Toυ ΓΙΩΡΓΟΥ ΜΑΛΟΥΧΟΥ
Τα τελευταία 24ωρα έχει γίνει πλέον απόλυτα ξεκάθαρο στους πάντες, της κυβέρνησης συμπεριλαμβανομένης, αυτό που από την πρώτη ημέρα από εδώ υποστηρίχθηκε: η υπόθεση των υποκλοπών δεν ξεπερνιέται όπως φαντάζονταν στο Μέγαρο Μαξίμου. Οι επιπτώσεις της δεν θα καλυφθούν ούτε ως προς το πρόσωπο του Πρωθυπουργού, αλλά ούτε και ως προς την κυβέρνηση και το κυβερνών κόμμα, που θα πληρώσει έναν λογαριασμό για τον οποίο καλώς ή κακώς δεν φαίνεται να είχε γνώση και ευθύνη: όλα έγιναν μέσα σε ένα πολύ κλειστό περιβάλλον περί τον Πρωθυπουργό. Αρέσει δεν αρέσει, αυτή είναι η πραγματικότητα. Και αν ενοχλεί, ας το σκεφτόντουσαν αυτό πριν ανοίξουν το καπάκι του οχετού που λέγεται υποκλοπές. Και που τώρα ετοιμάζεται να τους καταπιεί.
Και ας σταματήσουν τις παιδαριώδεις ανοησίες του τύπου «ο Πρωθυπουργός δεν είχε ιδέα, για όλα φταίει ο ανιψιός». Δεν μπορεί να υποτιμούν τόσο χοντρά τη νοημοσύνη των ανθρώπων: άσπιλος πρωθυπουργός με γενικό δερβέναγα της κυβέρνησης έναν… κακό ανιψιό που είχε οργανώσει ολόκληρο παρακράτος μέσα στο ίδιο το γραφείο του καλού θείου, χωρίς ο ίδιος να έχει ιδέα.
Ποιον νομίζουν ότι έπεισαν με τέτοιες φαιδρότητες;
Μετά τον κατάλογο των ονομάτων που δημοσίευσε η εφημερίδα «Documento», ο Κυριάκος Μητσοτάκης, ενώ προδήλως βουλιάζει ακόμα πιο βαθιά στο σκάνδαλο των υποκλοπών, έχει την εντύπωση ότι βρήκε μία ευκαιρία: να μιλάει ξαφνικά για «συμφέροντα», για «κακούς» που θέλουν να τον ρίξουν, για «αποσταθεροποιήσεις», για ψέματα, για αποδείξεις που δεν υπάρχουν κ.ο.κ. Δηλαδή, να αναπαράγει ουσιαστικά όλη την παλιά δοκιμασμένη και γνωστή ρητορική εκείνου που το έχει κάνει και δεν έχει τι να πει.
Εχει κάνει όμως ένα λάθος ο Πρωθυπουργός.
Λάθος σοβαρό: ξεχνά ότι δεν είναι μόνον τα ονόματα που δημοσιεύθηκαν την Κυριακή.
Ξεχνά πώς και γιατί έδιωξε θέλοντας και μη ο ίδιος το δεξί του χέρι, τον ανιψιό του Δημητριάδη.
Ξεχνά πώς και γιατί έπραξε το ίδιο με τον προηγούμενο διοικητή της ΕΥΠ, που για χάρη του είχε αλλάξει τον νόμο για να τον τοποθετήσει, σε μία ΕΥΠ που την είχε πάρει κυριολεκτικά στο τσεπάκι του, στην απόλυτη εξουσία του.
Οπότε, ενόσω περιμένει τις αποδείξεις, που καλά θα κάνει να μην κόβει το χέρι του ότι δεν υπάρχουν με τέτοια προηγούμενα, έτσι κι αλλιώς, ακόμα κι αν αυτές δεν έρθουν, έχει να αντιμετωπίσει όλα εκείνα.
Τα πώς και τα γιατί των υποκλοπών δεν αφορούν μόνον αυτό το δημοσίευμα. Αφορούν όλα όσα έγιναν από την πρώτη ημέρα. Και όλα όσα γνωρίζουμε ήδη ως δεδομένα, ακόμα και μόνον η παρακολούθηση του Ανδρουλάκη, είναι υπεραρκετά. Ασφαλώς, αν και όταν έρθουν οι αποδείξεις ότι παρακολουθεί και εκείνους που αναφέρθηκαν προχθές, τότε, καλή τύχη… Αλλά επί της ουσίας, ως προς την ύπαρξη παρακρατικού κυκλώματος απευθείας στημένου και ελεγχόμενου από το πρωθυπουργικό γραφείο, δεν αλλάζει τίποτα. Αυτό είναι ήδη δεδομένο. Και αυτό είναι το πιο σημαντικό για τη δημοκρατία.
Ο Πρωθυπουργός προσπαθεί να πείσει τόσον καιρό την κοινή γνώμη ότι ο ίδιος δεν είχε ιδέα. Είναι γελοίο. Και το ξέρει πολύ καλά πρώτος απ’ όλους.
Η στάση του στην αρμόδια επιτροπή της Βουλής το πιστοποίησε, ενώ η Βουλή εξευτελίστηκε κατά τρόπο πρωτοφανή.
Εξίσου υποδύεται τον «άσχετο» ο Μητσοτάκης όσον αφορά...
την άλλη χαίνουσα υπόθεση, του Πάτση. Ούτε γι’ αυτήν είχε πάρει χαμπάρι τι γινόταν, για ένα γνωστό σε όλους ζήτημα, που επίσης είχε φτάσει στη Βουλή, η οποία επίσης έκανε τον βλάκα.
Ε, μήπως ο άνθρωπος ήρθε η ώρα να πάει πια για μόνιμο ποδήλατο και τένις;
Αφού, καθ’ ομολογίαν του, δεν καταλαβαίνει τίποτα.
Αστεία πράγματα. Ασφαλώς και είναι απολύτως αδύνατον όχι απλώς να μη γνώριζε, αλλά και να μην ενέκρινε. Από την αρχή. Τα πάντα. Οσο κι αν προτιμά σήμερα να προσποιείται τον εντελώς ανεπαρκή που δήθεν έχασε τον έλεγχο ακόμα και του ίδιου του γραφείου του και στήθηκε μέσα του το παρακράτος…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου