"Κόμμα = Ομάς ανθρώπων, ειδότων ν' αναγιγνώσκωσι και ν' αρθογραφώσιν εχόντων χείρας και πόδας υγιείς, αλλά μισούντων πάσαν εργασίαν, οίτινες ενούμενοι υπο ένα οιονδήποτε αρχηγόν, ζητούσι ν' αναβιβάσωσιν αυτόν δια παντός μέσου εις την έδραν πρωθυπουργού, ίνα παρέχη αυτοίς τα μέσα να ζώσι χωρίς να σκάπτωσι"
Εμμανουήλ Ροΐδης , Έλληνας πεζογράφος και κριτικός (1836-1904)


ΥΠΑΡΚΤΟΣ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ: Τροφή για τα κανάλια

 

Του ΠΑΣΧΟΥ ΜΑΝΔΡΑΒΕΛΗ

Από το 2003, την εισβολή του Τζορτζ Μπους Τζ. στο Ιράκ, είχαμε να δούμε στο γυαλί τόσους «ε.α.», δηλαδή τόσους απόστρατους αξιωματικούς.

Πρέπει να είναι περισσότεροι και από τους λοιμωξιολόγους, χημικούς, πνευμονολόγους κ.ά. Κατά την προηγούμενη μεγάλη κρίση, τα πάνελ χρειάζονταν καμιά δεκαριά ειδικότητες για να βγάλουν μία ημέρα της πανδημίας. Τώρα ο άπλετος χρόνος που έχουν τα πολλά ελληνικά κανάλια γεμίζει εύκολα. Υπάρχει υψηλή προσφορά πρώην στρατιωτικών.

Το εντυπωσιακό, όμως, είναι ότι για να δει κάποιος συνταγματάρχη εν αποστρατεία, πρέπει να πιάνει CNN, CBS και άλλα αμερικανικά κανάλια. Μόνο εκεί –τι πτωχοί!– εμφανίζονται οι κατώτεροι βαθμοί. Οχι πως δεν έχουμε τέτοιους απόστρατους κι εμείς, αλλά με τόσους πτέραρχους και ναυάρχους ε.α. δεν υπάρχει χώρος για τους μικρότερους βαθμούς. Τι να τους κάνεις τους ταξίαρχους ε.α., όταν υπάρχουν τόσοι διαθέσιμοι στρατηγοί;

Το πρόβλημα, βεβαίως, δεν είναι μόνο ότι ο δημόσιος διάλογος πάει με τις πάντες, κάτι που κάνει τα δελτία ειδήσεων μονοθεματικά και «μονοεπαγγελματικά»· πότε σεισμολόγοι, πότε γιατροί, πότε στρατηγοί κ.λπ. Είναι πως αυτός ο δημόσιος διάλογος είναι ατελής, δεν έχει κανένα πρακτικό αποτέλεσμα. 

Στην προ-προηγούμενη (δηλαδή την προ της πανδημίας) συζήτηση για την ελληνική χρεοκοπία κάποιοι έλεγαν πόσο στρεβλά διαρθρωμένος είναι ο ελληνικός κρατικός μηχανισμός, κάτι που συνεπάγεται πολλά έξοδα χωρίς χαΐρι. Ως παράδειγμα ανέφεραν ότι οι ελληνικές Ενοπλες Δυνάμεις έχουν περισσότερους στρατηγούς απ’ ό,τι οι αμερικανικές· σε απόλυτους αριθμούς, όχι σχετικώς. Προφανώς, έτσι εξηγείται που το CNN δεν μπορεί να σταυρώσει στρατηγό για τα δελτία του, ενώ κάθε ελληνικό πρωινάδικο έχει δυο-τρεις.

Ελεγαν επίσης για τα χαμένα λεφτά των παρελάσεων (3-5 εκατ. ευρώ σε κάθε εθνική επέτειο) οι οποίες, μάλιστα, ένα φεγγάρι είχαν καταργηθεί. Μιλούσαμε για τη διάταξη των Ενόπλων Δυνάμεων που διαμορφώθηκε κατά τον πόλεμο της Κορέας, όταν η χώρα έπρεπε να αμύνεται από τον Βορρά. Λέγαμε για τη Ναυτική Διοίκηση Ιονίου (ΝΔΙ), που σύμφωνα με την επίσημη σελίδα του Πολεμικού Ναυτικού «χρονολογείται από τη 2η δεκαετία του 20ού αιώνα» και μας προστατεύει από τα… αλβανικά θωρηκτά, για το στρατηγείο στην Τρίπολη που υπάρχει μη σκάσει πάλι μύτη ο Ιμπραήμ.

Λέγονταν πολλά και εις μάτην την περίοδο της χρεοκοπίας, για τις «αμυντικές» βιομηχανίες που ακόμη πληρώνουμε για να μην τις έχουμε, για λεφτά που πάνε στον βρόντο χωρίς αμυντικό διάφορο.  

Λέγαμε πολλά για να μην αλλάξουμε τίποτε. 

Ευτυχώς!  

Διότι...

 

 αν αλλάζαμε το βαθμολόγιο των Ενόπλων Δυνάμεων, πώς θα είχαν αναλυτές τα κανάλια;




Δεν υπάρχουν σχόλια: