"Κόμμα = Ομάς ανθρώπων, ειδότων ν' αναγιγνώσκωσι και ν' αρθογραφώσιν εχόντων χείρας και πόδας υγιείς, αλλά μισούντων πάσαν εργασίαν, οίτινες ενούμενοι υπο ένα οιονδήποτε αρχηγόν, ζητούσι ν' αναβιβάσωσιν αυτόν δια παντός μέσου εις την έδραν πρωθυπουργού, ίνα παρέχη αυτοίς τα μέσα να ζώσι χωρίς να σκάπτωσι"
Εμμανουήλ Ροΐδης , Έλληνας πεζογράφος και κριτικός (1836-1904)


Δείξε μου την ψυχολογία σου...

Του ΓΙΑΝΝΗ ΞΑΝΘΟΥΛΗ

Λογικότατο. Οταν ο αρχιφύλακας της «αντιτρομοκρατικής» έχει ψυχολογικά προβλήματα, τι πιο φυσικό να μπει σ' ένα προποτζίδικο και να απαγάγει το ταμείο και πέντε φωτογραφίες του προπονητή Μουρίνιο με σώβρακο;

Ανάλογα λογική είναι και η συμπεριφορά του στην υπηρεσία. Δηλαδή, απόλυτα κατανοητό να βουτήξει δύο πορτοφόλια, έξι ζευγάρια κάλτσες και το δίσκο του καφετζή από το βασανισμένο καφενείο του κτηρίου.

Η ύποπτη ψυχολογία στις μέρες που διανύουμε παίζει ΤΕΡΑΣΤΙΟ ρόλο για ανάλογες συμπεριφορές, που σε πρώτη φάση παρεξηγούνται κι ερμηνεύονται ποικιλοτρόπως. Κι ΟΜΩΣ, από κάτω βράζει πάντα ένα σκοτεινό ψηφιδωτό δράμα. Οπως, καλή ώρα, οι ληστές που αρπάζουν τσάντες από ώριμες κυρίες.

Η ψυχολογία τη συγκεκριμένη πράξη την εξηγεί ως απόρροια διχασμένης προσωπικότητας. Δηλαδή, ο «τσαντάκιας» -ανεξαρτήτως επικινδυνότητας και καταγωγής- είχε όντως τραυματικά παιδικά χρόνια. ΓΙΑΤΙ; Μα, γιατί η μάνα του «η ληστομάνα» δεν τον άφηνε να κρατά γυναικείες τσάντες από φόβο ΜΗΠΩΣ το αγόρι εξελιχθεί σε «ντιγκιντάνγκα»! Ετσι μεγάλωσε σε μια λανθάνουσα αρρενωπή ατμόσφαιρα κι όταν πια ήρθε το πλήρωμα του χρόνου, το πικραμένο αγόρι, που είχε παιδικό φετίχ τις τσάντες και τις ψηλοτάκουνες γόβες, έγινε ΑΡΠΑΓΑΣ τσαντών. (Τις γόβες τις αποφεύγει συνήθως γιατί είναι πιο περίπλοκο το εγχείρημα.) ΤΩΡΑ, αν μέσα στην τσάντα βρίσκεται κάποιο πορτοφόλι, κινητό ή ο βίος της Αγίας Ζιμπελίνας, η ψυχολογία το αποδίδει σε διαβολική σύμπτωση!

Τα ίδια μπορούμε να πούμε και για τους κακοποιούς με τα καλάσνικοφ. ΤΙ ΘΕΛΕΙ ΝΑ ΠΕΙ Ο ΠΟΙΗΤΗΣ; Θέλει να πει πως τα παιδιά αυτά εκλαμβάνουν το «Καλάσνικοφ» ως προέκταση του πέους τους. Ποιος ξέρει τι χλεύη και προσβολές εισέπραξαν κατά καιρούς κι όταν κατάλαβαν τον σεξιστικό, κυρίως, ρόλο του όπλου, το ενσωμάτωσαν στο σώμα τους ως υποκατάστατο των ελλειμμάτων τους.  

Δυστυχώς, εμείς οι Ελληνες εκπαιδευτήκαμε έτσι που να μην μπαίνουμε στη βαθύτερη ουσία της παραβατικότητας. (Ισως κάποιοι καλλιεργημένοι τύποι από τον ΣΥΡΙΖΑ να μπορούν να εμβαθύνουν αλλά... δεν αρκεί.)

Κάπως έτσι ερμηνεύεται και η ακροβατική δεξιοτεχνία των αγαπητών Ρουμάνων, οι οποίοι είναι, λέει, τόσο ακροβάτες που πανεύκολα σκαρφαλώνουν οπουδήποτε. Σκοπός τους ΜΟΝΟ το έγκλημα; Και βέβαια όχι. Γιατί, κυρίες και κύριοι που ξερνάτε στο άκουσμα «Ρουμάνος», αυτοί οι δύστυχοι «ακροβάτες» έζησαν μέσα στην καταπίεση της Ελενας Τσαουσέσκου που τους ανάγκαζε να τη φωνάζουν «μανούλα» (όπως τα υιοθετημένα της Τζόαν Κρόφορντ). Κι αυτό δεν είναι τίποτα μπροστά στο κόμπλεξ που τους φόρτωσε στους Ολυμπιακούς του Μόντρεαλ η Νάντια Κομανέτσι με τις ακροβατικές της χορογραφίες. Εννοείται πως η Κομανέτσι δεν είχε κατά νου αναρριχήσεις σε αθηναϊκά μπαλκόνια και μεζονέτες. Αργότερα προέκυψαν τα πικρά και τα ξινά.  

Ομως για την ιστορία, από περιέργεια περάστε από την Αχαρνών, όπου βρίσκονται τουλάχιστον δύο πρακτορεία συνδεδεμένα με τον άρχοντα των Καρπαθίων. Από κει ξαποστέλνουν διάφορα χαριτωμένα αξεσουάρ, μάλλον προϊόντα και καρπούς των σπέσιαλ ρουμάνικων ακροβατικών. Αυτά η ψυχολογία μπορεί να τα ερμηνεύσει σαφώς πιο επιστημονικά από μένα.  

Ανάλογες καταστάσεις βιώνουν και οι συμπαθείς Γεωργιανοί, που αποτελούν εκλεκτή μειονότητα στα τεφτέρια της εγκληματικότητας κατά κάποιον τρόπο. Δυστυχώς, οι ψυχολόγοι για την ώρα περιορίζονται στο δαιδαλώδη ψυχικό κόσμο όσων υπηρετούν στη Δημόσια Τάξη (τρόπος του λέγειν)...

Αυτά, βέβαια, είναι ψιλά γράμματα στις μέρες που διανύουμε. Μέρες που ακόμη κι ο εξαιρετικής υπομονής κύριος Παπούλιας ορκίστηκε να μην ξεμυτίσει απ' το Προεδρικό Μέγαρο με τους ωραίους καναπέδες και το αφράτο χαλί της κυρίας Μοιραράκη. Μάλιστα έμαθα πως την 28η Οκτωβρίου δήλωσε εξοργισμένος: «ΑΝ θέλω γιαούρτι ΔΕΝ χρειάζεται να κουβαληθώ στη Θεσσαλονίκη... Αμάν πια αυτή η μανία με τα γαλακτοκομικά...». Οι ψυχολόγοι έδωσαν μερικές εξηγήσεις στον κ. Παπουτσή αλλά εκείνος, που έχει το βάσανο των απειλών του σκηνοθέτη Δημήτρη Κολλάτου, δεν σχολίασε ανοιχτά τα γεγονότα. Ορθώς!

Δεν γνωρίζω αν υλοποιηθεί, όμως το δραστήριο υπουργείο Προστασίας του Πολίτη σκέφτεται σοβαρά να μοιράσει μια εύχρηστη ΨΥΧΟΛΟΓΙΑ ΠΡΩΤΩΝ ΒΟΗΘΕΙΩΝ για το κοινό. Δηλαδή, να μπορεί να αντιμετωπίσει σε πρώτη φάση το διαταραγμένο παραβατικό. Θα αναφέρονται και οδηγίες για το τι κάνουμε αν βρεθούμε πρόσωπο με πρόσωπο με αξιωματικό ληστή, βιαστή ή άλλων καλλιτεχνικών προθέσεων. Ο λογαριασμός του εγχειριδίου αυτού θα ενσωματωθεί, ως είθισται, στο λογαριασμό της ΔΕΗ!

...Ο Νοέμβρης ήρθε κι έχω τους λόγους μου να μου αρέσει ως μήνας. Υποτίθεται πως η ψύχρα βάζει το μυαλό κάπως στη θέση του. Ελλάδα όμως είναι ΕΔΩ και ποτέ ΔΕΝ ξέρεις... Οι λωτοί ωριμάζουν στα δέντρα σαν κίτρινα κινέζικα φαναράκια, τα χρυσάνθεμα, όσο μπορούν, σκορπίζουν την πικρή φρεσκάδα τους, η νύχτα ωρίμασε κι αυτή. Ο χρόνος τρέχει και είναι πάντοτε ίδιος. Ακόμη.

ΥΓ. Η αρμόδια παρέα της κυρίας Παπαρήγα γιατί δεν καταρτίζει μια λίστα με την «πλουτοκρατία», την οποία βαρέθηκα να ακούω; Σήμερα που όλα λέγονται, ας τους μάθουμε επιτέλους κι ας μας εξηγήσουν πώς συνδέονται με τις πορείες και τα συλλαλητήρια που κατέστρεψαν το αθηναϊκό κέντρο και άφησαν άνεργους σωρούς μεροκαματιάρηδων. Για καθαρά ψυχολογικούς λόγους και μόνο. Να τα βάλω σε μια λογική τάξη κι εγώ ο άσχετος.

Δεν υπάρχουν σχόλια: