Της Ντίας Ζάβρα
«Εάν η Ιαπωνία επιμείνει στην αδιάντροπη στάση της, θα γευτεί το πικρό ποτήρι της τιμωρίας για όλα όσα πράττει», προειδοποιούσε το Σεπτέμβριο του 2010 το Πεκίνο. Και έκανε την απειλή πράξη, όταν μπλόκαρε τις εξαγωγές σπάνιων γαιών προς την Ιαπωνία. Αποτέλεσμα, το Τόκιο συνθηκολόγησε, η μάχη στη Θάλασσα της Ανατολικής Κίνας έλαβε τέλος. Δίχως να πατηθεί σκανδάλη, δίχως να ακουστούν πυρά… Διότι το όπλο που έχει στο οπλοστάσιό της η Κίνα είναι αθόρυβο, συγχρόνως όμως πανίσχυρο. Και το όπλο αυτό λέγεται «σπάνιες γαίες»…
Δεκαεφτά σπάνια ορυκτά μέταλλα που χρησιμοποιούνται πλέον κατά κόρον στην κατασκευή πολλών προϊόντων υψηλής τεχνολογίας -από τα κινητά τηλέφωνα, τις οθόνες υγρών κρυστάλλων και τα υβριδικά αυτοκίνητα έως τους τηλεκατευθυνόμενους πυραύλους. Και η Κίνα έχει το… μονοπώλιο.
Διότι μπορεί το Πεκίνο να έχει στην κατοχή του μόλις το 36% των παγκόσμιων αποθεσμάτων σπάνιων γαιών, ελέγχει όμως το 97% της παγκόσμιας παραγωγής. Δεν σταματά όμως εκεί… Ενισχύει συνεχώς το οπλοστάσιό του: «Η Κίνα δημιουργεί στρατηγικά αποθέματα σπάνιων γαιών -μία προσπάθεια η οποία ενδέχεται να της προσδώσει ακόμα μεγαλύτερη δύναμη για να επηρεάζει τις διεθνείς τιμές και την προσφορά σε έναν τομέα που είναι ήδη κυρίαρχη», ανέγραφε πρόσφατα η Wall Street Journal.
Κάνοντας ματ στο «παιχνίδι» επικράτησης στη γεωστρατηγική σκακιέρα… Δίνει εντολή στον μεγαλύτερο παραγωγό σπάνιων γαιών παγκοσμίως, την εταιρεία Baotou Steel Rare-Earth Hi-Tech να δημιουργήσει αποθηκευτικούς χώρους στη Μογγολία, χωρητικότητας έως και 100.000 μετρικών τόνων. Θέτει 11 ορυχεία σπάνιων γαιών υπό κρατικό έλεγχο και προαναγγέλλει μείωση κατά 35% των ποσοστώσεων στις εξαγωγές κατά το πρώτο εξάμηνο του 2011. Ηδη, από 60.000 τόνους το 2006, πέρσι εξήγε μόλις 14.500. Για την προστασία του περιβάλλοντας και την κάλυψη των αναγκών των Κινέζων καταναλωτών, ισχυρίζεται το Πεκίνο. Η αλήθεια όμως μάλλον βρίσκεται αλλού…
Η Κίνα απολαμβάνει τη θέση ισχύος που της προσδίσουν αυτά τα σπάνια ορυκτά μέταλλα (σε συνδυασμό με την καλπάζουσα οικονομία της και τη στρατιωτική της ισχύ) και προσπαθεί, αυτή τη φορά, να υποχρεώσει σε… συνθηκολόγηση τις ΗΠΑ και την Ευρώπη, που χρειάζονται τις συγκεκριμένες πρώτες ύλες εάν θέλουν να διατηρήσουν πρωταγωνιστικό ρόλο στη νέα τεχνολογική εποχή. Διότι η παγκόσμια ζήτηση για σπάνιες γαίες συνεχώς αυξάνεται και, σύμφωνα με εκτιμήσεις, σε λίγα χρόνια θα ξεπερνά την παραγωγή κατά 40.000 τόνους ετησίως… Διότι μπορεί Ευρωπαίοι και Αμερικανοί να επιδίδονται σε συζητήσεις επί συζητήσεων, δεν έχουν κατορθώσει όμως να καταλήξουν σε μία κοινή γραμμή. Διότι ναι μεν εταιρείες, όπως η αυστραλιανή Lynas ή η αμερικανική Molycorp αποφάσισαν να εντείνουν τις προσπάθειές τους στον τομέα αυτόν, «η εκκίνηση όμως ενός νέου ορυχείου μπορεί να χρειασθεί μία δεκαετία τουλάχιστον», όπως αναφέρει η Wall Street Journal.
Μέχρι τότε θα πρέπει να επαφίονται στις καλές προθέσεις των Κινέζων -οι οποίοι, για μία ακόμα φορά, διεκδικούν κυρίαρχο ρόλο στα παγκόσμια δρώμενα. Το όπλο τους άλλωστε είναι υπερπολύτιμο. Και όπως δήλωνε μερικές δεκαετίες πριν ο Ντενγκ Σιαοπίνγκ, «μπορεί η Μέση Ανατολή να έχει πετρέλαιο, η Κίνα όμως έχει σπάνιες γαίες»…
ΚΩΔΙΚΟΣ ΚΙΝΑ
Από τις γαίες στην... κατασκοπία
Και όπου δεν πίπτουν… σπάνιες γαίες και στρατιωτικές ιαχές, πίπτει… βιομηχανική κατασκοπία. Ο ρόλος του Πεκίνου σε επιθέσεις στον κυβερνοχώρο έχει θορυβήσει ΗΠΑ και Ευρώπη που διαμαρτύρονται ότι το πρόβλημα λαμβάνει πλέον ανεξέλεγκτες διαστάσεις. Στη Γαλλία, οι μυστικές υπηρεσίες εξετάζουν τον κινεζικό παράγοντα στην υπόθεση βιομηχανικής κατασκοπίας που πλήττει τη Renault. Μυστήριο καλύπτει τις πρόσφατες κυβερνο-επιθέσεις εναντίον του χρηματιστηρίου του Λονδίνου και του Nas daq, με αξιωματούχους να «φωτογραφίζουν» το Πεκίνο. Και η εταιρεία ηλεκτρονικής ασφάλειας Mc Afee, στην τελευταία έκθεσή της, αποκαλύπτει συντονισμένη επίθεση από Κινέζους χάκερ εναντίον πέντε πολυεθνικών εταιρειών πετρελαίου.
ΗΜΕΡΗΣΙΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου