"Κόμμα = Ομάς ανθρώπων, ειδότων ν' αναγιγνώσκωσι και ν' αρθογραφώσιν εχόντων χείρας και πόδας υγιείς, αλλά μισούντων πάσαν εργασίαν, οίτινες ενούμενοι υπο ένα οιονδήποτε αρχηγόν, ζητούσι ν' αναβιβάσωσιν αυτόν δια παντός μέσου εις την έδραν πρωθυπουργού, ίνα παρέχη αυτοίς τα μέσα να ζώσι χωρίς να σκάπτωσι"
Εμμανουήλ Ροΐδης , Έλληνας πεζογράφος και κριτικός (1836-1904)


Adios!


Πάλι ο εύκολος και βολικός στόχος. Πάλι παρωδία δημοσιογραφίας. Πάλι ρηχός και επιπόλαιος χλευασμός. Αυτό είναι καφενείο και καθόλου σοβαρός σχολιασμός. Γιατί όσο οπερέτα το πολιτικό προσωπικό, άλλο τόσο και ο εισπρακτικός μηχανισμός. 

Οπερέτα ο δημοσιοϋυπαλληλισμός. Οπερέτα ο δημοσιογραφικός ορυμαγδός. Οπερέτα ο τάχα μου πατριωτισμός. 

Οπερέτα ο επιχειρηματικός, κρατικοδίαιτος καπιταλισμός. 

Οπερέτα ο πελατειακός κομματικός αγωγός. 

Οπέρετα αξιοκρατίας. 

Οπερέτα παραγωγής και παραγωγικότητας. 

Οπερέτα ο αγροτικός μας θησαυρός. 

Οπερέτα ελικρίνειας και αλήθειας ο λόγος ο πολιτικός. 

Οπερέτα ο δικομματισμός. 

Οπερέτα στοιχειώδους σκέψης ο φανατισμός. 

Οπερέτα ο αριστερός δογματισμός. 

Οπερέτα ο εργατοπατέρας ο δήθεν λαϊκός. 

Οπερέτα η τάχα μου θωρακισμένη ασφάλεια των ελληνικών τραπεζών. 

Οπερέτα λαϊκής ψυχαγωγίας ο τηλεοπτικός οχετός. 

Οπερέτα τα χαλκευμένα στοιχεία με τα οποία εν μία νυκτί η δραχμή μεταμορφώθηκε σε ευρώ. 

Οπερέτα οι πειραγμένοι δείκτες με τις οποίες νομίζαμε ότι κοροϊδεύουμε τις ευρωπαϊκές, στατιστικές υπηρεσίες για να αποδειχθεί στο τέλος ότι πιαστήκαμε στην φάκα σαν τον λαδωμένο ποντικό. 

Οπερέτα Παιδείας ο χαμηλός μέσος δείκτης δασκάλων και καθηγητών.  

Οπερέτα Υγείας ο φακελάρχης γιατρός. 

Οπερέτα οι τιμές Μανχάταν πολλών διαμερισμάτων των τριτοκοσμικών Αθηνών. 

Μα αν όλες αυτές οι κυρίαρχες πλευρές της καθημερινότητας μας δεν ήταν πρωταγωνιστές μιας γιγαντιαίων διαστάσεων οπερέτας τότε θα ήμασταν αλλιώς. Επομένως λογικό. Να προταθεί ως πρωθυπουργός ο Κοινοτάρχης Καστοριάς και κηπουρός του αρχηγού του ΠαΣοΚ. Βάζω στοίχημα ό,τι έχω και δεν έχω. Πως ακόμα κα ο Σόιμπλε να βρισκόταν στο τιμόνι της χώρας στο τέλος της θητείας του θα κατέληγε κι αυτός αχυράνθρωπος κανονικός.  

Αυτό που θα ακολουθήσει από εδώ κα μπρος είναι προαποφασισμένο από το οπερετικό και προσκυνημένο, υπηρετικό προσωπικό. Ολοι με το μυαλό τους καρφωμένο σε μια παρατεταμένη προεκλογική περίοδο κι έτσι αντί για σωτηρία η χώρα θα βρεθεί αιχμάλωτη μιας μακρόσυρτης καταστροφικής παραλυσίας. Σαν να βλέπω έργο κινηματογραφικό. Με τίτλο γνωστό: Ομορφη χώρα, όμορφα καίγεται. Adios!

Δεν υπάρχουν σχόλια: