Του Κώστα Ράπτη
Η λογική της "δημιουργικής ασάφειας” δεν
είναι και ο καλύτερος τρόπος για μια επιτυχημένη διαπραγμάτευση. Και
για όποιον δεν πείστηκε από τις ελληνικές περιπέτειες στα χέρια των
"θεσμών” το 2015, η συνέχεια το 2016 σε ό,τι αφορά το προσφυγικό προβλέπεται ακόμη συναρπαστικότερη.
Χαμηλό προφίλ στα κρίσιμα ανοιχτά
ερωτήματα, υψιπετείς διακηρύξεις για τις προκλήσεις που αντιμετωπίζει η
Ευρώπη, σταδιακή προετοιμασία της κοινής γνώμης για τα επερχόμενα και
κάλυψη με κάθε τρόπο πίσω από... την Άγκελα Μέρκελ: αυτή είναι η τακτική
που ακολουθεί η κυβέρνηση, ενώ η χώρα προορίζεται να "θυσιαστεί”, κατά
την ωμή ειλικρίνεια του (απερχόμενου;) Σλοβάκου πρωθυπουργού Robert
Fico.
Μέχρι που η δυσάρεστη αλήθεια ξεμυτάει.
Όχι τόσο στα ελληνοτουρκικά, όπου η κοινή συνέντευξη Τύπου
Τσίπρα-Davutoglu μετά την 4η συνεδρίαση του Ανώτατου Συμβουλίου
Ελλάδας-Τουρκίας στη Σμύρνη, απλώς ήρθε να υπενθυμίσει, παρά τα εγκάρδια
"Φίλε Αχμέτ”, ότι στον σκληρό πυρήνα των σχέσεών τους οι δύο χώρες
διατηρούν εκκρεμότητες που δεν δύναται να παρακαμφθούν. "Υπάρχει
εναέριος χώρος που εσείς θεωρείτε ότι είναι δικός σας και εμείς δικός
μας” δήλωσε, ευκαιρίας δοθείσης, ο Τούρκος πρωθυπουργός, ενώ στην αιχμή
του ομολόγου του για το casus belli αντέτεινε ότι "αυτό αποτελεί απόφαση
της Τουρκικής Εθνοσυνέλευσης που απαντά σε άλλη απόφαση της Ελληνικής
Βουλής” (για τα 12 μίλια).
Η "δημιουργική ασάφεια” εφαρμοζόμενη
πάνω στον χάρτη ονομάζεται "γκρίζες ζώνες”. Και θα έχει άλλωστε πολλές
δυνατότητες εφαρμογής τώρα που η προσφυγική κρίση έφερε το ΝΑΤΟ στο
Αιγαίο.
Όμως εκεί όπου οι εξελίξεις γίνονται
πράγματι εντυπωσιακές είναι στις διεργασίες μεταξύ των "28” για το
σχέδιο αντιμετώπισης της προσφυγικής κρίσης – αν και ομολογουμένως επ'
αυτού η ελληνική κυβέρνηση μπορεί να επικαλεστεί το ελαφρυντικό της
γενικευμένης ευρωπαϊκής ασυναρτησίας.
Δεν δικαιολογείται, πάντως, έκπληξη όταν ο προεδρεύων του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Donald Tusk
(ήτοι ο άνθρωπος που ως εκ της θέσεώς του θα πρέπει να πλοηγήσει τους
"28” στην εξεύρεσης μιας κοινής συνισταμένης μέχρι την τακτική Σύνοδο
Κορυφής της 17ης/18ης Μαρτίου), φθάνει να συγχαίρει μέσω Twitter τις
χώρες των Δυτικών Βαλκανίων για το ότι στο 24ωρο π[ου ακολούθησε την
έκτακτη Σύνοδο Ε.Ε.-Τουρκίας την Δευτέρα έκλεισαν ασφυκτικά και οριστικά
την βαλκανική οδό για τους πρόσφυγες – με τις δραματικές επιπτώσεις που
όλοι παρακολουθούμε π.χ. στην Ειδομένη.
Είναι σαφές, για όποιον παρακολουθεί τις
τοποθετήσεις του τους τελευταίους μήνες, ότι ο Πολωνός πρόεδρος του
Ευρωπαϊκού Συμβουλίου αποτελεί θιασώτη της Ευρώπης-φρούριο, ενώ από την
προηγούμενη εβδομάδα κάθε άλλο παρά κατήγγειλε το κλείσιμο του
βαλκανικού διαδρόμου.
Άλλωστε δεν ψεύδεται, όταν υποστηρίζει
στα επίμαχα tweets του, ότι κάτι τέτοιο δεν αποτελεί πλέον "μονομερή
ενέργεια” αλλά τμήμα της συνολικής ευρωπαϊκής στρατηγικής. Η ανάγνωση
της κοινής δήλωσης των "28” επιβεβαιώνει πως οι πάλαι ποτέ μονομερείς
πρωτοβουλίες έχουν πλέον ενσωματωθεί στη συλλογική πολιτική. Ο
τερματισμός της ελεύθερης διέλευσης (wave through) των προσφύγων από το
ένα κράτος στο άλλο έχει εξάλλου πρωτοδιατυπωθεί ως στόχος στην άτυπη
μίνι σύνοδο κορυφής των Δυτικών Βαλκανίων από τον περασμένο Νοέμβριο.
Ο Donald Tusk
έχει βέβαια αρκετούς λόγους να θέλει να "πάρει το αίμα του πίσω”, αφού,
σύμφωνα με δημοσιεύματα όπως των Financial Times, το σχέδιό του να
επισημοποιήσει τις πρωτοβουλίες της Αυστρίας και των ακολούθων της για
κλείσιμο του βαλκανικού διαδρόμου, αναστατώθηκε από το ντηλ που έκλεισε,
πίσω από τις πλάτες των υπολοίπων εταίρων, η Angela Merkel με τον Ahmet
Davutoglu κατά το δείπνο που είχαν τον βράδυ της Κυριακής.
Η ελληνικη αντιπροσωπεία αντέδρασε μάλλον ψύχραιμα στον "αιφνιδιασμό", ο δε Αλέξης Τσίπρας έσπευσε να χαρακτηρίσει τις προτάσεις Davutoglu ως δελεαστικές...
Όπως και αν έχει πάντως, γεγονός
παραμένει ότι...
ο μεν "πυλώνας” του κλεισίματος του βαλκανικού διαδρόμου
είναι και ο μόνος βέβαιος, ενώ αντίθετα τα έτερα σκέλη της συνεργασίας
της Τουρκίας και της αποσυμφόρησης της Ελλάδας μέσω επανεγκαταστάσεων
βρίσκονται στον αέρα, λόγω νομικών αμφιβολιών και πολιτικών αντιστάσεων,
που πλέον περιλαμβάνουν και την ίδια τη Χριστιανική Ένωση της
Γερμανίας.
Η ομοβροντία που εξαπέλυσαν εναντίον του
σχεδίου συνεργασίας με την Τουρκία σχεδόν όλοι οι επικεφαλής των
πολιτικών ομάδων στο Ευρωκοινοβούλιο γεννά σοβαρές αμφιβολίες για το
κατά πόσον το γερμανικής εμπνεύσεως "περίγραμμα λύσης” που προέκυψε στη
Σύνοδο της Δευτέρας θα επιζήσει της μακράς εβδομάδας που μεσολαβεί μέχρι
την τακτική σύνοδο της ερχόμενης Πέμπτης.
Η "δημιουργική ασάφεια” κινδυνεύει να διαλυθεί κατά τρόπο οδυνηρό...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου