ΥΠΑΡΚΤΟΣ ΕΘΝΟΠΑΤΕΡΟ-ΛΑΜΟΓΙΑΡΟΠΛΗΚΤΟΣ ΚΗΦΗΝΟ-ΚΑΤΣΑΠΛΙΑΣ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ Είμαστε άξιοι της μοίρας μας

pic.twitter.com/zpbS9B40LN

— Ανδρέας Πετρουλάκης (@anpetroulakis) June 21, 2025

pic.twitter.com/il3HfqrCjp

— Ανδρέας Πετρουλάκης (@anpetroulakis) June 28, 2025

pic.twitter.com/iHPXtsKZhb

— Ανδρέας Πετρουλάκης (@anpetroulakis) July 6, 2025

ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟ

Του ΚΩΣΤΑ ΣΤΟΥΠΑ

 Στην Ελλάδα δε χρειάζεται να παράγεις. Αρκεί να δηλώνεις. Και να δηλώνεις πολλά: στρέμματα, ζώα, χιλιόμετρα αγροτικών δρόμων. Δηλώσεις – όχι καρποί Excel – όχι παραγωγή. Αν έχεις και μια «γνωριμία» στον ΟΠΕΚΕΠΕ ή στη νομαρχία, το check στο IBAN έρχεται σαν τις βροχές του φθινοπώρου. Τακτικά και χωρίς να ιδρώσεις.
 
Ο οργανισμός που φτιάχτηκε για να ενισχύει τον πραγματικό αγρότη, κατέληξε πλυντήριο αιτήσεων, προθάλαμος ρουσφετιών και θερμοκήπιο αγροτοπατερισμού. Βοσκοτόπια σε λίμνες. Επιδοτήσεις σε πλατείες, ρέματα και κατσίκες-φαντάσματα. Όχι αγροτική πολιτική – πελατειακή δημοσιοϋπαλληλία.
 
Το 2014, η Κομισιόν μας μοίρασε ένα πρόστιμο 322 εκατ. ευρώ επειδή βοσκούσαμε πρόβατα σε... ξερολιθιές. Ποιος τιμωρήθηκε;  

Κανείς.  

Γιατί το σύστημα δεν είναι σφάλμα. Είναι δομή. Η γραφειοκρατία το ήξερε. Η πολιτική ηγεσία το συγκάλυπτε. Και οι συνδικαλιστές το είχαν κάνει επάγγελμα.
 
Κι εμείς; Οι «άλλοι»;  

Το πληρώνουμε. Με φόρους, με πληθωρισμό, με ένα κράτος που δε λειτουργεί αλλά κοστίζει. 

Το «μαζί τα φάγαμε» δεν ήταν ύβρις – ήταν διάγνωση. Δε μας χρέωσαν εξωγήινοι. Μας χρέωσαν οι δικοί μας. Αυτοί που ψηφίζαμε για να "βάλουν ένα χεράκι".
 
Η φάμπρικα συνεχίζεται. Οι Ευρωπαίοι πληρώνουν, οι ντόπιοι δηλώνουν και το κράτος κάνει ότι ελέγχει.  

Αλλά τι ελέγχει; Την κατανομή των επιδοτήσεων ή των ψήφων;
 
Αν θέλουμε να λεγόμαστε κράτος και όχι θεσμική καρικατούρα, οι επιδοτήσεις πρέπει να συνδεθούν με παραγωγή. Με εξαγωγές. Με απόδοση ανά στρέμμα, όχι με γκρίνια ανά κάτοικο.
 
Διαφορετικά, ας το παραδεχτούμε: δεν είμαστε κράτος. Είμαστε νομαρχία της Ευρωπαϊκής Ένωσης με ΑΦΜ, υπουργεία-παραρτήματα και «εθνική υπερηφάνεια» στα διαλείμματα των παρελάσεων και των εκλογών.
 
Η εθνική ανεξαρτησία δεν κερδίζεται με καμπάνιες του ΕΟΤ και tweets για τη Μακεδονία.

Κερδίζεται με παραγωγή, αξιοκρατία και δημόσια λογοδοσία. Αρετές άγνωστες στη χώρα του «βάλ’ το στο ΟΣΔΕ».
 
Ο ΟΠΕΚΕΠΕ δεν είναι απλώς οργανισμός. Είναι σύστημα επιδοτούμενης παρακμής.
Αν αύριο κοπούν οι επιδοτήσεις, η μισή Ελλάδα μένει χωρίς επάγγελμα και η άλλη μισή αρχίζει να νοσταλγεί το ΕΑΜ-ΕΛΑΣ και τον Τσοβόλα.
 
Είμαστε άξιοι της μοίρας μας;

Όχι.

Είμαστε...

 οι δημιουργοί της.