Ανικανότητα και ψέματα ακόμη και σε θέματα που στο εξωτερικό η τεχνολογία έχει λύσει εδώ και χρόνια, στοιχειώνουν την διακυβέρνηση Τσίπρα, με το φιάσκο στο ηλεκτρονικό εισιτήριο να κερδίζει μακράν την πρώτη θέση στο βάθρο των πιο αποτυχημένων πολιτικών για την βελτίωση της καθημερινότητας του πολίτη.
Δεν θέλουμε να γίνουμε Λονδίνο ούτε στην έκδοση εισιτηρίων. Απόδειξη ότι καταφέραμε ένα τόσο απλό θέμα, όσο το ηλεκτρονικό εισιτήριο να το κάνουμε σύνθετο, να το μετατρέψουμε σε αντικείμενο πολιτικής εκμετάλλευσης, για να καταφύγουμε εντέλει σε καταφανή ψέματα, τα οποία διαψεύδονται αμέσως μετά.
«Ο κόσμος παρανόησε», είπε ο υφυπουργός Μεταφορών Ν. Μαυραγάνης που επέρριψε τις ευθύνες στην Αρχή Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων λέγοντας, όπως και ο Χρ. Σπίρτζης, ότι εκείνη είχε απαγορεύσει να γίνει η όλη διαδικασία διαδικτυακά.
Η ηγεσία του υπ. Μεταφορών είπε ένα καταφανές ψέμα.
Μερικές ώρες αργότερα η Αρχή Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων τους διέψευσε πανηγυρικά αποσαφηνίζοντας με ανακοίνωσή που εξέδωσε ότι όχι μόνο δεν απαγόρευσε την δυνατότητα υποβολής αιτήσεων μέσω διαδικτύου, αλλά αντιθέτως την είχε επιτρέψει ρητά.
Και όμως η κυβέρνηση μπορεί με τόση ευκολία να λέει ψέματα, όχι για ένα αμφισβητούμενο ζήτημα, αλλά για κάτι τόσο χειροπιαστό και αδιαμφισβήτητο γεγονός, όπως η δυνατότητα διαδικτυακής έκδοσης εισιτηρίων, κάνοντας ακριβώς ό,τι και με την πετρελαιοκηλίδα του Σαρωνικού. «Γιατί να μην κάνουν μπάνιο;», είχε πει τότε ο κ. Κουρουμπλής στο ερώτημα αν μπορούν οι κολυμβητές να κολυμπήσουν στις μολυσμένες παραλίες, απάντηση που είχε διαψευσθεί αμέσως μετά, από το υπ. Υγείας που απαγόρευσε το κολύμπι στις συγκεκριμένες παραλίες.
Δεν γνωρίζουμε για ποιο λόγο η κυβέρνηση αντί να καταφύγει στην τεχνολογία και στις πάμπολλες ηλεκτρονικές εφαρμογές, αποφάσισε να συλλάβει ένα σχέδιο ταλαιπωρίας του κόσμου, δήθεν αδιάβλητο για τυχόν υπεξαιρέσεις. Ένα σχέδιο τόσο περίπλοκο λες και πρόκειται να εκδώσει κανείς Visa, όταν σε όλο τον πολιτισμένο κόσμο το έχουν αππλοποιήσει σε 4 βήματα.
Εμάς πάντως δεν μας πήρε παρά 10 λεπτά να κάνουμε τα βήματα έκδοσης της κάρτας Oyster, ενός εισιτηρίου απεριορίστων διαδρομών μέσω της εφαρμογής που χρησιμοποιεί ένα από τα παλαιότερα και αποτελεσματικά δίκτυα αστικών συγκοινωνιών (μετρό, προαστιακός, λεωφορεία) της Ευρώπης, αυτό του Λονδίνου.
Εμάς πάντως δεν μας πήρε παρά 10 λεπτά να κάνουμε τα βήματα έκδοσης της κάρτας Oyster, ενός εισιτηρίου απεριορίστων διαδρομών μέσω της εφαρμογής που χρησιμοποιεί ένα από τα παλαιότερα και αποτελεσματικά δίκτυα αστικών συγκοινωνιών (μετρό, προαστιακός, λεωφορεία) της Ευρώπης, αυτό του Λονδίνου.
Η κάρτα Oyster είναι ο γρηγορότερος και ευκολότερος τρόπος να χρησιμοποιήσει κανείς τα μέσα μαζικής μεταφοράς στο Λονδίνο, με χιλιάδες διαδρομές καθημερινά. Δεν χρειάζεται να περιμένει κανείς σε ουρές για να την προμηθευτεί ή να πάει σε εκδοτήριο εισιτηρίων. Ασφαλώς και μπορεί να συμπληρώσει μια αίτηση δήλωσης της κάρτας στους σταθμούς ή στα σημεία πώλησης εισιτηρίων Oyster, αλλά η συντριπτική πλειοψηφία των χρηστών την έχουν υποβάλει ηλεκτρονικά. Όχι, στο Λονδίνο δεν υπάρχει προσωποποιημένη κάρτα, όποιος την χάσει, την έχασε, μαζί και το ποσό με το οποίο την είχε φορτώσει. Ούτε όμως απαιτείται πρόσφατη φωτογραφία τύπου διαβατηρίου ή ταυτότητας και φωτοτυπία εγγράφου που να πιστοποιεί τον αριθμό ΑΜΚΑ.
Διαβάστε πόσο απλή είναι η διαδικασία έκδοσης ηλεκτρονικού εισιτηρίου για τις αστικές συγκοινωνίες του Λονδίνου:
- Ο χρήστης επιλέγει τον τύπο του εισιτηρίου που επιθυμεί, αξίας από 5 έως 50 λίρες- αυτή τη δυνατότητα παρέχει η φόρμουλα.
- Αφού συμπληρώσει μια «ερώτηση ασφαλείας», δημιουργεί το δικό του λογαριασμό, δίνοντας ονοματεπώνυμο, διεύθυνση, email, τηλέφωνο.
- Όταν συμπληρώσει τα στοιχεία του, επιλέγει ένα username και ένα password για να μπαίνει στον ηλεκτρονικό του λογαριασμό.
- Μόλις πιστοποιηθεί η διεύθυνσή του κάνει logg in στο λογαριασμό του.
- Εν συνεχεία καταβάλει το ποσό που έχει επιλέξει, και περιμένει να παραλάβει την ηλεκτρονική του κάρτα ταχυδρομικά στη διεύθυνση που έδωσε.
Όλα αυτή η διαδικασία δεν διαρκεί πάνω από δέκα λεπτά,γίνεται ηλεκτρονικά, χωρίς προσκόμιση φωτογραφίας, αντίγραφου του ΑΜΚΑ.
Τόσο απλά.
Το παράδειγμα του Λονδίνου είναι απλώς ενδεικτικό, το ίδιο συμβαίνει σε δεκάδες μεγαλουπόλεις σε όλο τον κόσμο, εκτός από την Ελλάδα.
Εδώ επιλέξαμε την μέθοδο της ταλαιπωρίας, της ουράς που τέτοιες είχαμε να δούμε από την εποχή των capital controls. Ενώ θα μπορούσαμε να κάνουμε τα πράγματα εύκολα, τα κάναμε δύσκολα. Κανείς δεν έχει ακόμη καταλάβει το γιατί, εκτός ίσως του κ. Σπίρτζη και του κ. Μαυραγάνη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου