"Κόμμα = Ομάς ανθρώπων, ειδότων ν' αναγιγνώσκωσι και ν' αρθογραφώσιν εχόντων χείρας και πόδας υγιείς, αλλά μισούντων πάσαν εργασίαν, οίτινες ενούμενοι υπο ένα οιονδήποτε αρχηγόν, ζητούσι ν' αναβιβάσωσιν αυτόν δια παντός μέσου εις την έδραν πρωθυπουργού, ίνα παρέχη αυτοίς τα μέσα να ζώσι χωρίς να σκάπτωσι"
Εμμανουήλ Ροΐδης , Έλληνας πεζογράφος και κριτικός (1836-1904)


ΚΟΡΩΝΟΪΟΣ και ΚΟΙΝΩΝΙΑ: Μ’ ένα ψόφιο καναρίνι στο στόμα*

Γράφει ο ΜΙΚΡΟΣ ΟΔΥΣΣΕΑΣ

Ετελείωσε και το Πάσχα το βουβό, το αποσυνάγωγο, το δίχως Άγιο Φως, το εκ του μπαλκονιού εκπορευόμενο, το συν έξοδο 2 για τα απαραίτητα της γαστέρας και μπόλικη περίπτωση 6 για τα αναγκαία της ψυχής.

Είμεθα, δίχως αμφιβολία εις την αρχή του τέλους. Από 27/4 που ανοίγουν τα Πρωτοδικεία και τα Ειρηνοδικεία επισήμως, αλλά χωρίς διαδίκους. Συμβολικά. Ίσως και τα Ερωτοδικεία, γιατί μαζεύτηκαν πολλές υποθέσεις.

Σουρεαλιστικά κυνηγάμε τον Μάιο και όλες τις πιθανές ημερομηνίες μερικής επαναφοράς σε μια νέα κανονικότητα.

Θα υπήρχε πίεση από την κοινή γνώμη για ταχύτερη αποκλιμάκωση των μέτρων, αλλά όλοι φοβούνται κατά βάθος μη γίνει η χώρα Κρανι(δί)ου τόπος

Δηλαδή αν περιμένατε φιλιά κι αγκαλιές και ένα πλήθος να ξεχύνεται στους δρόμους της Αθήνας, λες και είναι Πέμπτη και μιλά ο Ανδρέας πριν κατακτήσει την εξουσία το 1981, χάσατε.

Συντεταγμένα με πρόγραμμα, με σχέδιο, που πρέπει να ονομαστεί “καραντίνα με benefits”, ανά δεκαπενθήμερο αυξανόμενα.

Κι όπως ξεχάσαμε το Πάσχα, έτσι  έχουμε ήδη διαγράψει και την Πρωτομαγιά, που έπεφτε κι ωραία, Παρασκευή, πάει κι αυτό το τριήμερο, κάτω και το άλλο ψηφίο, μένει το μαγιόξυλο για πάσα χρήση.

Οι ελπίδες για εκδρομή είναι βάσιμες για 5-8 Ιουνίου, του Αγίου Πνεύματος δηλαδή και να δούμε τότε πόσοι από αυτούς που ωρύονταν για τη Μεγάλη Εβδομάδα θα πάνε εκκλησία.

Γενικώς βαριά τα πράγματα, βαρύς για Απρίλη κι ο καιρός.

Οι συνωμοσιολόγοι επιβεβαιώνονται: κολλάει στους όρχεις ο ιός, @ρχίδι@ πανδημία δηλαδή.

Τι γεύση αφήνουν όλα αυτά:  


“ένα ψόφιο καναρίνι στο στόμα”
 


*Στίχος του γιατρού Δημήτρη Παπαδίτσα (σπουδαίος, δεν έγινε ποτέ όμως Τσιόδρας) από το ποίημα Ελευθερία, 1945

Δεν υπάρχουν σχόλια: