ΙΣΛΑΜΟΛΑΘΡΟΛΑΓΝΟ ΣΥΡΙΖΟΜΑΧΜΟΥΤΙΣΤΑΝ: Η κραυγή από το παρελθόν και η εξομολόγηση...

Του Θοδωρή Γιάνναρου

Ναι!... και βέβαια να βοηθήσουμε όποιον "αληθινό" πρόσφυγα καταφεύγει στη χώρα μας και έχει την ανάγκη μας, όπως ήδη έχουμε κάνει στο παρελθόν και συνεχίζουμε να κάνουμε σήμερα, αλλά συγχρόνως, δεν πρέπει ποτέ ν’ αγνοήσουμε πως, έχουμε ύψιστο καθήκον να προστατεύσουμε την ιστορία, τη θρησκεία μας, και τις παραδόσεις με τις οποίες γαλουχηθήκαμε! Τη χώρα μας δεν είναι δυνατόν, να τη διαπραγματευόμαστε κύριε πρωθυπουργέ της πρώτης φοράς αριστερά! 

Η Οριάνα Φαλάτσι, η θρυλική ιταλίδα δημοσιογράφος & πολεμική ανταποκρίτρια –η σύντροφος ενός μεγάλου αντιστασιακού, του Αλέκου Παναγούλη, την οποία είχα την τιμή να συναντήσω από κοντά, μέσω της μητέρας μου που είχε ενεργά συμμετάσχει στη φυγάδευση του Αλέκου το ’69, και που σίγουρα κανένας δεν θα μπορούσε να την χαρακτηρίσει "ρατσίστρια” ή "ακροδεξιών πεποιθήσεων”, έχει κονιορτοποιήσει στο βιβλίο της "Η οργή και η περηφάνια”, το γελοίο επιχείρημα των γελοίων… "Ήμασταν και εμείς κάποτε μετανάστες”… 

Γράφει λοιπόν, η Οριάνα Φαλάτσι:  

"…όχι εδώ και πολύ καιρό, άκουσα κάποιον από τους αναρίθμητους πρώην και εν ενεργεία Πρωθυπουργούς που έχουν ταλαιπωρήσει την χώρα τις τελευταίες δεκαετίες, να λέει στην τηλεόραση: "Και ο θείος μου ήταν μετανάστης. Ακόμη θυμάμαι τη στιγμή που έφευγε για την Αμερική με μια βαλίτσα από χαρτόνι στο χέρι".  

Δεν είναι καθόλου έτσι τα πράγματα, κύριε παραπληροφορημένε, ή αναξιόπιστε πρώην ή νυν Πρωθυπουργέ. Εκτός από το ότι είναι πρακτικά αδύνατον να έχετε θείο που πήγε στην Αμερική με μια βαλίτσα από χαρτόνι στο χέρι, για τον απλό λόγο ότι οι θείοι με τις βαλίτσες από χαρτόνι στο χέρι πήγαιναν στην Αμερική στις αρχές του εικοστού αιώνα, δηλαδή τότε που εσείς δεν ήσασταν ακόμη γεννημένος, δεν είναι καθόλου το ίδιο. Και είναι δυο φαινόμενα άσχετα μεταξύ τους για ορισμένους λόγους που εσείς αγνοείτε, ή θέλετε για τους δικούς σας λόγους να αγνοείτε!  (……). Ο αριθμός των μεταναστών στην Αμερική, ήταν τόσο μεγάλος, ώστε ολόκληρες φυλές γηγενών (Τσερόκι, Κρικ, Σεμινόλ, Τσικασό, Τσεγιέν, κ.α.) εκτοπίστηκαν βίαια και περιορίστηκαν με επαίσχυντες μεθόδους σε καταυλισμούς.  

Λοιπόν, στη χώρα μας δεν υπήρξε ποτέ ανάλογη "πράξη” που να προσκαλεί τους ξένους να έρθουν και να εγκατασταθούν στη χώρα μας: "Ελάτε ξένοι, ελάτε! Αν έρθετε, θα σας δώσουμε ένα καλό κομμάτι γης στο Κιάντι, στη Βαλ Παντάνα ή στη Ριβιέρα. Για χάρη σας θα διώξουμε τους γηγενείς, δηλαδή τους Τοσκανούς, τους Λομβαρδούς και τους Λιγουριανούς, θα τους κλείσουμε σε καταυλισμούς”.  

Όπως στην υπόλοιπη Ευρώπη, έτσι και στη χώρα μας, την Ιταλία,, όλοι αυτοί οι λαθρομετανάστες που μας ταλαιπωρούν, έχουν έρθει με δική τους πρωτοβουλία. Με τα αναθεματισμένα σκάφη τους, τα καταραμένα φουσκωτά σκάφη της αλβανικής μαφίας, αποφεύγοντας τις περιπόλους της ακτοφυλακής, που προσπαθούν να τους αναχαιτίσουν. Δεν είμαστε μια χώρα με ανοιχτά σύνορα, αγαπητέ κύριε πρώην ή νυν Πρωθυπουργέ και υποτιθέμενε ανιψιέ του θείου με τη βαλίτσα από χαρτόνι στο χέρι. Εμείς, δεν έχουμε κομμάτια γης να χαρίσουμε στους ξένους εισβολείς. Δεν έχουμε έρημες περιοχές που πρέπει να κατοικηθούν. Ούτε φυλές Τσερόκι και Τσεγιέν για να εκτοπίσουμε…”

Ας γυρίσουμε όμως, πίσω στη χώρα μας και στα δικά μας, που δεν είναι και τόσο διαφορετικά από τις περιγραφές της Οριάνα Φαλάτσι... Οι μέρες που ζούμε με τις εγκατεστημένες ορδές λαθρομεταναστών και ψευτοπροσφυγων στη χώρα μας αποτελούν πολιτισμικό καταπέλτη για την σημερινή Συριζαιικη θολοκουλτούρα και τον δήθεν ψευδεπίγραφο και "στοχευμένο αντιρατσισμό" που προωθεί!

Ξυπνήστε, άνθρωποι μου, ξυπνήστε! Κινδυνεύει ο Χριστιανισμός από τις ορδές του Ισλάμ! Μέσα στο φόβο σας να βαδίσετε ενάντια στο ρεύμα, μην τυχόν και σας χαρακτηρίσουν ρατσιστές, δεν καταλαβαίνετε ή δεν θέλετε να καταλάβετε ότι μια "Αντίστροφη Σταυροφορία" έχει ήδη ξεκινήσει βίαια προς τη χώρα μας, που δεν είναι τίποτε άλλο από το σχέδιο της "Νέας Τάξης Πραγμάτων", να πλημμυρίσει την Ευρώπη με μιλιούνια μουσουλμάνους, ώστε να δημιουργηθεί χάος και να επιβληθεί η "πανθρησκεία" ως εσχάτη "λύση ειρήνης"... αρχίζοντας από εμάς...

Στη σημερινή Ελλάδα και Ευρώπη οι λαθρομετανάστες έρχονται...

 όποτε τους αρέσει και όποτε τους κάνει κέφι στο ξέφραγο αμπέλι που ο ΣυΡιΖα δημιούργησε με κακόγουστο και επικίνδυνο σχέδιο... Τρομοκράτες, κλέφτες, βιαστές, κατάδικοι, πόρνες, ζητιάνοι, έμποροι ναρκωτικών, άτομα με σοβαρές μεταδοτικές ασθένειες εισέρχονται ανεξέλεγκτα στη χώρα και κατόπιν, διασκορπίζονται στην Ευρώπη. Δεν ελέγχεται η άφιξη τους, το ιστορικό ούτε καν εκείνων που παίρνουν άδεια παραμονής ή ακόμη και εργασίας. Οι άνθρωποι αυτοί, απλά εισβάλουν στη χώρα, κινούνται προς όποια κατεύθυνση επιθυμούν και σε κανέναν δεν δίνουν λογαριασμό, Αν πεινάσουν, κλέβουν... αν θελήσουν να ικανοποιήσουν τα ένστικτα τους, βιάζουν και εάν συναντήσουν αντίσταση σκοτώνουν με τις φρικιαστικές μεθόδους με τις οποίες έχουν γαλουχηθεί!... Τόσο απλά!

Από τη στιγμή, που περνούν τα σύνορα, τυγχάνουν υποδοχής "πορθητών” από τους περίεργους και αγνώστου προελεύσεως και στοχεύσεων, αλληλέγγυους που ξεφυτρώνουν δίπλα τους, σαν η έκβαση του δύσοσμου αυτού παιχνιδιού να είναι προσχεδιασμένη... Τους παρέχεται φιλοξενία, τροφή και ιατρική περίθαλψη, με επιβάρυνση των ιθαγενών που οι ίδιοι, αυτά τα προνόμια και τις παροχές, ποτέ δεν απέκτησαν... Εννοώ των Ελλήνων φορολογουμένων. Λαμβάνουν ακόμη και ένα ποσό χρημάτων για τα τρέχοντα έξοδα τους. Ακόμα κι αν απελαθούν, επειδή έχουν διαπράξει κάποιο έγκλημα, καταφέρνουν πάντα να επιστρέφουν.

Αν απελαθούν ξανά, πάλι επιστρέφουν πίσω, φυσικά, για να διαπράξουν κι άλλα εγκλήματα κατά των πολιτών της χώρας! Και η κυβέρνηση δεν κάνει απολύτως τίποτα. Απλά παρακολουθεί και απολαμβάνει, δηλώνοντας ανοικτά, πως οι λαθραίοι μουσουλμάνοι εισβολείς, λιάζονται και μετά... απλά εξαφανίζονται... 

Δε θα μπορούσαμε βέβαια να παραβλέψουμε τις διαδηλώσεις, που οργανώνουν οι λαθραίοι αυτοί εισβολείς, κατακλύζοντας τις πλατείες μας, για να απαιτήσουν με θράσος, άδειες παραμονής και δικαιώματα… με σημαίες και ταμπούρλα, με το τσούρμο αλληλέγγυους να τους σιγοντάρει...! Σαν στο σπίτι τους, δηλαδή, με υπηρετικό προσωπικό να τους περιποιείται!!!...

Αυτά τα παμπόνηρα, παραμορφωμένα από τον θρησκευτικό φανατισμό του ισλαμισμού, πρόσωπα, αυτές οι υψωμένες γροθιές, είναι έτοιμες να μας χτυπήσουν, εμάς τους γηγενείς πολίτες αυτής της χώρας και να μας κλείσουν, αν μπορούν, σε καταυλισμούς. Αυτές οι κραυγές, που φέρνουν στο νου τις κραυγές των οπαδών του Χομεϊνί στο Ιράν, του Μπιν Λάντεν στο Αφγανιστάν, την Ινδονησία, τη Μαλαισία, το Πακιστάν, το Ιράκ, τη Συρία, τη Σενεγάλη, τη Σομαλία, τη Νιγηρία κ.ο.κ... κυριαρχούν πια στην καθημερινότητα μας!

H Ελλάδα είναι μια αρχαία χώρα, ένα αρχαίο Έθνος... θα έλεγα πως είναι το παλαιότεροι της Δύσης, με την καταγεγραμμένη ιστορία της να ξεκινά σχεδόν τέσσερις χιλιάδες χρόνια πριν... Σ’ αυτές τις χιλιετίες, παρ’ όλη την εξάπλωση της, παρ’ όλες τις εισβολές, που προκάλεσαν την πτώση αυτού του εκπληκτικού επιτεύγματος, η Ελλάδα δεν υπήρξε ποτέ έθνος μεταναστών.... ένα μείγμα δηλαδή, από φυλές, θρησκείες και γλώσσες... ούτε αλλοιώθηκε ποτέ η ταυτότητα των Ελλήνων από τις επιδράσεις των κατακτητών. Επίσης, για δυο χιλιάδες χρόνια, η ενότητά μας ήταν βασισμένη σε μια θρησκεία, που ονομάζεται Χριστιανισμός και σε μια εκκλησία που ονομάζεται Ορθόδοξη Εκκλησία... Πάρτε εμένα σαν παράδειγμα. "Ίσως να μη διέπομαι από φιλοκληρικες αντιλήψεις, και να μην είχα ποτέ στενές σχέσεις με την Εκκλησία."... Κι αυτό είναι αλήθεια... αλλά ταυτόχρονα είναι και ένα μεγάλο ψέμα. Γιατί, είτε μου αρέσει είτε όχι, έχω αρκετά κοινά με την Ορθόδοξη Εκκλησία. Πιστέψτε με, ρε γαμώτο! Πώς θα μπορούσα να μην έχω, άλλωστε; Γεννήθηκα σ’ ένα τοπίο γεμάτο τρούλους εκκλησιών, μοναστήρια, Χριστούς, Παναγίες, Αγίους, σταυρούς και καμπάνες. Το λιβάνι και οι όμορφες μυρωδιές της εκκλησίας μου ήταν πάντα τόσο γνώριμα... Οι πρώτες μελωδίες που άκουσα, όταν γεννήθηκα, ήταν οι μελωδίες από τις καμπάνες... τις καμπάνες του Αγίου Αλεξάνδρου στο Παλαιό Φάληρο. Γεννήθηκα και μεγάλωσα σ' αυτή τη γειτονιά, με αυτή την μουσική, με αυτό το τοπίο γύρω μου, με αυτή την Εκκλησία, που την έχουν προσκυνήσει ακόμη και μεγάλα μυαλά και εξοχότητες...

Γύρω από αυτές τις εικόνες και τ' ακούσματα έχω μάθει, τι είναι γλυπτική, αρχιτεκτονική, ζωγραφική, ποίηση και λογοτεχνία, καθώς και τι σημαίνει ο συνδυασμός της ομορφιάς με τη γνώση. Χάρη σ’ αυτήν άρχισα κάποτε ν’ αναρωτιέμαι, τι είναι το Καλό και το Κακό, αν υπάρχει Θεός, αν μας έπλασε Εκείνος ή εμείς Εκείνον και αν η ψυχή είναι μια χημική ένωση, που μπορεί να υποστεί επεξεργασία σε εργαστήρια ή είναι κάτι περισσότερο από αυτό. Και μα τον Θεό… είμαι περήφανος για όλα αυτά!

Βλέπετε; Πάλι χρησιμοποίησα την λέξη "Θεός" Παρ’ όλες τις λαϊκές και ίσως αιρετικές μου αντιλήψεις, παρ’ όλη την μη ύπαρξη στενής σχέσης με την εκκλησία, είμαι τόσο διαποτισμένος από τον Ορθόδοξο πολιτισμό, ώστε αυτός να είναι αναπόσπαστο μέρος του γραπτού και προφορικού μου λόγου. Μα τον Θεό, για όνομα του Θεού, προς Θεού, δόξα τω Θεώ, Θεέ και Κύριε, Παναγία μου, έλα Παναγία μου, Χριστέ και Παναγιά μου, στην ευχή του Χριστού. Χριστέ μου… Τέτοιες εκφράσεις μου έρχονται τόσο αυθόρμητα, που δε συνειδητοποιώ καν, ότι τις λέω ή ότι τις γράφω...

Και εν τέλει ας το παραδεχτούμε: οι εκκλησίες μας είναι πολύ πιο όμορφες και πολύ πιο ανθρώπινες και κατανυκτικές από τα τζαμιά!

Για όνομα του Θεού, για άλλη μια φορά... εμείς oι Έλληνες δεν βρισκόμαστε στην ίδια θέση με τους Αμερικανούς. Δεν ήμασταν ποτέ… χωνευτήρι πολλών και διαφορετικών εθνοτήτων και θρησκειών, δεν ήμασταν ποτέ ένα μωσαϊκό από ανομοιομορφίες, συγκολλημένες μονάχα με μια καινή περιεχομένου υπηκοότητα....

Επειδή η πολιτιστική μας ταυτότητα είναι ήδη προσδιορισμένη από την χιλιόχρονη ιστορία μας, δεν μπορούμε ν’ αντέξουμε τις ορδές των λαθρομεταναστών, οι οποίες δεν έχουν καμιά απολύτως σχέση μ’ εμάς… και που δε θα θελήσουν να γίνουν σαν εμάς, να προσαρμοστούν στον τρόπο ζωής, τα ήθη και τα έθιμα μας! 

Αντίθετα, μάλιστα, θέλουν να μας καταπιούν πολιτισμικά εκείνοι, και δεν έχουν και πρόβλημα να μας το δηλώσουν κατάμουτρα! Θέλουν ν’ αλλάξουν τις αρχές μας, τις αξίες μας, την ταυτότητά μας, και τον τρόπο ζωής μας, αναστατώνοντας μας με την οπισθοδρομική τυπολατρία τους, με την οπισθοδρομική μισαλλοδοξία τους και την οπισθοδρομική θρησκεία τους.

Αυτό που εννοώ είναι, ότι στον δικό μας τον πολιτισμό δεν υπάρχει χώρος για μουτζαχεντίν και μιναρέδες, για ψευτο-εγκράτειες, για τσαντόρ και εξευτελιστικές μπούρκες. Ακόμη κι αν υπήρχε χώρος γι′ αυτούς τους ανθρώπους, εγώ δεν θα τους τον παραχωρούσα. Ποτέ δεν θα επέτρεπα η πατρίδα η δικιά μου να γίνει και δικιά τους πατρίδα! Γεννήθηκα από άλλο Θεό και θέλω να του μείνω πιστός, παρ' όλο που για κάποιους λόγους δεν του το έχω ακόμα δείξει!

Γιατί, σε κάθε άλλη περίπτωση, θα ήταν σαν να σβήναμε την ταυτότητά μας, σαν να εκμηδενίζαμε τα επιτεύγματά μας. Θα ήταν σαν να φτύναμε κατάμουτρα την ελευθερία, την οποία κερδίσαμε χύνοντας ποτάμια το αίμα... τον πολιτισμό που έχουμε αναπτύξει και την όποια κοινωνική ευημερία έχουμε αποκτήσει. Θα ήταν σαν να ξεπουλούσαμε την χώρα μας και την πατρίδα μας. 

Κι η χώρα μας, η πατρίδα μας δεν είναι προς πώληση, όσο και αν αυτό κάποιοι επίορκοι κυβερνώντες το διαπραγματεύονται και το προωθούν...                        

Σ’ ευχαριστώ Οριάνα… Να ‘σαι καλά, όπου και αν βρίσκεσαι και μας αγναντεύεις…