Η αγωνία ακόμη και για το άμεσο μέλλον είναι διάχυτη στους πολίτες, όπως και η ανησυχία και η μοιρολατρία επίσης για τα επερχόμενα πολλαπλά δεινά.
Είναι η διάψευση των προσδοκιών τόσο εμφανής και τόσο αποκαρδιωτική που δεν αφήνει περιθώρια για δικαιολογίες.
Αντιλαμβάνονται άπαντες ότι οι συνθήκες επιδεινώνονται συνεχώς σε όλα τα μέτωπα και ούτε ένα πεδίο προόδου δυστυχώς δεν αναδεικνύεται.
Ο κύκλος ιδεών του σχήματος της νέας Αριστεράς που μας κυβερνά κατερρίφθη στην κυριολεξία.
Στην οικονομία πίστευαν ότι θα επιβάλουν τις απόψεις τους στην Ευρώπη και θα απαλλάξουν τη χώρα από τα μνημόνια και τη λιτότητα.
Αντιθέτως, η χώρα κινδύνευσε με Grexit, οι τράπεζές της κατεστράφησαν, η ελευθερία της κίνησης κεφαλαίων χάθηκε και έφθασε η ελληνική οικονομία να είναι απολύτως εξαρτημένη από τα λεφτά των άλλων. Και το χειρότερο είναι ότι παραμένει εγκλωβισμένη σε ένα ατελές σχήμα πολιτικής διαπραγμάτευσης, που ουδέν αποδίδει, παρά μόνο βάρη προσθέτει.
Οι κυβερνώντες αρνούνταν για λόγους ανθρωπιστικούς και δικαιωμάτων την Αμυγδαλέζα και τώρα χτίζουν δεκάδες αντίστοιχες δομές για να φιλοξενήσουν εκατοντάδες χιλιάδες πρόσφυγες που αναγκαστικά πλέον θα μείνουν εδώ.
Ακόμη και οι όρκοι πίστης στους δημοκρατικούς θεσμούς, στη διαφάνεια, στον πλουραλισμό προδόθηκαν και προδίδονται καθημερινά.
Οι ανεξάρτητες Αρχές ακυρώθηκαν στην πράξη, στη Δικαιοσύνη συμβαίνουν σημεία και τέρατα, και μαζί οργιάζουν τα αμαρτωλά δίκτυα προπαγάνδας, όπως και μόνιμη κατέστη η προσπάθεια ποδηγέτησης του Τύπου και των μέσων ενημέρωσης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου