Καθ’ όλη τη διάρκεια της κρίσης στην Ευρωζώνη και ενόσω κυβερνήσεις πέφτουν, χρέη διογκώνονται και οικονομίες μένουν στάσιμες ή συρρικνώνονται, η Γερμανία έχει καταφέρει να επιπλεύσει.
Παρότι η οικονομία της έχει προχωρήσει καλά, οι ηγέτες της επιμένουν σταθερά ότι ο δρόμος για την ανάκαμψη των οφειλετών περνά από τη λιτότητα και τα βάσανα. Τη Δευτέρα, όταν η καγκελάριος Αγκελα Μέρκελ χαρακτήρισε την κρίση χρέους «τις πιο δύσκολες ώρες από τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο» για την Ευρώπη, περιέγραφε κάτι το οποίο οι περισσότεροι Γερμανοί είχαν διαβάσει μόνο στις εφημερίδες ή είχαν δει στην τηλεόραση. Η γερμανική οικονομία αιφνιδίασε και πάλι τους ειδικούς, παρουσιάζοντας μια απρόσμενα υγιή ανάπτυξη 0,5% το γ΄ τρίμηνο και 2,5% έναντι της αντίστοιχης περυσινής περιόδου.
Παρότι υπήρχαν δυσοίωνες ενδείξεις ότι η επιβράδυνση της Ευρώπης θα έπληττε και τη Γερμανία, τα δεινά που υφίστανται οι εταίροι στην Ευρωζώνη δεν έχουν ακόμα φθάσει εκεί. Με τους Γερμανούς καταναλωτές να δαπανούν ελεύθερα, η ανεργία υποχώρησε στα χαμηλότερα επίπεδα από την ενοποίηση, και συνέχισε να μειώνεται τον Οκτώβριο. Τα φορολογικά έσοδα ξεπερνούν σταθερά τις επίσημες προβλέψεις, σε σημείο ώστε η κυβέρνηση συνασπισμού της κ. Μέρκελ να σχεδιάζει να μειώσει τους φόρους περισσότερο από 8 δισ. δολ. Και σε ένα λογιστικό παράδοξο από εκείνα που βοήθησαν στη συγκάλυψη των ελληνικών χρεών, η Γερμανία ανακάλυψε πρόσφατα το δικό της λάθος στους ισολογισμούς: οι υποχρεώσεις της ήταν κατά 76 δισ. δολ. λιγότερες απ’ όσο θεωρούσε προηγουμένως.
Η διαρκής ευημερία της Γερμανίας συνέβαλε στη διόγκωση του κύματος οργής σε χώρες όπως η Ελλάδα και η Ισπανία ενάντια σε αυτό που όλο και περισσότερο θεωρείται «γερμανική κατοχή». Ολο και περισσότερο ανατίθεται στη Γερμανία ο ρόλος του κακού, είτε από διαδηλωτές στους δρόμους της Αθήνας είτε από οργισμένους πολιτικούς στους διαδρόμους της πρόσφατης συνόδου κορυφής του G20 στις Κάννες. «Οι Γερμανοί συχνά δεν εκτιμούν αρκετά πόσο βίαιες είναι οι οικονομικές πολιτικές που συστήνουν», παραδέχεται ο Φίλιπ Γουάιτ του βρετανικού Κέντρου για τις Ευρωπαϊκές Μεταρρυθμίσεις. Σύμφωνα με τον κ. Γουάιτ, η Γερμανία επιχείρησε να αναδιαμορφώσει όλη την Ευρώπη στα πρότυπα του δικού της ανταγωνιστικού, στηριγμένου στις εξαγωγές οικονομικού μοντέλου, χωρίς να κατανοεί τη σχέση ανάμεσα στην επιτυχία της και στα χρέη χωρών όπως η Ελλάδα, που επί σειράν ετών χρησιμοποιούσαν δανεικά για να αγοράσουν γερμανικά αγαθά.
Η ευρωπαϊκή κρίση έχει συχνά παρομοιασθεί με πάλη ανάμεσα στο καλό και στο κακό: αμαρτωλοί νότιοι, ενάρετοι βόρειοι. Ενίοτε όμως στη Γερμανία έχει λάβει τη μορφή βαγκνερικής όπερας, όπου η χώρα παίζει τον ρόλο του δράκου που φυλάει το χρυσάφι.
Επομένως, αν οι τεμπέληδες θέλουν τα χρήματα της Γερμανίας, πρέπει να παίξουν με τους κανόνες της. «Αν πρέπει να πληρώσουμε τις οικονομικές αμαρτίες άλλων, τουλάχιστον ας αλλάξουν τις πολιτικές τους», υποστηρίζει η Τάνια Μπέρτσελ, καθηγήτρια Πολιτικής στο Ελεύθερο Πανεπιστήμιο του Βερολίνου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου