Στη βάφτιση μου το λάδι στην κολυμπήθρα σχημάτισε τον ήλιο του ΠΑΣΟΚ.
— Φαρίλαος Χλωράκης ⚒️🦞 (@kentrikosxaf) April 17, 2024
Ο αγιος Κατσιφάρας είπε στους γονείς μου πως όταν μεγαλώσω θα γίνω είτε συνδικαλιστής σε ΔΕΚΟ είτε εργολάβος δημοσίων έργων pic.twitter.com/I56cysPnVb
🎶Γεννήθηκα για την καταααστροφή
— Julian Is FREE (@Julian_Is_Free) July 22, 2023
και θέλω να γκρεμίιισω τη βουλή
το συλλογιστικά δεν πάααει άλλο
τα κομματόσκυλα μου πάτησαν τον κάλο
και τώρα νεοέλληνα πεινάς
και σου τα τρώνε ΠΑΣΟΚ και Σαμαράς🎶
Μουσική Βασίλης Τσιτσάνης
Στίχοι Τζιμάκος#Βουλη_Medrano pic.twitter.com/411ePmVtYm
Του Γιάννη Νικολή
Πριν λίγο καιρό σε κεντρικό "καφενείο" της Θεσσαλονίκης εξελίσσεται ο παρακάτω "διάλογος":
-Εσείς καταστρέψατε τη χώρα και την οδηγήσατε στα μνημόνια. Γεμίσατε το κράτος άχρηστους οργανισμούς, δώσατε χρήματα σε αργομισθίες, καταστρέψατε τις επιχειρήσεις, λέει ένας πολίτης απευθυνόμενος σ’ ένα κομματάνθρωπο του παλαιού ΠΑΣΟΚ. Ένα στέλεχος του πάλαι ποτέ κραταιού "σοσιαλιστικού" "κινήματος" και συνεργάτη του εκπεσόντος και εκλιπόντος πλέον αστέρος του.
-Εμείς καταστρέψαμε τη χώρα; Τι λες τώρα; ανταπαντά ο κομματάνθρωπος και προσθέτει με σχεδόν ιερή οργή:
-Εμείς απλώς εφαρμόσαμε ότι λέει το Σύνταγμα για την απασχόληση…
Μου έκανε εντύπωση ο "διάλογος" και τo έψαξα λίγο σχετικά με το τι λέει το Σύνταγμα για την απασχόληση των Ελλήνων.
Πράγματι στο άρθρο 22 του Ελληνικού Συντάγματος στην πρώτη παράγραφό του αναφέρει:
"Η εργασία αποτελεί δικαίωμα και προστατεύεται από το Κράτος, που μεριμνά για τη δημιουργία συνθηκών απασχόλησης όλων των πολιτών και για την ηθική και υλική εξύψωση του εργαζόμενου αγροτικού και αστικού πληθυσμού".
Ο κομματάνθρωπος προφανώς "είχε δίκιο". Απλώς εφάρμοζε, κατ’ αυτόν, το Σύνταγμα καθώς "…μεριμνούσε για τη δημιουργία συνθηκών απασχόλησης όλων των πολιτών…".
Τι καταπληκτική συλλογιστική και τι ατράνταχτα επιχειρήματα. Όχι μόνον δεν έκαναν κάτι επιλήψιμο αλλά αντίθετα "εφάρμοζαν" το Σύνταγμα "…για τη δημιουργία συνθηκών απασχόλησης όλων των πολιτών…". Και έτσι βέβαια δημιουργούσαν ένα στρατό ψηφοφόρων οι οποίοι εξαρτιόταν απ’ αυτούς και δια των ψήφων των οποίων επανεκλέγονταν (οι πολιτικοί πάτρωνες τους) για να συνεχίσουν το "θεάρεστο" έργο τους… Δημοκρατικά πάντα… Ο λαός τους ψήφιζε… και τους ψηφίζει…
Είναι γνωστό ότι τα πράγματα δεν πήγαν καλά για το ΠΑΣΟΚ όταν οι κομματικοί πελάτες διαψεύστηκαν ως προς τις προσδοκίες τους μετά από τη γνωστή δήλωση του Γιώργος (sic). Αναφέρομαι στην εμβληματική φράση "Λεφτά Υπάρχουν…". Τα περίμεναν τα λεφτά και δεν ήρθαν και… αυτοί… Απλώς μετανάστευσαν…
Όμως ο εμβληματικός κομματάνθρωπος είναι μια άλλη πολύ γνωστή φιγούρα.
Αναφέρομαι στον Γκρούεζα στην γνωστή ταινία "Υπάρχει και Φιλότιμο". Τον ρόλο υποδύθηκε ο Διονύσης Παπαγιαννόπουλος ο οποίος απαντά στον υπουργό Μαυρογιαλούρο (Λάμπρος Κωνσταντάρας) ως προς τα χρήματά του:
-Μα Εγώ είμαι του κόμματος κ. υπουργέ…
Οι δυο αυτοί τύποι σίγουρα "ενσαρκώνουν" πλευρές του γραικύλου κομματάνθρωπου. Αυτόν που ένας άλλος μεγάλος Έλληνας, ο Γιώργος Σουρής περιέγραψε ως:
"...Όλα σ’ αυτή τη γη μασκαρευτήκαν ονείρατα, ελπίδες και σκοποί,
οι μούρες μας μουτσούνες εγινήκαν δεν ξέρομε τί λέγεται ντροπή.
Σπαθί αντίληψη, μυαλό ξεφτέρι, κάτι μισόμαθε κι όλα τα ξέρει.
Κι από προσπάππου κι από παππού συγχρόνως μπούφος και αλεπού.
Θέλει ακόμα -κι αυτό είναι ωραίο- να παριστάνει τον ευρωπαίο...."*
Αυτοί οι τύποι είναι που με διάφορους τρόπους "διαφεντεύουν" την Ελλάδα και ο όρος κομματάνθρωπος είναι μια μάλλον δόκιμη προσφώνησή τους. Τον όρο χρησιμοποιεί εύστοχα και ο Χρήστος Γιανναράς σε διάφορα κείμενα του χωρίς να δίνει όμως ορισμό του κομματανθρώπου. Απαιτείται κατά συνέπεια ένας ορισμός τουλάχιστον κατά προσέγγιση.
Ως κομματάνθρωπος, λοιπόν, θα μπορούσε να οριστεί:
Ο ανέντιμος και χυδαία ιδιοτελής ανθρωπάκος ο οποίος προσπορίζεται τιμές, αξιώματα αλλά κυρίως προσόδους όχι με την εργασία και την παραγωγή εμπορεύσιμων αγαθών ούτε με την ανάπτυξη των ικανοτήτων του αλλά δια της διασύνδεσης με κομματικούς μηχανισμούς τους οποίους εκμεταλλεύεται προσφέροντας εκδουλεύσεις είτε στους πάτρωνες είτε στους ψηφοφόρους δια της ψήφου των οποίων εκλέγονται (οι πολιτικοί του πάτρωνες)
Οι Κομματάνθρωποι είχαν παρουσία ακόμη και στα διάφορα φιλελεύθερα κομματικά σχήματα που εμφανίσθηκαν στην περίοδο της κρίσης 2010-2020. Ήταν και είναι οι φο-φιλελεύθεροι. Αυτοί που προσδοκούσαν κι’ απ’ εκεί να αναλάβουν κρατικές θέσεις για να "σώσουν" τη χώρα…
Είναι σαφές ότι οι κομματάνθρωποι δεν έχουν καμιά ιδεολογία. Το μεγάλο θέμα τους είναι η άκοπη κοινωνική τους άνοδος μετερχόμενοι ανέντιμα μέσα και διαδικασίες. Πωλούν, κατά διάφορους τρόπους, εκδουλεύσεις και αρέσκονται σ’ αυτό διότι έτσι αφ’ ενός εκμαυλίζουν τους "εξυπηρετούμενους" αλλά και δημιουργούν έναν "στρατό" υποστηρικτών και ψηφοφόρων που εξαρτώνται απ’ αυτούς…
Φυσικά και οι εκδουλεύσεις τους αφορούν πάντα θέματα και υπηρεσίες που σχετίζονται με το κράτος. Η Ελεύθερη Αγορά είναι γι’ αυτούς ένα πρόβλημα, εκεί υπάρχουν άνθρωποι που δεν μπορούν να ελέγξουν. Κατά συνέπεια το μεγάλο κράτος είναι όρος επιβίωσης αλλά και επικράτησης των κομματανθρώπων. Κατά συνέπεια είναι πάντα υπέρ του μεγάλου "κοινωνικού" κράτους δια του οποίου υπάρχουν, δρουν και το οποίο εκμεταλλεύονται.
Ας αναλογιστεί ο καθένας τους κομματανθρώπους και ας κοιτάξει γύρω του. Ας προσέξει διάφορες "παρουσίες" σε διάφορους κρατικούς οργανισμούς υγείας, παιδείας, οικονομικών υπηρεσιών, κ.α. Ας ψάξει στο πλήθος των άχρηστων οργανισμών-υπηρεσιών που "δρουν" για το "καλό" του πολίτη. Θα τους διακρίνει εύκολα. Κι’ ακόμη ας αναρωτηθεί πόσες φορές χρειάστηκε τη βοήθειά τους και δυστυχώς την αναζήτησε… σ’ αυτούς τους "σπλαχνικούς" (κομματ)-ανθρώπους…
Θα διαπιστώσει ότι οι κομματάνθρωποι...
είναι πολλοί και ότι στην ουσία είναι η "άρχουσα" τάξη στην Ελλάδα. Είναι αυτοί που αναδεικνύουν ένα ιδιόμορφο ήθος και έθος στην ελληνική κοινωνία. Την βεβαιότητα ότι όλα εξαρτώνται από τις κομματικές διασυνδέσεις και ως εκ τούτου οι πολίτες δεν έχουν άλλη οδό παρά να απευθύνονται σ’ αυτούς… για να προωθηθεί η υπόθεσίς τους.
Οι κομματάνθρωποι είναι σκληρή και ανθεκτική φάρα και η υποτίμησή τους είναι ολέθριο λάθος. Άλλωστε άνθρωποι που δεν έχουν ηθικούς φραγμούς είναι πάντα επικίνδυνοι.
H συνεισφορά τους στην καταβαράθρωση της πατρίδας είναι τεράστια καθώς είναι παρόντες ήδη από τα πρώτα βήματα του νεοελληνικού κράτους.
Είναι μνησίκακοι και σκληροί σ’ όσους τους αμφισβητούν ή δεν τους αποδέχονται. Ενώ είναι πάντα "μεγαλόκαρδοι" απέναντι σ’ όσους είναι υποτακτικοί σ’ αυτούς ακόμη κι’ αν οι υποτακτικοί τους είναι ανίκανοι ή μέσα σε παραπτώματα. Επιπρόσθετα οι κομματάνθρωποι είναι πάντα προσανατολισμένοι στο να ιδιοποιηθούν την εργασία των άλλων παρουσιάζοντάς την ως δική τους.
Μια άλλη σκληρή και άδικη συνεισφορά τους είναι ότι πάντα επιχειρούν να μειώσουν και να καταστρέψουν τους ικανούς ανθρώπους. Εκτός κι’ αν αυτοί υποταθούν σ’ αυτούς. Τότε δεν έχουν αντίρρηση να τους "φροντίσουν" αλλά τότε αυτοί (οι ικανοί άνθρωποι) χάνουν την ψυχή τους.
Οι ικανοί και μη υποταγμένοι σ’ αυτούς άνθρωποι είναι μέγιστος κίνδυνος για τους κομματανθρώπους. Δεν τους προσκυνούν και αρκετές φορές καταφέρνουν να τους αντιμετωπίσουν. Κατά συνέπεια η δύναμή τους μειώνεται και ως εκ τούτου αν βρουν την ευκαιρία θα επιτεθούν ανελέητα για να συντρίψουν όσους "ανόητα" τους αμφισβητούν.
Η ελληνική κοινωνία υποφέρει απ’ αυτούς τους ραγιαδίζοντες "αρχηγούς" και σίγουρα χρειάζεται μια ενδελεχής περιγραφή τους. Και για να "αναδειχτεί" το "μεγαλείο" τους αλλά και για να γίνει γνωστό, όσο είναι δυνατόν, στους πολίτες ποιους προσκυνούν. Αλλά και πώς αυτό το σκληρό σινάφι καταστρέφει τη χώρα…
*Από το γνωστό ποίημα του Γ. Σουρή "Ώ Ελλάς, ηρώων χώρα, τί γαϊδάρους βγάζεις τώρα;"
** O Γιάννης Νικολής είναι Ψυχίατρος, Ψυχαναλυτής Ομάδας, Διδάκτωρ Ψυχιατρικής στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο. Το 2019 ίδρυσε και έκτοτε διευθύνει το "ΙΝΣΤΙΤΟΥΤΟ ΨΥΧΟΘΕΡΑΠΕΙΑΣ & ΠΡΟΣΩΠΙΚΗΣ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ" έχοντας εγκαταλείψει την κρατική υγεία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου