Της ΜΑΡΙΑΣ ΑΔΑΜΙΔΟΥ
Οι περίφημοι στόχοι της χιλιετίας που είχαν σκοπό να ισορροπήσουν τις κοινωνικές και οικονομικές ανισότητες παραμένουν ασκήσεις επί χάρτου και οι κάτοικοι του οικουμενικού χωριού είναι μοιρασμένοι σε "κάστες" - των προνομιούχων, των λιγότερο προνομιούχων και των απόρων.
Είναι ενδεικτικό ότι μόλις το 0,5% του παγκόσμιου πληθυσμού, δηλαδή 35 εκατομμύρια άνθρωποι, κατέχει το 36% του συνολικού διαθέσιμου κεφαλαίου, ενώ 6,965 δισ. άνθρωποι μοιράζονται το υπόλοιπο 64%.
Επιπλέον, οι επτά πλουσιότεροι συνάνθρωποί μας με περιουσία 322,6 δισ. δολάρια διαθέτουν μεγαλύτερο πλούτο από ό,τι το αντίστοιχο του ΑΕΠ των 41 πιο χρεωμένων κρατών του κόσμου. Πρόκειται για τον Μεξικανό Κάρλος Σλιμ Χελού με περιουσία 74 δισ. δολάρια, τους Αμερικανούς Μπιλ Γκέιτς με 56 δισ. δολάρια, Γουόρεν Μπάφετ με 50 δισ. δολάρια, Λάρι Ελισον με 39,5 δισ. δολάρια, τον Ινδό Λακσίμι Μιτάλ με 31,1 δισ. δολάρια και τον κύριος "Ζάρα" Αμάνσιο Ορτέγκα 31 δισ. δολάρια.
Περίπου ο μισός πλανήτης ζει με λιγότερα από 2,5 δολάρια την ημέρα. Το 13% του παγκόσμιου πληθυσμού, στο οποίο συμπεριλαμβάνονται οι ΗΠΑ, η Γερμανία, η Ιαπωνία, η Γαλλία, η Βρετανία και η Αυστραλία, κατέχει το 45% του παγκόσμιου κατά κεφαλήν εισοδήματος, με μέσο όρο που ξεπερνά τα 11.500 δολάρια ετησίως.
Για το 42% του πληθυσμού συμπεριλαμβανομένης της Ινδίας, της Ινδονησίας και των επαρχιών της Κίνας, δηλαδή των πιο πολυπληθών περιοχών το κατά κεφαλήν εισοδήματος είναι κάτω από 1.000 δολάρια. Ακόμη και τα ακίνητα είναι συγκεντρωμένα στα χέρια των λίγων. Το 1% των κατοίκων της Γης κατέχει το 40% των περιουσιακών στοιχείων.
Οι διακρίσεις δεν σταματούν ούτε σε χώρες με υψηλό επίπεδο διαβίωσης.
Για παράδειγμα στις ΗΠΑ, σύμφωνα με μελέτες, εάν δηλαδή το εισόδημα όλων αυξανόταν με τους ίδιους ρυθμούς από το 1979, η μέση βαθύπλουτη οικογένεια θα κέρδιζε 600.000 δολάρια λιγότερα ετησίως, ενώ η μεσαία τάξη 10.000 δολάρια περισσότερα μέσα σε έναν χρόνο.
Οι ανισότητες είναι ίσως ακόμη περισσότερο εμφανείς σε θέματα που άπτονται της καθημερινότητας, όπως οι συνθήκες υγιεινής, η πρόσβαση σε πόσιμο νερό, η εκπαίδευση και η παιδική θνησιμότητα. Είναι ενδεικτικό ότι προκειμένου να πάνε όλα τα παιδιά του κόσμου στο σχολείο απαιτείται ένα ποσό που είναι λιγότερο από το 1% των χρημάτων που δαπανώνται ετησίως για τους εξοπλισμούς σε παγκόσμιο επίπεδο. Κι όμως, αυτό δεν συνέβη ποτέ.
Ενα δισεκατομμύριο παιδιά ζουν σε συνθήκες απόλυτης εξαθλίωσης 640 εκατομμύρια ανήλικοι δεν έχουν στέγη και 400 εκατομμύρια δεν έχουν πρόσβαση σε πόσιμο νερό. Ενα παράδειγμα που λέει πολλά για την κατάσταση στον κόσμο είναι η κατανάλωση νερού: 1,8 δισ. άνθρωποι, για να φτάσουν σε πόσιμο νερό πρέπει να περπατήσουν έως και ένα χιλιόμετρο την ημέρα, καταναλώνουν περίπου 20 λίτρα νερού έκαστος. Στη Βρετανία, ο μέσος πολίτης χρησιμοποιεί περισσότερα από 50 λίτρα την ημέρα μόνο για το καζανάκι της τουαλέτας του, ενώ η μέση κατανάλωση νερού φτάνει τα 150 λίτρα.
Στις ΗΠΑ, όπου υπάρχει η μεγαλύτερη κατανάλωση νερού, η ποσότητα αυτή αγγίζει τα 600 λίτρα την ημέρα ανά άτομο.
Τα προβλήματα στον τομέα της υγιεινής και η έλλειψη πρόσβασης σε πόσιμο νερό έχουν αντίκτυπο και στην οικονομία πολλών κρατών. Είναι χαρακτηριστικό ότι τα κράτη της υποσαχάριας Αφρικής χάνουν το 5% του ΑΕΠ τους, δηλαδή περίπου 28,4 δισ. δολάρια ετησίως, λόγω των αυξημένων δαπανών υγείας και την ελάττωση της παραγωγικότητας εξαιτίας των συγκεκριμένων προβλημάτων. Και το εντυπωσιακό είναι ότι το ποσό αυτό ξεπερνά την οικονομική ενίσχυση που δέχονται οι χώρες εκείνες.
Η ΔΥΣΗ ΓΕΡΝΑΕΙ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΑ
Ψάχνει ελιξίριο στο δημογραφικό
Για τον ΟΗΕ, με αφορμή τη συμπλήρωση 7 δισεκατομμυρίων ανθρώπων στον πλανήτη, ήρθε η ώρα για νέους προβληματισμούς και συγκεκριμένα για την εξεύρεση μιας λύσης έτσι ώστε κάθε άτομο να έχει την ευκαιρία και τη δυνατότητα να ζήσει μια πλήρη και παραγωγική ζωή, με ευημερία, και ταυτόχρονα να διατηρηθούν οι πόροι που μας παρέχει η Γη. Ωστόσο, μια σημαντική πρόκληση, που συνήθως παραμερίζεται, είναι το δημογραφικό πρόβλημα, δηλαδή η "διαχείριση" ενός γερασμένου πληθυσμού.
Σε πολλές από τις πιο φτωχές χώρες η γονιμότητα καλά κρατεί με αποτέλεσμα να γεννιούνται 2,5 παιδιά κατά μέσον όρο ανά ζευγάρι. Αντιθέτως, στη Δύση έχει υπολογιστεί ότι μέχρι το 2030 περισσότερο από το ένα τρίτο των κατοίκων θα έχει ξεπεράσει το 65ο έτος της ηλικίας, κάτι που ακούγεται εξαιρετικά δυσοίωνο για τους οικονομολόγους.
Εάν όλος ο πλανήτης ακολουθήσει την πορεία της Ευρώπης, το 2200 ο πληθυσμός θα είναι λιγότερος από τον μισό. Αυτό θα δημιουργήσει ένα μεγάλο πρόβλημα βιωσιμότητας σε όλα τα ασφαλιστικά συστήματα, τα οποία ήδη επιβαρύνονται από την κρίση και την υψηλή ανεργία.
Οι δύο διαφορετικοί κόσμοι συνοπτικα
7 Κροίσοι διαθέτουν μεγαλύτερο πλούτο από το ΑΕΠ των 41 πιο χρεωμένων κρατών
50% του πληθυσμού, δηλαδή περισσότερα από τρία δισεκατομμύρια άνθρωποι, ζει με λιγότερα από 2,5 δολάρια την ημέρα
50% του πληθυσμού έχει στην κατοχή του μόλις το 1% των παγκόσμιων περιουσιακών στοιχείων
270 εκατομμύρια άνθρωποι δεν γνωρίζουν καν τι σημαίνει η φράση "ιατροφαρμακευτική περίθαλψη"
50 λίτρα χρησιμοποιεί για το καζανάκι της τουαλέτας του ο μέσος Βρετανός, ποσότητα υπερδιπλάσια απ' ό,τι είναι διαθέσιμη για να καλύψουν τις ημερήσιες ανάγκες τους 1,8 δισ. άνθρωποι
33% του πληθυσμού των πόλεων ζουν σε παραγκουπόλεις, σύμφωνα με τα τελευταία στοιχεία του 2005
80% του πληθυσμού ζει σε χώρες όπου οι εισοδηματικές διαφορές διευρύνονται διαρκώς
ΕΘΝΟΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου