ΔΙΕΘΝΕΙΣ ΤΣΑΡΛΑΤΑΝΟΙ και ΕΛΛΗΝΟΦΩΝΟ ΣΥΡΙΖΟΠΛΗΚΤΟ ΚΩΛΟΧΑΝΕΙΟ: Είδε exit και μπήκε

Από τον Γιώργο Λακόπουλο

Ένα μυστήριο πράγμα μ’ αυτόν τον άνθρωπο. Τον τραβάει το exit – ας είναι και των άλλων.  

Πέρυσι τέτοιο καιρό πήγαινε καρφί για το δικό του: το Grexit είχε τη σφραγίδα του Αλέξη Τσίπρα – με ενδεχόμενο διεκδικητή πνευματικών δικαιωμάτων τον Βαρουφάκη ίσως. Λίγο ακόμη και θα το κατάφερνε, αλλά στην τελευταία στροφή το πήρε αλλιώς – το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος.

Δεν ήταν κακή έμπνευση. Γλυτώσαμε κι εμείς τη χρεοκοπία, γλύτωσε και αυτός – το κεφάλι του.  

Παρ' όλα αυτά το συριζαίικο exit ήταν σαν εγκεφαλικό: κάτι κουσούρια, όπως τα capital controls, μας έμειναν. Επίσης μας έμεινε και ο ΣΥΡΙΖΑ, αλλά αυτό είναι άλλη υπόθεση.

Εν πάση περιπτώσει, έναν καημό τον έχει ο πρωθυπουργός που δεν έγινε πέρυσι με το δημοψήφισμά του Κάμερον χωρίς γραβάτα. Έναν χρόνο αργότερα μόλις είδε τον Εγγλέζο να τα καταφέρνει εκεί που αυτός απέτυχε, όρμησε να μπει στο κάδρο. Τι Grexit, τι Brexit.

Για γέλια και για κλάματα

Τι είπε τις τελευταίες ημέρες ο στόμας του –που θα έλεγε και ο Αγκόπ– για την απόφαση των Βρετανών να φύγουν... Να τρώει ο Λαφαζάνης και της Κωνσταντοπούλου να μη δίνει. Τσίπρας από τα παλιά.

Στην Κεντρική Επιτροπή του ΣΥΡΙΖΑ –σώμα υψηλών γνώσεων για τα ευρωπαϊκά θέματα– έδωσε ρέστα υψηλής πολιτικής ανάλυσης. Να μην ξέρεις σε ποιο σημείο πρέπει να γελάς και πού να κλάψεις. Για πότε τις ξεπέταξε τόσο βαθιές ερμηνείες για το βρετανικό δημοψήφισμα; Ήδη σκοτώνονται στις σχολές πολιτικής επιστήμης του πλανήτη ποιος θα εξασφαλίσει την πατέντα.

Αν τον πάρουμε τοις μετρητοίς, οι Βρετανοί ψήφισαν έξοδο, από αντίδραση στη λιτότητα και στην έλλειψη κοινωνικής πολιτικής που επιβάλλουν οι κοινοτικές αποφάσεις. "Είπαν όχι στον νεοφιλελευθερισμό", συνόψισε αργότερα ο Κατρούγκαλος που είναι και πιο σοφιστικέ τύπος.  

Στη χώρα της Θάτσερ δεν γουστάρουν τον νεοφιλελευθερισμό; Ό,τι πεις, αρχηγέ.

Κλήρωσε

Βέβαια οι Βρετανοί, ούτε στην Ευρωζώνη είναι για να τους αγγίζουν οι κοινοτικές αποφάσεις περί λιτότητας, ούτε μεγάλη ανεργία τους δέρνει, καθώς μια ψιλοαναπτυξούλα την έχουν. Διαμαρτύρονται για το αντίθετο από αυτό που λέει ο Τσίπρας: δεν θέλουν να δίνουν λεφτά για να κάνει η Ένωση κοινωνική πολιτική.

Μετά από τις μνημειώδεις αναλύσεις του ο πρωθυπουργός διέγνωσε ότι ήλθε η ώρα της Αριστεράς να φτιάξει έναν "προοδευτικό πόλο" και να πάρει την κατάσταση στα χέρια της. Κάτι σαν τον πόλο που έκανε ο ίδιος με τον προοδευτικό Καμμένο θα εννοούσε μάλλον.

Πάντως υποσχέθηκε –στην Κεντρική Επιτροπή πάντα– να κινηθεί αυτοπροσώπως –γιατί του έλαχε ο κλήρος λέει, ίσως ακούει και φωνές– για να αλλάξει την Ευρώπη και να την πάει όσο πιο αριστερά γίνεται. Αριστερά όπως τη βλέπουμε στον χάρτη άραγε; Και δεν φοβάται ότι θα τη ρίξει στον Ατλαντικό;

Σύμφωνα με όσα εξομολογήθηκε, επίσης, περίμενε να βγει και ο Πάμπλο –ο ατυχήσας Ιγκλέσιας είναι αυτός– στην Ισπανία και να κάνουν τη δουλειά μαζί. Ο Πάμπλο θα έβαζε τον "πυροκροτητή". Ο Αλέξης τις σαπουνόφουσκες.

Η δουλειά όμως χάλασε σαν δεξίωση που τη σκορπάει η ξαφνική νεροποντή. Ο "Πάμπλο" αποδείχθηκε φούσκας και το σχέδιο Τσίπρα ξέμεινε από πυροκροτητή. Εκεί που τον περιέγραφε ως θηρίο ανήμερο τον Ισπανό, αυτός, αντί να πάρει, έχασε κάπου ένα εκατομμύριο ψήφους. Και μετά βγήκε και μοιρολογούσε: κακό πράγμα που χάσαμε. Έλα, καλέ...

"Έχασε, γιατί φόβισε τον κόσμο το βρετανικό δημοψήφισμα" πήγαν να το μπαλώσουν οι Συριζαίοι. Αυτοί δεν έλεγαν ότι το συγκεκριμένο δημοψήφισμα αφυπνίζει και δεν φοβίζει;

Σκάσε και ψήφιζε

Εν τω μεταξύ, οι τροϊκανοί είδαν ότι ο δικός μας πάει να τη στρίψει τη δουλειά με το Μνημόνιο και του έστειλαν μήνυμα: "Μεγάλε, μη σου περάσει από το μυαλό να αρχίσεις πάλι τα τσαλίμια". Σκάσε και ψήφιζε μεταρρυθμίσεις. "Άσε το βρετανικό δημοψήφισμα σε εμάς, τη δουλειά σου εσύ", είπε ο Μοσχοβισί, όταν τον είδε να μιλάει όπως λέμε "και η μυλωνού τον άνδρα της με τους πραματευτάδες".

Από εδώ και κάτω το έργο γίνεται "η δυστυχία τού να είσαι ΣΥΡΙΖΑ". Ενώ στην Κεντρική Επιτροπή ο αρχηγός τους είπε ότι βγαίνουν στο κλαρί ως Ευρωπαϊκή Αριστερά να κάνουν τη δεξιά Ευρώπη τρεις παράδες, την άλλη μέρα στις Βρυξέλλες το γύρισε στο ευρωσοσιαλιστικό. Εκεί που τους ξεσήκωνε ότι ήλθε η ώρα να κάνουν την Ευρώπη απέραντο αριστερό λιβάδι, στήθηκε στην ουρά για να τον βάλουν στο Ευρωπαϊκό Σοσιαλιστικό Κόμμα – έστω παρατηρητή.

Στα κυβικά τους

Ότι θέλει ο Αλέξης να τελειώνει με τους αχρήστους Podemos και να πιαστεί από το ευρωσοσιαλιστικό τζάκι είναι γνωστό στα πέριξ – έστω και αν δεν τον θέλει δίπλα της η Φώφη Γεννηματά, που είχε ακόμη το στασίδι – από κληρονομιά.

Η κυρία σέρνεται σε ό,τι αφορά την εγχώρια Κεντροαριστερά, αλλά στην Ευρώπη ποιος την πιάνει. Μέχρι και νέα ιδρυτική Συνθήκη τους ανήγγειλε – κάτι που δεν τολμά ούτε η Μέρκελ να εκστομίσει. Και για να μην ανησυχούν, τους είπε με το αγέρωχο ύφος της: "Δεν θα επιτρέψουμε στον λαϊκισμό και τις συντηρητικές πολιτικές να διαλύσουν την Ευρώπη". Τι ακούνε κι αυτοί οι Ευρωπαίοι, ε;

Καινούργιοι στην παρέα ο Αλέξης και η Φώφη δεν το 'πιασαν ακόμη πώς παίζεται το έργο.

 Όσο τα πράγματα είναι χαλαρά, μπορείς να κάνεις το κομμάτι σου. Και αριστερά να πας και τις "συντηρητικές ηγεσίες" να ανατρέψεις και μια Διακυβερνητική να μπουμπουνίσεις, αν το τραβάει η καρδιά σου.

Όταν έλθουν τα ζόρια όμως, ο καθένας επιστρέφει στα κυβικά του. Η Φώφη αρχηγός ενός κόμματος που σήμερα υπάρχει αύριο δεν υπάρχει και ο Αλέξης επικεφαλής μιας χώρας που σήμερα τη βγάζει και αύριο χρεοκοπεί.

Κάποιοι τους ψηφίζουν;

Πάντως, αυτό το τελευταίο πέρασμα του Αλέξη από τις Βρυξέλλες θα μείνει σε πολλούς αξέχαστο, γιατί όσο πάει και ξεθαρρεύει και τους σπάει τη μονοτονία. Όλοι βρήκαν κορυφαίο ότι τους έκανε παράπονα γιατί το δικό του δημοψήφισμα δεν αντιμετωπίσθηκε ευγενικά, όπως των Βρετανών. Άντε τώρα να του εξηγείς. Μέσα σ' όλα πετάχτηκε και ο Παπανδρέου: "Υπάρχει και το δικό μου δημοψήφισμα" – αλλά δεν του δίνει πλέον κανείς σημασία.

Ο Τσίπρας είναι άλλη κλάση. Εξήγησε και στους Ευρωσοσιαλιστές πως θα δημιουργηθεί ένας "προοδευτικός πόλος που θα διεκδικήσει την ηγεμονία στην Ευρώπη". Δεν διευκρίνισε με τους Podemos μέσα ή έξω, αλλά δεν τον ρώτησαν κιόλας. 

Και μετά πέρασε στα βαριά: "Δεν είμαστε φιλοξενούμενοι των συντηρητικών στην Ευρώπη, σύντροφοι".  

Ούτε του πέρασε αυτό απ' το μυαλό, ότι τους συντηρητικούς κάποιοι τους εκλέγουν.

Το θέμα δεν πήρε διαστάσεις γιατί το κάλυψε το επόμενο που ήταν και το καλύτερό του. Ζήτησε "το αποτέλεσμα του βρετανικού δημοψηφίσματος να αποτελέσει αφύπνιση των λαών". 

Δηλαδή να φύγουν όλοι σαν τους Βρετανούς από την Ευρωπαϊκή Ένωση;