Στο δελτίο Τύπου για το υπό έκδοση αυτοβιογραφικό βιβλίο του Αλέξη Τσίπρα, διαβάζουμε τα εξής: «Ο Αλέξης Τσίπρας καταγράφει με μοναδική δύναμη τα γεγονότα που συγκλόνισαν την Ελλάδα, αλλά και την Ευρώπη, το 2015-2019. Η ωμότητα των δανειστών, τα σχέδια έξωσης της χώρας από την Ευρωπαϊκή Ενωση, οι κλειστές τράπεζες (σ.σ.: αυτές, ως γνωστόν, έκλεισαν μόνες τους…), το δημοψήφισμα, οι συναντήσεις με ξένους ηγέτες […] οι αντιδράσεις της τότε αντιπολίτευσης, οι αγωνιώδεις προσπάθειες της ελληνικής κυβέρνησης να απελευθερώσει τη χώρα από το σπιράλ των μνημονίων». Σε άλλο σημείο του δελτίου, διαβάζουμε: «Ενα συναρπαστικό, με δυο λόγια, αφήγημα, στα 11+1 κεφάλαια του οποίου, ο αναγνώστης θα αντικρίσει την αλήθεια, τεκμηριωμένη με ντοκουμέντα, πρακτικά συνεδριάσεων και δραματικούς διαλόγους με όλους τους ηγέτες της εποχής και θα κατανοήσει τις σκέψεις και τους προβληματισμούς του Αλέξη Τσίπρα τότε, αλλά και την κριτική ματιά του σήμερα, για την περίοδο εκείνη».
Το ερώτημα που θέλω να θέσω, ως προβληματισμό, έχει ως εξής: Ποιος έδωσε στη δημοσιότητα το δελτίου Τύπου, ο εκδοτικός οίκος ή μήπως το ινστιτούτο του πρώην πρωθυπουργού;
Γιατί ο ενθουσιώδης, ο σχεδόν λατρευτικός τόνος ξενίζει για δελτίο Τύπου εκδοτικού οίκου, όσο και αν χαίρεται την αναμφισβήτητη επιτυχία του – γιατί, δεν υπάρχει αμφιβολία, θα είναι εκδοτική επιτυχία. Φυσικά, κανείς δεν απαγορεύει σε οποιονδήποτε εκδοτικό οίκο να ενστερνίζεται τις θέσεις που εκφράζει ένα βιβλίο που το εκδίδει. Αλίμονο! It’s a free country, που λένε οι Αμερικανοί.
Μία ακόμη απορία, θα μου τη συγχωρήσετε ελπίζω, αλλά δεν κρατιέμαι: Αυτό το ωραίο κείμενο, από το οποίο παρέθεσα αποσπάσματα παραπάνω, το έγραψε ο Νίκος Μαραντζίδης ή μήπως η κυρία Ολγα Γεροβασίλη;
Πολύ θα ήθελα να γνωρίζω…
Για τον τίτλο του πονήματος, τέλος, πρέπει να παραδεχθώ ότι είναι έξυπνος και ευρηματικός. Ταυτίζει τον Τσίπρα με τον Οδυσσέα, που είναι πανούργος, επινοητικός, καταφερτζής κ.λπ. Γιατί, ποιος είναι ο σκοπός του Οδυσσέα;
Ολοι το ξέρουν, να επιστρέψει στην Ιθάκη.
Ταυτίζεται μάλιστα με τον Οδυσσέα, αποφεύγοντας να αναφέρει την Οδύσσεια, που βεβαίως είναι γεμάτη από συμφορές και τρομάρες.
Οδυσσέας μεν, χωρίς Οδύσσεια δε! Αυτή την παραλείπουμε, έχει αρνητικό vibe. Εξυπνο, δεν μπορώ να πω.
Από την άλλη…
αν είχα καταγωγή από την Ιθάκη, τώρα θα ήμουν έξαλλος…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου