Του ΜΗΤΣΟΥ ΚΑΣΟΛΑ
Οταν ο θεός είχε φωνάξει τους λαούς για να τους μοιράσει μυαλό και όρχεις, πολλοί Ελληνες κοιμόντουσαν και δεν έσπευσαν.
Ανάμεσα σε κάποιους καθυστερημένους που έτρεξαν (ενώ ο θεός είχε τελειώσει το μοίρασμα και έξυνε τα απαυτά του) ήταν και ο Γιωργάκης:
«Τι θέλεις τέκνο μου, εσύ;»
«Να μου βάλεις και μένα μυαλό».
«Εχεις, δεν σου χρειάζεται».
«Μα λένε πολλοί πως δεν έχω».
«Ασ' τους να λένε. Εσύ μ' αυτό που έχεις, θα γίνεις μια μέρα ακόμα και πρωθυπουργός της Ελλάδας».
Και όντως έγινε! Και από τον ενθουσιασμό του φώναξε στον πεθαμένο πατέρα του: «Τα έμαθες τα νέα, πατέρα; Εγινα πρωθυπουργός».
«Μπράβο, και μπράβο και στους Ελληνες, και καλά να πάθουν».
Και αφού πέρασαν κάμποσα χρόνια, ο υιός ξαναφωνάζει τον πατέρα του:
«Τα έμαθες τα νέα πατέρα; Το διέλυσα το ΠΑΣΟΚ! Και τώρα με την τρόικα διαλύω και την Ελλάδα. Και λέω άμα ολοκληρώσω τη δουλειά που ανέλαβα, να επιστρέψω στο ποδήλατό μου. Εκτός και πάρω τη μαμά και επιστρέψουμε στην πατρίδα μας που γνωρίζω τη γλώσσα της και τα ήθη της. Ενώ τα ελληνικά με τίποτα δεν μπορώ να τα μάθω. Και βέβαια ως "βασιλέα της καταστροφής" όπως μου καταμαρτυρούνε πολλοί, όντως τη διέλυσα τη χώρα. Μόνος μου; Οχι βέβαια. Εχω μαζί μου και την "μπουλντόζα" του ΠΑΣΟΚ, που διαγωνιζόμαστε στο είπαμε - ξείπαμε.
Εχω και τους βουλευτές μου, υποζύγια δικά μου και της τρόικας. Εχω και πληρωμένες σκατοπένες και όλα τα λαμόγια με τα κλεμμένα τους έξω στις τράπεζες.
Εχω και την Εκκλησία, το Σαμαρά, τον Καρατζαφέρη.
Εχω, φαντάσου, και το Κουκουέ. Το πιο αντικομμουνιστικό, το πιο δογματικό, το πιο θρησκευόμενο κόμμα του κόσμου, γι' αυτό και ακίνδυνο και για μένα και για τα ΜΑΤ. Και τούτο γιατί έχει αναγορεύσει τον εαυτό του εισαγγελέα πάντων των Ελλήνων. Εχει την εξ αποκαλύψεως σφραγίδα της δωρεάς, της αλήθειας της σοφίας, της αρετής. Ενώ όλοι οι άλλοι Ελληνες (πρόσφατα και ο αποθανών Κύρκος) είναι μολυσμένοι, συμβιβασμένοι, λακέδες κ.λπ.
Εχω βέβαια και την Ντόρα, μ' αυτό το αιώνιο χαμόγελο της Μέδουσας, που λέει για το πόσο εθνοκτόνα είναι τα δυο μεγάλα κόμματα, σε ένα από τα οποία (ήταν νια και γέρασε) υπήρξε υψηλόβαθμο στέλεχος.
Εκτός από όλους αυτούς έχω και τον Σύριζα, με τις ουκ έστιν αριθμός καρέκλες του. Που κι αυτοί είτε δεν ήξεραν τα χρέη της Ελλάδας είτε και γιατί «μοιραίοι πρόσμεναν κάποιο θαύμα» πιάστηκαν στον ύπνο.
Τώρα όλοι αυτοί και άλλοι που παραλείπω: ακαδημαϊκοί, πανεπιστημιακοί, πνευματικοί άνθρωποι κ.λπ., που σιτίζονταν από το ΠΑΣΟΚ, και το βούλωναν, τώρα όλοι αυτοί χτυπούν μετά μανίας το σάκο του μποξ του ΠΑΣΟΚ που είμαι εγώ! Παθαίνει όμως τίποτα ο σάκος του μποξ; Οχι. Αυτοί παθαίνουν. Και μακάρι να ιδρώσουν, να κρυολογήσουν, να τα τινάξουν.
Εκτός από όλους αυτούς που με στηρίζουν είναι και ένα μεγάλο μέρος του ελληνικού λαού, που για έναν διορισμό, για μια θεσούλα δεν θέλουν στην άκρη να μας βάλουν, ακόμα και τώρα που η Ελλάδα είναι "στα νύχια νεοκατοχικών δυνάμεων". Είπες τίποτα πατέρα;».
«Οχι, γιε μου, προχώρα στο δρόμο του σοσιαλισμού που άνοιξα και με μνημονεύουν ακόμα πολλοί, εκτός απ' αυτόν τον άθλιο που υπογράφει το άρθρο. Και απ' ό,τι φαίνεται, θα υπογράψει και άλλα, ζητώντας και από σένα να αυτοκτονήσεις. Οπως το ζήτησε δημοσίως και από μένα να αυτοκτονήσω, στην εποχή του Κοσκωτά, αν είχα, έστω και λίγη τσίπα. Αλλά εγώ δεν είχα τέτοια και δεν αυτοκτόνησα. Και σε συμβουλεύω και σένα να μην αυτοκτονήσεις από την ηλιθιότητα που σου καταμαρτυρούν όλοι αυτοί στις πλατείες. Χωρίς να γνωρίζουν ότι οι ηλίθιοι (δεν εννοώ εσένα, γιε μου) είναι αήττητοι. Σε πολύ καλό δρόμο είσαι, προχώρα. Αλλά, καλού-κακού, θέλω να σου ευχηθώ και καλά ξεμπερδέματα. Γιατί κάποτε (σπάνια, βέβαια) την πατούν οι "Σωτήρες" από τους "Κωλοέλληνες", που τους τη δίνει καμιά φορά η τρέλα και γίνονται Ελληνες».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου