Jałta 1945 - Alaska 2025 pic.twitter.com/dC0ra0pr4j
— Hanna Gronkiewicz (@hannagw) August 15, 2025
Tου Παντελή Σαββίδη
Επιγραμματικά ορισμένες επισημάνσεις για την συνάντηση στην Αλάσκα
1.-Η αμερικανορωσική προσέγγιση δεν έχει να κάνει, μόνο, με την Ουκρανία. Η Ουκρανία, όμως, αποτελεί ένα ζήτημα και πρέπει να διευθετηθεί.
2.-Σε ευρύτερο πλαίσιο οι ΗΠΑ θέλουν να αναγνωρίσουν ρόλο στην Ρωσία. Το είδος του ρόλου θα αποτελέσει την Νέα Γιάλτα η οποία δεν μπορεί να διευθετηθεί, μόνο με τη Μόσχα. Υπάρχει και ένας τρίτος στο παιχνίδι και είναι η Κίνα. Η Νέα Γιάλτα, λοιπόν, θα είναι μια συνάντηση ΗΠΑ-Ρωσίας-Κίνας όταν ωριμάσουν οι συνθήκες. Απέχουμε, ακόμη, απο αυτό. Ευρώπη δεν υπάρχει στο τραπέζι.
3.-Οι διαστάσεις προς επίλυση του ουκρανικού είναι τρείς, όπως τις θέτει η Μόσχα: εδαφικό, διαβεβαιώσεις ότι η Ουκρανία θα μείνει εκτός ΝΑΤΟ και ξεκαθάρισμα της ουκρανικής πολιτικής σκηνής απο τα ναζιστικά- όπως τα χαρακτηρίζει η Μόσχα-στοιχεία. Το κρίσιμο είναι το εδαφικό. Τα άλλα ρυθμίζονται εύκολα. Ποιο σύντομα απο 24 ώρες που ήθελε ο Τράμπ για να λύσει το πρόβλημα συνολικά.
4.-Το ερώτημα, λοιπόν, εστιάζεται στο τι είναι διατεθειμένη να παραχωρήσει η Ρωσία απο τα εδαφικά κέρδη της για να υπάρξει συμφωνία. Όταν, ακόμη και τώρα, ο ρωσικός στρατός διεξάγει επιχειρήσεις και τα μέτωπα δεν φαίνονται να αντέχουν απο πλευράς ουκρανίας. Σίγουρα θα κρατήσει τις περιοχές Ντονέσκ και Λουχάνσκ, σίγουρα θα διατηρήσει τον διάδρομο προς την Κριμαία. Το θέμα είναι το πλάτος του διαδρόμου. Εκεί υπάρχουν περιθώρια διαπραγμάτευσης αλλά ενδεχόμενες παραχωρήσεις θα γίνουν δεκτές απο το ρωσικό κράτος και την ρωσική κοινωνία μετά τις απώλειες που είχαν;
5.-Οι Ευρωπαίοι που έχουν καταστήσει την ήπειρό τους απλώς περιφερειακή δύναμη ήπιας ισχύος, διαφωνούν με οποιαδήποτε παραχώρηση. Το ίδιο και ο Ζελένσκι. Ελπίζουν σε τι; Σε μια κλιμάκωση του πολέμου με αντίπαλο πυρηνική δύναμη η οποία απείλησε να χρησιμοποιήσει πυρηνικά όπλα;
6.-Αν οι ΗΠΑ βγουν απο την μέση, και με τον Τράμπ δεν αποκλείεται να βγούν, η Ευρώπη μόνη της δεν μπορεί να στηρίξει τον Ζελένσκι. Ο Ζελένσκι, λοιπόν, ή θα υπογράψει μια επώδυνη συμφωνία ή θα αντικατασταθεί.
7.-Όλα αυτά οι σοβαροί ηγέτες τα σκέφτονται πριν βάλουν την χώρα τους σε πολεμικές περιπέτειες. Η ευρωπαϊκή ηγεσία και η Ουκρανία έπρεπε να τα σκεφθούν όταν καλούντο να υλοποιήσουν τις συμφωνίες του Μίνσκ για να αποφύγουν τις σημερινές εξελίξεις. Αλλά η μέν Ευρώπη δήλωσε ότι ενθάρρυνε την υπογραφή τους για να κερδίσει χρόνο να εξοπλίσει την Ουκρανία, η δε Ουκρανία δεν ήθελε να τις εφαρμόσει.
8.-Οι συμφωνίες προέβλεπαν ένα είδος αυτονομίας το οποίο θα συζητούσε το Κίεβο με τους ρώσους της Ανατολικής Ουκρανίας. Αυτή, λοιπόν, ήταν η πρώτη τραγική εκτίμηση για την αποφυγή του πολέμου.
9.-Η δεύτερη ήταν όταν φάνηκε πως στην Κωνσταντινούπολη μήνες μετά την ρωσική εισβολή τα μέρη είχαν φθάσει σε σημείο συνεννόησης για λήξη του πολέμου αλλά με παρότρυνση των ευρωπαίων (και των αμερικανών) η Ουκρανία υπαναχώρησε. Μετά απο εκείνη την συνάντηση άλλη σοβαρή ευκαιρία δεν φαίνεται να δόθηκε.
10.–Ο Ζελένσκι με τον τρόπο που χειρίστηκε την υπόθεση εξ αρχής είναι υπεύθυνος για την κατάσταση στην οποία έχει περιελθει η χώρα του. Δύσκολα να συμβιβαστεί.
ΕΠΙΛΟΓΟΣ: όλα αυτα, βεβαίως, δεν δικαιολογούν την ρωσική εισβολή η οποία είναι απολύτως καταδικαστέα. Η εισβολή είναι καταδικαστέα αλλά...
το ενδιαφέρον της Μόσχας για τους Ρώσους της Ουκρανίας λογικό και αποδεκτό.
Το ενδιαφέρον αυτό δεν μπορεί να γίνει κατανοητό στην παρακμασμένη ελληνική κοινωνία που για την ησυχία της έχει εγκαταλείψει στην μοίρα τους όλα τα εκτός ελληνικής επικράτειας τμήματα του ελληνισμού.
Αλλά όλες οι χώρες και όλοι οι λαοί δεν διαπνέονται απο την παρακμασμένη αθηναϊκή ιδεολογία. Την ιδεολογία του μικροελλαδισμού.
Στο σχόλιο γίνεται μια εκτίμηση της παρούσας κατάστασης. Με την ρωσική πολιτική απέναντι στην Ουκρανία δεν συμφωνούμε πλην του θεμιτού ρωσικού ενδαφέροντος για τους ομοεθνείς τους που ζούν (ζούσαν) σε ουκρανικό έδαφος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου