"Κόμμα = Ομάς ανθρώπων, ειδότων ν' αναγιγνώσκωσι και ν' αρθογραφώσιν εχόντων χείρας και πόδας υγιείς, αλλά μισούντων πάσαν εργασίαν, οίτινες ενούμενοι υπο ένα οιονδήποτε αρχηγόν, ζητούσι ν' αναβιβάσωσιν αυτόν δια παντός μέσου εις την έδραν πρωθυπουργού, ίνα παρέχη αυτοίς τα μέσα να ζώσι χωρίς να σκάπτωσι"
Εμμανουήλ Ροΐδης , Έλληνας πεζογράφος και κριτικός (1836-1904)


Το παράδοξο με το ΚΚΕ

Του Σωκρατη Τσιχλια

Μόνο στην Ελλάδα η κυβέρνηση μιας αστικής δημοκρατίας θα μπορούσε να ανακουφίζεται επειδή το Κοινοβούλιο «περιφρουρείται» από «μαχητές» του Κομμουνιστικού Κόμματος. Της πολιτικής δύναμης, δηλαδή, η οποία θεωρητικώς τουλάχιστον επιδιώκει την ανατροπή αυτής ακριβώς της δημοκρατίας. Συνέβη στην τελευταία μεγάλη συγκέντρωση των πολιτών. Και εκθειάστηκε από σύμπαντα τα μέσα ενημερώσεως ο θετικός ρόλος της σιδηράς παρατάξεως του ΠΑΜΕ του ΚΚΕ, η οποία λειτούργησε αποτρεπτικά απέναντι σε κάθε έκνομη συμπεριφορά αναρχικού ή μπάχαλου.  

Στην παράδοξη δημοκρατία μας, το Κομμουνιστικό Κόμμα θεωρείται μία από τις σταθερές του συστήματος, ενίοτε δε αναλαμβάνει τον ρόλο επιτηρητή της δημόσιας τάξης. Ενας ξαφνικός έρωτας έχει κυριεύσει διαπρεπείς και καθωσπρέπει δημοσιογράφους οι οποίοι σε κάθε ευκαιρία πλέκουν το εγκώμιο της σοβαρής και υπεύθυνης αυτής πολιτικής δύναμης, με την οποία μπορεί να διαφωνεί κανείς αλλά...

Οι Ελληνες κομμουνιστές θριαμβεύουν στα τηλεοπτικά πάνελ όπου καλούνται καθώς χαίρουν μιας ιδιότυπης ιδεολογικής ασυλίας, κηρύττουν απροσκόπτως, καθώς δεν ερωτώνται ποτέ επί της ουσίας. Και τι ακριβώς ισχυρίζονται; Οτι η Ελλάς για να σωθεί οφείλει να εγκαταλείψει την Ευρωπαϊκή Ενωση, να κηρύξει μονομερή διαγραφή του χρέους, να αναπτυχθεί με κεντρικώς σχεδιαζόμενη οικονομία, ανακηρυσσόμενη προφανώς ως η πρώτη λαϊκή δημοκρατία της νέας εποχής. Αφού τελειώσει και ο Ραούλ Κάστρο με τον υπαρκτό σοσιαλισμό στην Κούβα, θα τον επανεφεύρει στην Αθήνα η Παπαρήγα.

Θα μπορούσε αυτή η ανοχή προς το ΚΚΕ να είναι απλώς μία ακόμη εκκεντρικότης του συστήματος. Θα μπορούσε πιθανόν να ερμηνευτεί με εργαλεία ψυχαναλυτικά η γοητεία που ασκεί σε φοβισμένους ή ενόχους η καθεστωτική Αριστερά και η ολοκληρωτική της αύρα. Δυστυχώς, όμως, υπάρχει και μια άλλη ανάγνωση.  

Το γεγονός ότι το ΚΚΕ μπορεί να τζογάρει στην ελληνική μιζέρια, στην κατάντια της πολιτείας μας για να αυξήσει τη δύναμή του, φανερώνει πόσο ορφανή είναι η δημοκρατία μας, πόσο έρημο το πολιτικό μας σύστημα. Με αυτό το σύστημα «πειραματίζεται» εδώ και δύο χρόνια ο πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου, γιος του Ανδρέα, εγγονός του Γεωργίου.

Δεν υπάρχουν σχόλια: