Του ΔΗΜΟΥ ΒΕΡΥΚΙΟΥ
Με 5 ευρώ την ώρα, νεαροί εθνοφύλακες «χτυπάνε» σκοπιά στο στρατόπεδο του Αργους Ορεστικού επειδή δεν υπάρχουν στρατιώτες για τη φύλαξή του! Το ίδιο συμβαίνει και στα περισσότερα από τα 260 στρατόπεδα-φαντάσματα που είναι διάσπαρτα στην ενδοχώρα από την εποχή του εμφυλίου και αντί να τα κλείσουν εξοικονομώντας εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ τον μήνα, τα διατηρούν μισάνοιχτα για να καλύπτουν τις ρουσφετολογικές ανάγκες των κατά τόπους βουλευτών της περιοχής.
Η περίπτωση του στρατοπέδου στο Αργος Ορεστικό είναι από τις πιο κραυγαλέες. Ενώ είχε προγραμματιστεί να μπει λουκέτο από τον περασμένο Σεπτέμβριο, μετά τη δυναμική παρέμβαση του Φ. Πετσάλνικου απετράπη το κλείσιμο. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα οι νεοσύλλεκτοι της Α' ΕΣΣΟ του 2012 να κρυολογήσουν γιατί δεν υπήρχαν διαθέσιμα κονδύλια για θέρμανση. Και το πιο εξοργιστικό! Επειδή το συγκεκριμένο στρατόπεδο δεν διαθέτει «ετοιμοπόλεμους» στρατιώτες, προσλαμβάνονται ωρομίσθιοι εθνοφύλακες για τη φύλαξη του στρατοπέδου!!
Λόγω μάλιστα της αυξημένης ανεργίας στον νομό της Καστοριάς, κάθε μήνα σχηματίζεται ουρά από νέους που πασχίζουν να εξασφαλίσουν είκοσι ώρες σκοπιά για 100 ευρώ!!
Παρ' όλα αυτά, τα 260 στρατόπεδα-φαντάσματα θα έπρεπε να έχουν κλείσει πριν από δεκαετίες.
Το πρόβλημα έχει τις ρίζες του στη μετεμφυλιοπολεμική περίοδο και στο δόγμα του «Εσωτερικού Εχθρού» και του από «Βορρά Κινδύνου». Η αστάθεια και η καχυποψία της εποχής εκείνης δημιούργησαν την εντύπωση ότι ο στρατός έπρεπε να βρίσκεται στα βόρεια σύνορα, ανεπτυγμένος γραμμικά, αλλά και στο εσωτερικό για να διατηρήσει την εσωτερική ασφάλεια... Δηλαδή, ο στρατός έπρεπε, σύμφωνα με τις κρατούσες αντιλήψεις των τότε ηγεσιών, να βρίσκεται παντού... Μετά τη μεταπολίτευση και την ήττα στην Κύπρο, αυτό το κλίμα απλώς «κουκουλώθηκε» μέσα σε ένα γενικότερο πλαίσιο «συναίνεσης».
Δυστυχώς, ακόμη και σήμερα διατηρούνται τα στρατόπεδα της μετεμφυλιοπολεμικής εποχής ή ιδρύονται καινούργια, όπως το Κέντρο Εκπαίδευσης στα Γιαννιτσά που δημιούργησε η κυβέρνηση της ΝΔ για καθαρά ρουσφετολογικούς σκοπούς...
Τα περίπου 850 στρατόπεδα στη χώρα μας, μόνο για τον Στρατό Ξηράς, δείχνουν ότι 37 χρόνια μετά τη μεταπολίτευση και τα γεγονότα της Κύπρου δεν έχουμε προσανατολιστεί εκεί που είναι η πραγματική απειλή. Οπως τη δεκαετία 1930-40 οι Ιταλοί ετοιμάζονταν να επιτεθούν στην Ηπειρο και ο Μεταξάς οχύρωνε τα ελληνοβουλγαρικά σύνορα γιατί είχε εμμονή με τη βουλγαρική απειλή, έτσι και μετά το 1974 μέχρι σήμερα δεν έγινε απεμπλοκή από τα βόρεια σύνορα και μάλιστα μέχρι πρόσφατα κατασκευάζονταν απειλές από βορρά από τις πολιτικές και στρατιωτικές ηγεσίες.
Σήμερα, παρότι έχει γίνει αποδεκτό από κάθε λογικό νου ότι δεν υπάρχει απειλή από Βορρά, διατηρούνται εκεί και στο εσωτερικό της χώρας (Βόρεια Ελλάδα, Κεντρική, Δυτική και Πελοπόννησο) περίπου το 1/3 του προσωπικού του Στρατού. Το κόστος για μια τέτοια μονάδα του εσωτερικού είναι πολλαπλάσιο αυτών των ανατολικών συνόρων γιατί διαθέτουν λίγο κόσμο και έχουν πολλά έξοδα συντήρησης. Για παράδειγμα, κάθε μικρό Κέντρο Εκπαίδευσης κοστίζει δεκαπλάσια χρήματα από ένα μεγάλο.
Επειδή τα στρατόπεδα του εσωτερικού και των βόρειων συνόρων έχουν στο μεγαλύτερο μέρος παλιά κτίρια, η συντήρησή τους είναι πιο ακριβή και επειδή εκεί υπηρετούν λιγότεροι στρατιώτες, δεν επαρκούν για τη φύλαξη και τη συντήρησή τους. Κανονικά για κάθε μονάδα (τάγμα) απαιτούνται περί τα πέντε εκατομμύρια ευρώ κάθε χρόνο για τη λειτουργία, την εκπαίδευση και τους μισθούς του προσωπικού.
ΟΙ ΛΑΘΟΣ ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ
Μόνιμο αμυντικό «δόγμα» η σπατάλη
Σε κάθε χώρα που κυριαρχεί το αυτονόητο δεν υπάρχουν Ενοπλες Δυνάμεις με αποστολή ανύπαρκτη, μόνο για να εξυπηρετούν συμφέροντα που δεν έχουν σχέση με την άμυνα της χώρας. Ακόμη και αν ο πληθυσμός είναι «κινεζικού» μεγέθους, σπατάλες δεν κάνει κανένας. Γιατί ό,τι υπάρχει κάπου που δεν χρειάζεται, λείπει από τον χώρο που είναι απαραίτητο. Και ό,τι πληρώνουμε χωρίς να απαιτείται, μας αφαιρεί δυνατότητες από τα αναγκαία για την επιβίωσή μας.
Στη χώρα μας, δυστυχώς, έχει επικρατήσει η νοοτροπία ότι τα χρήματα για την Αμυνα είναι ατέλειωτα και μπορούν να σπαταλούνται για μικροσυμφέροντα.
Επειδή όμως είμαστε σε εποχή που δεν προέχουν τα τοπικά ή συντεχνιακά συμφέροντα αλλά η επιβίωση της χώρας, θα πρέπει να υπολογίζεται το κάθε κόστος σε συνδυασμό με την αποτελεσματικότητα για την αντιμετώπιση της μοναδικής απειλής (τουρκικής). Οι όποιες σπατάλες αποδυναμώνουν και την οικονομία και την αποτελεσματικότητα, ιδιαίτερα αυτή την περίοδο που η έννοια της εθνικής κυριαρχίας σχετίζεται με την οικονομία.
Οι Ενοπλες Δυνάμεις, επομένως, θα πρέπει να προσαρμοστούν και να τοποθετηθούν κυρίως για την αντιμετώπιση της τουρκικής απειλής. Παράλληλα, να διατηρηθούν για την ενίσχυση της ασφάλειας των βόρειων συνόρων, δυνάμεις ανάλογες των κινδύνων που μπορεί να προέλθουν από την περιοχή, σε λογικό χρόνο.
Πέραν της οικονομικής διάστασης και της ανάγκης για μεγαλύτερη αποτελεσματικότητα εκεί που απαιτείται, υπάρχει η πολιτική απαίτηση της διατήρησης του κοινοβουλευτικού συστήματος που εδραιώθηκε μετά το 1974. Ομως, ένα σύστημα και μια κοινωνία περικυκλωμένα από στρατόπεδα, δίνουν την εντύπωση ότι βρίσκονται σε κίνδυνο. Η ύπαρξή τους από την εποχή του εμφυλίου επιτείνει αυτή την εντύπωση.
Ας επικρατήσει λοιπόν το αυτονόητο, πριν μας το επιβάλουν παράγοντες εκτός της χώρας. Μπορούν να γίνουν όλα με μικρότερο κόστος και καλύτερα αποτελέσματα. Εννοούμε αυτήν τη δεκαετία...
Σε αντίθεση με τον Φ. Πετσάλνικο που αντιδρά στο κλείσιμο του στρατοπέδου στο Αργος Ορεστικό, ο βουλευτής Φθιώτιδας Θ. Γιαννόπουλος τάσσεται υπέρ της κατάργησης της ιστορικής Μεραρχίας Υλικού Πολέμου (ΜΕΡΥΠ) και του βοηθητικού στρατιωτικού αεροδρομίου που βρίσκονται στη Λαμία! Ταυτόχρονα, ο πρώην υφυπουργός Υγείας προτείνει την κατασκευή κατοικιών για τις οικογένειες των στρατιωτικών (ΣΟΟΑ) στις εκτάσεις της Μαλακάσας, πρώην αποθήκες πυρομαχικών.
ΕΘΝΟΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου