Η προσπάθεια του Μητσοτάκη και του εκπροσώπου του να μας πείσουν πως με τις παρακολουθήσεις τίποτε δεν συνέβη, δεν είναι, απλώς, ενοχλητική. Είναι επικίνδυνη. Πηγαίνει την πολιτική ζωή της χώρας στην δεκαετία του 50.
Ακόμη χειρότερη- και πολύ επικίνδυνη για τη δημοκρατία- είναι η προσπάθεια να μας πείσουν (οι ίδιοι) πως ο πρωθυπουργός, ως πολιτικός προϊστάμενος της ΕΥΠ δικαιούται να μην γνωρίζει ποιος παρακολουθείται, ιδιαιτέρως, αν πρόκειται για εμβληματικά πρόσωπα της δημόσιας ζωής.
Παραβλέπουν οι υποστηρικτές της άποψης αυτής το εξής: ο πρωθυπουργός είναι που έχει την πολιτική νομιμοποίηση για τις δραστηριότητες της ΕΥΠ. Και σ αυτόν καταλήγουν οι ευθύνες.
Δεν είναι ούτε ο Αρχηγός της, ούτε οι εισαγγελείς. Και οι δύο (Διοικητής και εισαγγελείς) λειτουργούν με βάση την εντολή που τους δίνει το νομιμοποιημένο πρόσωπο που είναι ο πρωθυπουργός. Και το Σύνταγμα της χώρας.
Διαφορετικά περνάμε σε μια φάση πάρα πολύ επικίνδυνη για τη δημοκρατία.
Καταλαβαίνω τους οπαδούς του κ. Μητσοτάκη που δεν τους ενδιαφέρει η υπονόμευση της δημοκρατίας μπροστά στο κομματικό συμφέρον. Όλοι οι υπόλοιποι όμως, πρέπει...
να ευαισθητοποιηθούμε.
Θυμάστε το 114;
Εκεί μας επέστρεψε ο κ. Μητσοτάκης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου