"Κόμμα = Ομάς ανθρώπων, ειδότων ν' αναγιγνώσκωσι και ν' αρθογραφώσιν εχόντων χείρας και πόδας υγιείς, αλλά μισούντων πάσαν εργασίαν, οίτινες ενούμενοι υπο ένα οιονδήποτε αρχηγόν, ζητούσι ν' αναβιβάσωσιν αυτόν δια παντός μέσου εις την έδραν πρωθυπουργού, ίνα παρέχη αυτοίς τα μέσα να ζώσι χωρίς να σκάπτωσι"
Εμμανουήλ Ροΐδης , Έλληνας πεζογράφος και κριτικός (1836-1904)


ΝουΔο-γαλαζαίικο ΚΗΦΗΝΟ-ΤΣΟΓΛΑΝΑΡΑΔΙΚΟ: Kids Wallet και το λουρί της μάνας

Του ΒΑΣΙΛΗ ΑΓΓΕΛΙΚΟΠΟΥΛΟΥ

ΕΚΑΤΟΝ πενήντα οκτώ «μέτρα», λέει η κυβέρνηση, περιλαμβάνει το «Kids Wallet» καινούργιο κοσκινάκι της, στο οποίο, μετά εντατικές, φαντάζομαι, συνεδριάσεις κατέληξε η επιτροπή που είχε συγκροτηθεί πέρυσι για να προτείνει πώς πρέπει να αντιμετωπιστεί η «παιδική εγκληματικότητα», δηλαδή η εφηβική κυρίως, για να μην πάμε και στη μετεφηβική, που τα όριά της –πολύ φαρδιά, διπλόφαρδα, σε χώρες σαν τη δική μας– περιλαμβάνουν και στρατιές ανώριμων ενηλίκων· ακόμη και γεροντικής κλάσεως.

ΕΛΑΧΙΣΤΑ όμως από αυτά τα «μέτρα» πληροφορηθήκαμε για να σχηματίσουμε μιαν ιδέα τουλάχιστον για το πού πάει το πράγμα. Ασε που οι σχετικές ανακοινώσεις πολλή «θεωρία» έσταζαν κι ελάχιστη «δράση»

Ναι, αλλά! Τι τίτλος, τι μαρκίζα, τι ευτυχές επικοινωνιακό εύρημα! Kids Wallet και το λουρί της μάνας, που λέγαμε οι παιδοέφηβοι παλιά, όταν παίζαμε τον «Βεζύρη» ρίχνοντας τα μοσχαρίσια κότσια και κοκκινίζαμε απ’ τις λουριές τα χέρια όποιου έχανε. Κατηγορούμε τις πλήθουσες ανοησίας διαφημίσεις, τις ραδιοφωνικές ιδίως, ότι αναχαράζουν ολημερίς αγγλικούρες κι αμερικανιές, αλλά ιδού που το «παράδειγμα» εκπορεύεται κι αυτό, όπως το χάλασμα του ψαριού, από το κεφάλι – την κυβέρνηση αυτοπροσώπως. Φαντάζομαι πόσους «τίτλους» στα ελληνικά θα απέρριψαν εκεί στο Μαξίμου για να καταλήξουν στο μειλίχιο, χαδιάρικο και πολύ trendy «Kids Wallet».

ΠΕΝΗΝΤΑ ακόμα χρόνια θα περάσουν ώσπου η κοινωνία μας...

 

 να επιβάλει στα κόμματα και τα πανεπιστήμια την κοσμιότητα που αρμόζει σε χώρους μάθησης και πνευματικής εργασίας.  

Αυτό το ήδη πεντηκονταετές Κακό γεννήθηκε μαζί με τη Μεταπολίτευση, τότε που οι γκρίζοι, αραχνιασμένοι και βουβοί χώροι της χουντικής αλλά και της προχουντικής περιόδου μετατράπηκαν εν μια νυκτί –και χωρίς ν’ αντιδράσει κανείς– σε χαβαλέ σαράγια μπόχας και αυθαιρεσίας. Δεν αντιδράσαμε τότε αστραπιαία όπως έπρεπε, κι εγκαταστάθηκε στα ΑΕΙ το παράλογο. 

Το «ρωμαλέο φοιτητικό κίνημα» της παλαβής Αριστεράς, πρωτίστως, επέβαλε το σκουπιδαριό και την ανομία. Αντε τώρα όποιε Μητσοτάκη, αν υποτεθεί ότι πράγματι θέλεις, να καθαρίσεις τους στάβλους του Αυγείου έχοντας απέναντι ως αντιπολίτευση την τράτα μας την κουρελού τη χιλιομπαλωμένη. Που όλο την μπαλώνανε, κι ολόηταν ξεσκισμένη.


Δεν υπάρχουν σχόλια: