοινοβουλευτικής ομάδας κ. Σταύρο Καλαφάτη, αλλά στους ψηφοφόρους· κατ’ αρχάς του κόμματός του –που κάποτε τον έκαναν πρωθυπουργό– και κατά δεύτερον σε όλους τους Ελληνες που τρία χρόνια τον είχαν πρωθυπουργό.
Τέλος, είναι θλιβερό...
να αφιερώνουν τα μέσα ενημέρωσης χαρτί και πολύτιμο τηλεοπτικό χρόνο για να αναμεταδίδουν ανοησίες χουλιγκάνων, οι οποίοι νομίζουν ότι «βρισκόμαστε σε πόλεμο» και δη... αποσχιστικό. Οπως λέει και το κάλεσμα Συνδέσμων Φίλων του ΠΑΟΚ, «η κατάσταση των τελευταίων 2 εικοσιτετραώρων ξεφεύγει τελείως από την ανθρώπινη λογική» (28.1.2020)».
Είναι στο μόνο που θα συμφωνήσουμε με την ανακοίνωση, η οποία επίσης ενημερώνει ότι «ο πόλεμος μόλις ξεκίνησε»...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου