Ο πλανήτης των πιθήκων: η εξέγερση pic.twitter.com/86V6FwBMn5
— Nothingman (@Nothing04305955) December 8, 2025
Νέα ευρήματα Μινωικής εποχής από ανασκαφές στο ανάκτορο της Φαιστού pic.twitter.com/I3o2xDrwWc
— Veltsi the IX (@Veltsi_Legacy) December 9, 2025
Του ΠΑΝΤΕΛΗ ΚΑΨΗ
Οι φετινές κινητοποιήσεις των αγροτών έχουν ορισμένες χτυπητές ιδιαιτερότητες
Συνήθως τις προηγούμενες χρονιές οι αγρότες ήταν στα μπλόκα, ζητούσαν διάλογο με την κυβέρνηση και η απάντηση ήταν ανοίξτε τους δρόμους για να μιλήσουμε.
Αυτή τη φορά η κυβέρνηση τους λέει ελάτε να μιλήσουμε κι αυτοί δεν ενδιαφέρονται.
Υπάρχουν όμως κι άλλες πρωτοτυπίες.
Στο παρελθόν υπήρχαν αιτήματα τα οποία η κυβέρνηση διαπραγματευόταν καθώς δυσκολευόταν να αποδεχθεί.
Αυτή τη φορά ουσιαστικά δεν έχουν διατυπωθεί αιτήματα πέρα από μια γενική δυσφορία για όλα. Όσο γι αυτό το οποίο θα μπορούσε να θεωρηθεί ως αίτημα, να καταβληθούν οι επιδοτήσεις, η κυβέρνηση συμφωνεί, υπόσχεται μάλιστα πως θα δώσει παραπάνω χρήματα.
Φέτος τέλος, σε αντίθεση ίσως με άλλες χρονιές, υπάρχουν πράγματι σοβαρές αιτίες δυσαρέσκειας οι οποίες εξηγούν και τη σχετική μαζικότητα των μπλόκων: ο θυμός για τις καθυστερήσεις των πληρωμών αλλά και η απόγνωση των κτηνοτρόφων οι οποίοι έχασαν τα κοπάδια τους εξ αιτίας της ευλογιάς.
Και για τα δύο η κυβέρνηση φέρει ευθύνη. Ας μην κοροϊδευόμαστε ωστόσο. Έκανε αυτό που ζητούσε το κοινό.
Για τις επιδοτήσεις για παράδειγμα το μέτρο της επιτυχίας κάθε υπουργού γεωργίας ήταν να δώσει εγκαίρως τα λεφτά σε όσους περισσότερους μπορούσε. Όποιος υπουργός τολμούσε να καθυστερήσει για να γίνουν σοβαροί έλεγχοι, ήταν από χέρι αποτυχημένος. Αυτό δεν αποτελεί δικαιολογία για κανέναν κι ευτυχώς που ήρθε η ευρωπαϊκή εισαγγελία να ταράξει τα νερά. Απλώς δεν χρειάζεται να υποκρίνονται ούτε οι πολιτικοί ούτε όμως και οι αγροτοσυνδικαλιστές. Αυτοί πρώτοι έβγαιναν στους δρόμους να φωνάζουν για τις καθυστερήσεις.
Όσο για την ευλογιά αποτελεί και πάλι ευθύνη του κράτους και των υπηρεσιών του η αντιμετώπιση της. Η οποία ωστόσο προϋποθέτει τη συνεργασία και των κτηνοτρόφων. Χωρίς αυτούς κανέναν μέτρο δεν μπορεί να είναι αποτελεσματικό. Αν δεν τηρούν τις οδηγίες η αποτυχία είναι εξασφαλισμένη. Τα λαθραία εμβόλια που κυκλοφορούν αποτελούν μια καλή ένδειξη για το τι συμβαίνει.
Τα πραγματικά θύματα αυτής της ιστορίας λοιπόν είναι εκείνοι οι αγρότες και οι κτηνοτρόφοι οι οποίοι κόντρα στο ρεύμα τηρούσαν τη νομιμότητα και διαχειρίζονταν τα κοπάδια τους με την απαιτούμενη υπευθυνότητα. Οι υπόλοιποι θυμίζουν τις μωρές παρθένες.
Ακόμα και χωρίς τις φετινές αιτίες της δυσαρέσκειας ωστόσο είναι φανερό πως πολλοί αγρότες, όχι όλοι, είναι δυσαρεστημένοι ενδεχομένως κάποιοι και σε απόγνωση, για το ότι αμείβονται ελάχιστα για τον κόπο τους. Μόνο που αυτό καμία κυβέρνηση δεν μπορεί να τους το εξασφαλίσει.
Κάποιες από τις αιτίες της κακοδαιμονίας τις γνωρίζουμε καλά.
Φωνάζουν για παράδειγμα για τους μεσάζοντες και τις χαμηλές τιμές. Οι ίδιοι ωστόσο αδιαφορούν ή και υπονομεύουν τους θεσμούς που θα μπορούσαν να τους βοηθήσουν: την οργάνωση τους σε συνεταιρισμούς και τη συμβολαιακή γεωργία. Τα επιτυχημένα παραδείγματα είναι πολύ λίγα δείχνουν ωστόσο πόσο διαφορετική θα ήταν η κατάσταση αν είχαν υιοθετηθεί οι καλές πρακτικές.
Φυσικά το πρόβλημα είναι βαθύτερο. Ο αγροτικός τομέας, όπως και το σύνολο της οικονομίας πάσχει από τη χαμηλή παραγωγικότητα. Αυτές τις ημέρες πολλοί θυμήθηκαν τις στρεμματικές αποδόσεις σε Ολλανδία ή Ισραήλ οι οποίες είναι πολλαπλάσιες των ελληνικών.
Ένα άλλο καλό παράδειγμα όμως είναι η Νέα Ζηλανδία.
Εκεί, τη δεκαετία του 1980, μέσα σε μία νύχτα, η ή κυβέρνηση των Εργατικών αποφάσισε την κατάργηση όλων των επιδοτήσεων. Ως τότε το 40% του αγροτικού εισοδήματος το αποτελούσαν οι επιδοτήσεις. Κάτι παρόμοιο με ότι συμβαίνει σήμερα στην Ελλάδα. Το αποτέλεσμα ήταν ότι μέσα σε λίγα χρόνια ο αγροτικός τομέας γνώρισε μια έκρηξη ανταγωνιστικότητας. Έτσι η Νέα Ζηλανδία το 2000 αντιπροσώπευε το 31% του παγκόσμιου εμπορίου γαλακτοκομικών προϊόντων παρότι παρήγαγε λιγότερο από 2% της παγκόσμιας παραγωγής. Και είχε το 55% του εμπορίου αρνιών με μόλις 7% της παραγωγής.
Θα μπορούσε άραγε να συμβεί αυτό στην Ελλάδα;
Αν η κυβέρνηση άφηνε τους αγρότες να κολυμπήσουν μόνοι στον διεθνή ανταγωνισμό θα γινόντουσαν ανταγωνιστικοί ή θα πνίγονταν;
Χωρίς αμφιβολία θα πνίγονταν. Είναι ζήτημα νοοτροπίας.
Είναι όμως και απόρροια αντικειμενικών δεδομένων: το 94% των αγροτών έχει μόνο πρακτική κατάρτιση και μόλις το 0,7% έχει πλήρη γεωργική κατάρτιση. Το υπόλοιπο 5% έχει μόνο βασική κατάρτιση. Την ίδια στιγμή το 37% είναι άνω των 65 χρονών και μόλις το 7% είναι κάτω των 40 ετών!
Ένας αγρότης από αυτούς που ήταν διατεθειμένος να συζητήσει, φώναζε στο ραδιόφωνο πού είναι το κράτος να δείξει στους αγρότες νέες τεχνολογίες και νέα προϊόντα. Να δείξει σε ποιους όμως και με τι προσόντα;
Ιδίως όταν έχουν αρχίσει να αναπτύσσονται και κοινωνικά αντιδραστικές συμπεριφορές.
Σε μια φωτογραφία αυτές τις ημέρες αγρότισσα κρατούσε πλακάτ που έγραφε: οι μορφωμένοι μας οδήγησαν στην κρίση, οι αμόρφωτοι μας τρέφουν.
Αν έτσι πρόκειται να πορευτούμε τότε …
η μόνη λύση είναι όλα τα κιλά όλα τα λεφτά.
Κι όσοι αντέξουν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου