"Κόμμα = Ομάς ανθρώπων, ειδότων ν' αναγιγνώσκωσι και ν' αρθογραφώσιν εχόντων χείρας και πόδας υγιείς, αλλά μισούντων πάσαν εργασίαν, οίτινες ενούμενοι υπο ένα οιονδήποτε αρχηγόν, ζητούσι ν' αναβιβάσωσιν αυτόν δια παντός μέσου εις την έδραν πρωθυπουργού, ίνα παρέχη αυτοίς τα μέσα να ζώσι χωρίς να σκάπτωσι"
Εμμανουήλ Ροΐδης , Έλληνας πεζογράφος και κριτικός (1836-1904)


ΥΠΑΡΚΤΟΣ ΑΓΡΟΤΟ-ΚΗΦΗΝΟ-ΖΗΤΟΥΛΟ-ΚΑΤΣΑΠΛΙΑΔΟ-ΞΕΦΤΙΛΑΡΟΠΛΗΚΤΟΣ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ: Οι εγγυημένες τιμές, ο de minimis και τα κουραφέξαλα

Του ΔΗΜΗΤΡΗ ΚΑΜΠΟΥΡΑΚΗ 

Λέω λοιπόν στον αγροτοσυνδικαλιστή από το μπλόκο, με τον οποίον έχω συνδεθεί στην τηλεοπτική μου εκπομπή. «Καλά όλα τα υπόλοιπα. Αλλά να απαιτείτε κατώτατες εγγυημένες τιμές στα προϊόντα σας; Αφού ξέρετε ότι στην Ευρωπαϊκή Ένωση αυτά δεν γίνονται. Άρα, βάζοντας τέτοιο όρο, λέτε ότι δεν θέλετε λύση»

Η αντίδραση του αγρότη-συνδικαλιστή ήταν όχι μόνο έντονη, αλλά και με σαφή περιφρόνηση απέναντι στις γνώσεις μου. «Πώς δεν γίνονται στην Ευρωπαϊκή Ένωση; Και βέβαια γίνονται. Τον κανονισμό de minimis δεν τον ξέρετε; Με αυτόν μπορούν να δώσουν εγγύηση τιμής. Και είστε και δημοσιογράφος…».

«Βρε τον συνδικαλίσταρο» σκέφτηκα, «μου την έφερε. Μωρέ μπράβο. Να υπάρχει μηχανισμός εντός την Ευρωπαϊκής Ένωσης με τον οποίον μια χώρα μπορεί να ενισχύσει νόμιμα και δίχως ευρωπαϊκά δικαστήρια τα αγροτοκτηνοτροφικά της προϊόντα, κι εγώ να μην τον ξέρω; Νόμιζα ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση είναι το προπύργιο της ελεύθερης οικονομίας και του ανταγωνισμού, αλλά όπως βλέπω μας έχει αλώσει υπογείως η παλιά Σοβιετία. Βρε τι γίνεται στην Ευρώπη μας, όλα επιτρέπονται τελικά…».

Όχι ότι δεν είχα εμπιστοσύνη στις γνώσεις και στις ερμηνείες του αγροτοσυνδικαλιστή μπλόκερ (από το μπλόκο), αλλά για καλό και για κακό έκανα και μια βουτιά στους ευρωπαϊκούς κανονισμούς για να μάθω λεπτομερέστατα περί του περίφημου αυτού de minimis που θα λυτρώσει τον Έλληνα αγρότη από την αγωνία του κόστους παραγωγής και των ζημιών.

Και τι διαβάζω; 

Ότι ο κανονισμός de minimis ισχύει πράγματι από το 2013 και αφορά κρατικές ενισχύσεις σε προϊόντα του πρωτογενούς τομέα, αλλά με τις ακόλουθες ανελαστικές προϋποθέσεις. 

Πρώτο, δεν αφορά προϊόντα, ούτε περιοχές, αλλά μεμονωμένους παραγωγούς

Δεύτερο, η ενίσχυση αυτή δεν νοθεύει τους όρους του ευρωπαϊκού εμπορίου, δηλαδή δεν αφορά προϊόντα που παράγονται και διακινούνται ευρέως στην Ευρωπαϊκή Ένωση.

Τρίτο, έχει ανώτατο πλαφόν για όποιον παραγωγό ενταχθεί σ’ αυτόν τα 200.000 ευρώ μέσα – το πολύ – σε μια τριετία. Στην συνέχεια απαγορεύεται η εκ νέου ένταξη του συγκεκριμένου παραγωγού στον κανονισμό αυτό. 

Τέταρτο, η κάθε ευρωπαϊκή χώρα έχει ανώτατο πλαφόν για de minimis ενισχύσεις στους αγρότες της, το 2% της ετήσιας αγροτικής παραγωγής της. Γι αυτό εξάλλου, η επίσημη μετάφραση στα ελληνικά του κανονισμού de minimis, είναι «για προϊόντα ήσσονος σημασίας».

Σαν να λέμε, ο κρόκος Κοζάνης ή τα κάστανα Κρήτης, τα νωπά σύκα της Εύβοιας ή το φιστίκι Αιγίνης. Προϊόντα που δεν παράγονται ευρέως στην Ευρώπη, άρα η ενίσχυση τους δεν νοθεύει τον ανταγωνισμό και το εμπόριο μέσα στην Ένωση. Και πάντα μιλάμε για εφάπαξ ενίσχυση κάθε παραγωγού ξεχωριστά ως αγρότη-επιχειρηματία και μόνο για τρία χρόνια και έως 200.000 ευρώ.

Τώρα, πως διάβολο θα βάλουν τα μαζικής παραγωγής αγροτικά προϊόντα σ’ αυτόν τον de minimis, θα σας γελάσω. Και μάλιστα με εθνικό πλαφόν το 2% της συνολικής αγροτικής μας παραγωγής, όταν το βαμβάκι μόνο καλύπτει το 3%, το ελαιόλαδο το 6%, το σιτάρι το 2% και το οπωροκηπευτικά το 30% της εθνικής μας παραγωγής. Και σκεφτείτε πόσα άλλα σοβαρά προϊόντα άφησα απέξω. Και δίχως κτηνοτροφία όλα αυτά. Στριμώξτε, λοιπόν, όλα τα μας τα προϊόντα στο 2% που μας επιτρέπεται και τότε θα έχουμε τετραγωνίσει τον κύκλο.

Δεν τα ήξερε λέτε αυτά, ο αγροτοσυνδικαλιστής που ζητά κατώτατες εγγυημένες τιμές μέσω του de minimis για να ανοίξει τους δρόμους; 

Μωρέ μια χαρά τα ήξερε, απλώς καμιά φορά...

 

 οι συνδικαλιστές είναι πολύ χειρότεροι από τους πολιτικούς…


Δεν υπάρχουν σχόλια: