"Κόμμα = Ομάς ανθρώπων, ειδότων ν' αναγιγνώσκωσι και ν' αρθογραφώσιν εχόντων χείρας και πόδας υγιείς, αλλά μισούντων πάσαν εργασίαν, οίτινες ενούμενοι υπο ένα οιονδήποτε αρχηγόν, ζητούσι ν' αναβιβάσωσιν αυτόν δια παντός μέσου εις την έδραν πρωθυπουργού, ίνα παρέχη αυτοίς τα μέσα να ζώσι χωρίς να σκάπτωσι"
Εμμανουήλ Ροΐδης , Έλληνας πεζογράφος και κριτικός (1836-1904)


Α, ναι; Ηταν δικτάτωρ;

Tου Κωστα Λεονταριδη

Εχει μείνει στην Ιστορία ως μια από τις εντυπωσιακότερες εκούσιες αποχωρήσεις από ύπατο αξίωμα. Αυτή του βασιλιά της Μεγάλης Βρετανίας Εδουάρδου Η΄, δημοφιλέστατου στον λαό, ο οποίος το 1936 γύρισε την πλάτη στον θρόνο για να μην προκαλέσει κοινωνική δυσαρέσκεια και θεσμικές αναταράξεις. Ερωτας ήταν η αιτία. Παντρεύτηκε την εκλεκτή της καρδιάς του (δις διαζευγμένη) Αμερικανίδα Βάιολετ Σίμπσον, διατηρώντας στο υπόλοιπο της ζωής του τον ταπεινό τίτλο του δούκα του Ουίνδσορ.

Παρακολουθώντας τις τελευταίες ημέρες τα συγκλονιστικά γεγονότα στη γειτονική μας Αίγυπτο, μάθαμε ότι τελικά ο παραιτηθείς Χόσνι Μουμπάρακ ήταν άλλο πρόσωπο από αυτό που οι περισσότεροι νομίζαμε. Δεν ήταν ο πρόεδρος μιας φίλης χώρας, ένας λαοφιλής ηγέτης, ο οποίος στις επισκέψεις του στο εξωτερικό -και στη δική μας χώρα- γινόταν δεκτός με θερμότατα λόγια και ύμνους για τον βίο και την πολιτεία του.

Σήμερα, ο πρώην φίλος Χόσνι καταγράφεται ως δικτάτορας και τύραννος, εκθέτοντας άθελά του και αυτούς που έπιναν νερό στο όνομά του, χωρίς να κρατούν στοιχειωδώς αμυντικά προσχήματα στα κολακευτικά γι’ αυτόν σχόλια. Αρα, λοιπόν, ή εν γνώσει τους επαινούσαν έναν αυταρχικό ηγέτη ή, διπλωματική αδεία, υποδύονταν ότι αγνοούσαν το πολιτικό ποιόν του. Πάντως, ο επί 30 συναπτά έτη γαντζωμένος στην προεδρία της Αιγύπτου Μουμπάρακ, με εκλογικές νίκες πάνω από 80%, μεταξύ άλλων είχε τιμηθεί και με το Βραβείο Νεχρού για τη Διεθνή Κατανόηση… Λίγα χρόνια αργότερα, το βιογραφικό του, τεκμηριωμένα εμπλουτισμένο με διώξεις αντιπάλων του και ωμή καταπάτηση ελευθεριών, διανέμεται στα τέσσερα σημεία του ορίζοντα.

«Δεν παραιτούμαι» δήλωνε ο Μουμπάρακ με ματαιοδοξία κοινού τυφλωμένου θνητού, λίγες ώρες πριν από την αποκαθήλωσή του. 

Την ίδια φράση χρησιμοποιούσε έως χθες ο Σίλβιο Μπερλουσκόνι, με φόντο απείρως λιγότερο δραματικά γεγονότα και αίτια που οδήγησαν στην κοσμογονία της Αιγύπτου.

Βουτηγμένος στην αλαζονεία, υπενθυμίζει σε όσους τον χαρακτηρίζουν αναιδή θεατρίνο και πάμπλουτη καρικατούρα ότι κυβερνά κατ’ επανάληψη, δημοκρατικά εκλεγμένος, διασκεδάζοντας χωρίς να το κρύβει με αυτούς που συνδέουν την ηθική του εξάρτυση με την (επωφελή για πολλούς συμπατριώτες του) άσκηση των θεσμικών του καθηκόντων. 

Αντιμετωπίζοντας σαν παρείσακτες σουφραζέτες τις εκατοντάδες χιλιάδες Ιταλίδες που ξεχύθηκαν στους δρόμους κατά του αχαλίνωτου Καβαλιέρε, τις κατήγγειλε σαν ενεργούμενα συνωμοτούντων πολιτικών του αντιπάλων. 

Σημειολογική συγγένεια των πολύ διαφορετικών πολιτισμικά, ιδεολογικά, ιστορικά, Μουμπάρακ - Μπερλουσκόνι, τα βαμμένα μαύρα τους μαλλιά, γραφικό, σε κοινή θέα, τεχνητό ανάχωμα στον επελαύνοντα και επιβεβαίωση του πόσο αναγκαίο εξάρτημα ανθρώπων που αποφασίζουν για τις ζωές λαών αποτελεί η φενάκη.

Δεν υπάρχουν σχόλια: