Αυτό το έρμο το γαϊδούρι της ελληνικής Αριστεράς χάνεται μια στην Τσιάπας στο Μεξικό, άλλοτε στους Παλαιστίνιους τρομοκράτες της Χαμάς στη Λωρίδα της Γάζας, των ισλαμιστών που υποδέχθηκαν τον Ερντογάν με πλακάτ «Καλώς ήρθες, νέε Πορθητή».
Τώρα χάθηκε στις ΗΠΑ.
Τώρα χάθηκε στις ΗΠΑ.
Παράξενο γαϊδούρι. Ακούει με τις τεράστιες αυτάρες του ό,τι συμβαίνει χιλιάδες μίλια, βλέπει σε άλλες ηπείρους, αλλά είναι κουφό και τυφλό γι’ αυτά που συμβαίνουν μπροστά του. Και ζητώ συγγνώμη από τα αληθινά γαϊδούρια, τόσο χρήσιμα και καλά ζώα.
Όταν το 1996 οι Τούρκοι δολοφόνησαν τον Τάσο Ισαάκ και τον Σολωμό Σολωμού και στις 28/10/2018 η αλβανική αστυνομία δολοφόνησε τον Κωνσταντίνο Κατσίφα, η Αριστερά, οι αναρχικοί, οι φιλελέδες «αντιρατσιστές», όλοι αυτοί που σήμερα μας τα κάνουν τσουρέκια για την αστυνομική βία στις ΗΠΑ, απλά πίνανε καφεδάκι ή πουλούσαν «σωφροσύνη» και «αντιεθνικισμό», για δε τον Κατσίφα διακινούσαν και συκοφαντίες πως ήταν «ναρκέμπορος», «έμπορος όπλων», «φασίστας».
«Αν ο Κατσίφας ήταν μαύρος, θα ήταν ήδη τατουάζ» έγραψε σοφά κάποιος.
Όταν το 1996 οι Τούρκοι δολοφόνησαν τον Τάσο Ισαάκ και τον Σολωμό Σολωμού και στις 28/10/2018 η αλβανική αστυνομία δολοφόνησε τον Κωνσταντίνο Κατσίφα, η Αριστερά, οι αναρχικοί, οι φιλελέδες «αντιρατσιστές», όλοι αυτοί που σήμερα μας τα κάνουν τσουρέκια για την αστυνομική βία στις ΗΠΑ, απλά πίνανε καφεδάκι ή πουλούσαν «σωφροσύνη» και «αντιεθνικισμό», για δε τον Κατσίφα διακινούσαν και συκοφαντίες πως ήταν «ναρκέμπορος», «έμπορος όπλων», «φασίστας».
«Αν ο Κατσίφας ήταν μαύρος, θα ήταν ήδη τατουάζ» έγραψε σοφά κάποιος.
Αν ήταν παρενδυτικός κλεπτομανής και πρεζάκιας, θα σκίζονταν επί μέρες και μήνες πολλά προοδευτικά καλσόν και θα σπάγανε μαγαζιά, τράπεζες. Ένα γνωστό πτωματοφάγο «προοδευτικό» δημοσιογραφίδιο θα έγραφε και βιβλίο για να τα κονομήσει.
Όσα συμβαίνουν, πάντως, είναι κι αυτός ένας παράξενος τρόπος πένθους. Τα ζήσαμε κι εμείς, το 2008. Μου χάλασε ο εκτυπωτής στο γραφείο. Μήπως να πενθήσω κι εγώ μπουκάροντας από την τζαμαρία στο Πλαίσιο;
Η στρέβλωση, η βλακεία και ο τοξικός φανατισμός, με τα οποία βλέπουν η Αριστερά και κάτι καψοκαλύβηδες φιλελέδες την πραγματικότητα, ξεπερνούν και την πιο αρρωστημένη φαντασία. Οι ΗΠΑ είναι μια αχανής χώρα – 330.000.000 από όλες τις φυλές του κόσμου. Όποιος έχει ζήσει, ταξιδέψει ή έχει συγγενείς εκεί ξέρει καλά πόσο διαφορετική είναι η πραγματικότητα από αυτήν που παρουσιάζει η υστερία των liberals εκεί και των ομολόγων τους αριστερών εδώ. Η συντριπτική πλειονότητα των μαύρων σκοτώνεται από άλλους μαύρους κακοποιούς. Είναι, νομίζω, το 6% του πληθυσμού, αλλά υπερεκπροσωπούνται στην εγκληματικότητα. Πολλές φορές, στα περιστατικά αστυνομικής βίας είναι μαύρος αστυνομικός που σκοτώνει μαύρο πολίτη.
Ο Φλόιντ ήταν σκληρός κακοποιός -ναρκωτικά, κλοπές, ένοπλες ληστείες- και σε μια περίπτωση είχε μπουκάρει με τους συνεργούς του σε σπίτι γυναίκας και της έμπηξε το πιστόλι του στην κοιλιά, ζητώντας λεφτά και ναρκωτικά, που πίστευαν πως υπήρχαν στο σπίτι. Αυτό δεν δικαιολογεί τον θάνατό του, είναι όμως αφορμή για να πούμε αυτό που δεν λέει η Αριστερά.
Η εγκληματικότητα στις ΗΠΑ απέχει έτη φωτός από τη δική μας. Καταρχάς εκεί κυκλοφορούν εκατομμύρια όπλα και πλήθος παλαβών, ναρκομανών, serial killers. Ένας απλός τροχονομικός έλεγχος μπορεί να καταλήξει σε μακελειό. Έχουν σκοτωθεί πολλοί αστυνομικοί με αυτόν τον τρόπο. Γι’ αυτό οι έλεγχοι γίνονται με τόσο αυστηρές διαδικασίες και οι αστυνομικοί είναι στην τσίτα. Σε πολλές περιοχές, όπου δραστηριοποιείται πλήθος εγκληματικών οργανώσεων – gangs, που κάνουν τις δικές μας να μοιάζουν με Ουρσουλίνες, η αστυνόμευση είναι καθημερινός πόλεμος. Πολλά όπλα, πολλά ναρκωτικά, πολλοί παλαβοί.
Γι’ αυτό είσαι προσεκτικός στον αστυνομικό έλεγχο, ρωτάς ακόμη και για να ανοίξεις το ντουλαπάκι του αυτοκινήτου ή να βάλεις το χέρι στην τσέπη του σακακιού για να βγάλεις το δίπλωμα και περιμένεις με τα χέρια στο τιμόνι. Γιατί αστυνομικοί έχουν πυροβοληθεί από φυγάδες, συμμορίτες κακοποιούς, μαστουρωμένους, παλαβούς.
Η ελληνική Αριστερά έχει όλα τα συμπτώματα αυτής της παγκόσμιας κοινωνικής αρρώστιας. Τρέφεται από τον κοινωνικό φθόνο, τη βία, την καταστροφή και ψεύδεται με την ίδια ευκολία που αναπνέει. Το κύμα βανδαλισμών, λεηλασίας, επιθέσεων ακόμη και σε ανάπηρες ηλικιωμένες γυναίκες, σε ιδιοκτήτες που τόλμησαν να σταθούν να υπερασπιστούν την επιχείρηση, το ψωμί τους από τις συμμορίες των αλητών, από κλεφτρόνια, πρεζάκηδες και ψευτοπροοδευτικούς βανδάλους εμφανίζεται ως δικαιολογημένη εξέγερση. Κάτι σαν το «πένθος» για τον Γρηγορόπουλο, που κάποιοι το 2008 τιμούσαν κλέβοντας ηλεκτρικές συσκευές, ρολόγια, παπούτσια, ό,τι έβρισκαν. Θυμάμαι και ένα ανθοπωλείο που έκαψαν.
Γνωστά κέντρα του παγκόσμιου ιμπεριαλισμού και καπιταλισμού τα ανθοπωλεία. Η αλήθεια είναι πως η συντριπτική πλειονότητα των πολιτών είναι εξοργισμένη όχι μόνο με τις ορδές των λούμπεν που λεηλατούν, καίνε και επιτίθενται σε πολίτες και αστυνομικούς ως λυσσασμένες ύαινες, αλλά και με τον εσμό των Δημοκρατικών πολιτικών, καλλιτεχνών και ΜΜΕ -ψωριάρικα σκυλιά της Χίλαρι-, που ακόμη το φυσάει και δεν κρυώνει, που υποστηρίζουν ανερυθρίαστα αυτό το κύμα εγκλημάτων από κοινούς κακοποιούς, οι οποίοι απλά βρήκαν ευκαιρία.
Η στρέβλωση, η βλακεία και ο τοξικός φανατισμός, με τα οποία βλέπουν η Αριστερά και κάτι καψοκαλύβηδες φιλελέδες την πραγματικότητα, ξεπερνούν και την πιο αρρωστημένη φαντασία. Οι ΗΠΑ είναι μια αχανής χώρα – 330.000.000 από όλες τις φυλές του κόσμου. Όποιος έχει ζήσει, ταξιδέψει ή έχει συγγενείς εκεί ξέρει καλά πόσο διαφορετική είναι η πραγματικότητα από αυτήν που παρουσιάζει η υστερία των liberals εκεί και των ομολόγων τους αριστερών εδώ. Η συντριπτική πλειονότητα των μαύρων σκοτώνεται από άλλους μαύρους κακοποιούς. Είναι, νομίζω, το 6% του πληθυσμού, αλλά υπερεκπροσωπούνται στην εγκληματικότητα. Πολλές φορές, στα περιστατικά αστυνομικής βίας είναι μαύρος αστυνομικός που σκοτώνει μαύρο πολίτη.
Ο Φλόιντ ήταν σκληρός κακοποιός -ναρκωτικά, κλοπές, ένοπλες ληστείες- και σε μια περίπτωση είχε μπουκάρει με τους συνεργούς του σε σπίτι γυναίκας και της έμπηξε το πιστόλι του στην κοιλιά, ζητώντας λεφτά και ναρκωτικά, που πίστευαν πως υπήρχαν στο σπίτι. Αυτό δεν δικαιολογεί τον θάνατό του, είναι όμως αφορμή για να πούμε αυτό που δεν λέει η Αριστερά.
Η εγκληματικότητα στις ΗΠΑ απέχει έτη φωτός από τη δική μας. Καταρχάς εκεί κυκλοφορούν εκατομμύρια όπλα και πλήθος παλαβών, ναρκομανών, serial killers. Ένας απλός τροχονομικός έλεγχος μπορεί να καταλήξει σε μακελειό. Έχουν σκοτωθεί πολλοί αστυνομικοί με αυτόν τον τρόπο. Γι’ αυτό οι έλεγχοι γίνονται με τόσο αυστηρές διαδικασίες και οι αστυνομικοί είναι στην τσίτα. Σε πολλές περιοχές, όπου δραστηριοποιείται πλήθος εγκληματικών οργανώσεων – gangs, που κάνουν τις δικές μας να μοιάζουν με Ουρσουλίνες, η αστυνόμευση είναι καθημερινός πόλεμος. Πολλά όπλα, πολλά ναρκωτικά, πολλοί παλαβοί.
Γι’ αυτό είσαι προσεκτικός στον αστυνομικό έλεγχο, ρωτάς ακόμη και για να ανοίξεις το ντουλαπάκι του αυτοκινήτου ή να βάλεις το χέρι στην τσέπη του σακακιού για να βγάλεις το δίπλωμα και περιμένεις με τα χέρια στο τιμόνι. Γιατί αστυνομικοί έχουν πυροβοληθεί από φυγάδες, συμμορίτες κακοποιούς, μαστουρωμένους, παλαβούς.
Η ελληνική Αριστερά έχει όλα τα συμπτώματα αυτής της παγκόσμιας κοινωνικής αρρώστιας. Τρέφεται από τον κοινωνικό φθόνο, τη βία, την καταστροφή και ψεύδεται με την ίδια ευκολία που αναπνέει. Το κύμα βανδαλισμών, λεηλασίας, επιθέσεων ακόμη και σε ανάπηρες ηλικιωμένες γυναίκες, σε ιδιοκτήτες που τόλμησαν να σταθούν να υπερασπιστούν την επιχείρηση, το ψωμί τους από τις συμμορίες των αλητών, από κλεφτρόνια, πρεζάκηδες και ψευτοπροοδευτικούς βανδάλους εμφανίζεται ως δικαιολογημένη εξέγερση. Κάτι σαν το «πένθος» για τον Γρηγορόπουλο, που κάποιοι το 2008 τιμούσαν κλέβοντας ηλεκτρικές συσκευές, ρολόγια, παπούτσια, ό,τι έβρισκαν. Θυμάμαι και ένα ανθοπωλείο που έκαψαν.
Γνωστά κέντρα του παγκόσμιου ιμπεριαλισμού και καπιταλισμού τα ανθοπωλεία. Η αλήθεια είναι πως η συντριπτική πλειονότητα των πολιτών είναι εξοργισμένη όχι μόνο με τις ορδές των λούμπεν που λεηλατούν, καίνε και επιτίθενται σε πολίτες και αστυνομικούς ως λυσσασμένες ύαινες, αλλά και με τον εσμό των Δημοκρατικών πολιτικών, καλλιτεχνών και ΜΜΕ -ψωριάρικα σκυλιά της Χίλαρι-, που ακόμη το φυσάει και δεν κρυώνει, που υποστηρίζουν ανερυθρίαστα αυτό το κύμα εγκλημάτων από κοινούς κακοποιούς, οι οποίοι απλά βρήκαν ευκαιρία.
Ο Τραμπ θα βγει ενισχυμένος από όλα αυτά. Ο Στρατός και η Εθνοφρουρά θα συντρίψουν τα λούμπεν κλεφτρόνια και τους πρεζάκηδες που ενθαρρύνουν οι πολιτικοί του αντίπαλοι και η κοινωνία θα συντηρητικοποιηθεί αμυνόμενη στην αθλιότητα και στις εγκληματικές μεθοδεύσεις της Αριστεράς.
Οι δικοί μας ακολουθούν στο ίδιο μοτίβο. Πολλοί από τους παλιούς κακογέρασαν και ακόμη δεν βρήκαν μια λέξη καταδίκης κατά του κράτους-συμμορίας της Αγκυρας. Δεν βρήκαν έναν παρηγορητικό λόγο για τους συγγενείς των Αγνοουμένων, που γέρασαν κι αυτοί. Πολλοί έφυγαν από τη ζωή και από την πλειονότητα των αριστερούληδων φωταδιστών δεν είδαν μια κινητοποίηση για την Κερύνεια και 1.619 ανθρώπους, που ένας ένας βρίσκονται δολοφονημένοι από το Γενοκτόνο καθεστώς το οποίο είναι ο μπαμπάς του ναζισμού.
Αντιθέτως, θεωρούν καθήκον τους να συνταχθούν με κάθε εχθρό του Έθνους, να δικαιολογήσουν ανοιχτά κάθε επιβουλή.
Οι δικοί μας ακολουθούν στο ίδιο μοτίβο. Πολλοί από τους παλιούς κακογέρασαν και ακόμη δεν βρήκαν μια λέξη καταδίκης κατά του κράτους-συμμορίας της Αγκυρας. Δεν βρήκαν έναν παρηγορητικό λόγο για τους συγγενείς των Αγνοουμένων, που γέρασαν κι αυτοί. Πολλοί έφυγαν από τη ζωή και από την πλειονότητα των αριστερούληδων φωταδιστών δεν είδαν μια κινητοποίηση για την Κερύνεια και 1.619 ανθρώπους, που ένας ένας βρίσκονται δολοφονημένοι από το Γενοκτόνο καθεστώς το οποίο είναι ο μπαμπάς του ναζισμού.
Αντιθέτως, θεωρούν καθήκον τους να συνταχθούν με κάθε εχθρό του Έθνους, να δικαιολογήσουν ανοιχτά κάθε επιβουλή.
Στα ελληνοτουρκικά και στο Κυπριακό, με τους Τούρκους.
Στο Λαθρομεταναστευτικό, πάλι με τους Τούρκους και τους δουλεμπόρους.
Στο Βορειοηπειρωτικό με τους Αλβανούς σοβινιστές και στο Σκοπιανό με τους ΝΟΦίτες, με τους μεταμφιεσμένους παλαιοναζί συνεργάτες του Χίμλερ και των SS.
Δείξτε μου έναν εχθρό της Ελλάδας που η Αριστερά στην Ελλάδα και οι νεοφιλελέδες ομόφρονές της στα εθνικά δεν συντάχθηκαν μαζί του, δεν του έκλεισαν το μάτι.
Γι’ αυτό...
δεν δίνουμε δεκάρα για τον υποκριτικό και δοσιλογικό ψευτοανθρωπισμό τους.
Τομάρια, και μάλιστα άχρηστα, γιατί είναι τρύπια.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου