ΕΛΛΗΝΟΦΩΝΟ ΚΑΘΑΡΜΑΤΟΠΛΗΚΤΟ ΚΩΛΟΧΑΝΕΙΟ: Ανοχύρωτη πολιτεία

Του ΤΑΚΗ ΘΕΟΔΩΡΟΠΟΥΛΟΥ

Μετά τη συνάντησή του με τους τέσσερις επικεφαλής των ομάδων και τον πρωθυπουργό, ο κ. ΟΥΕΦΑ δήλωσε σε αυστηρό τόνο πως θα κάνει ό,τι περνάει από το χέρι του ώστε να παρακολουθούνται οι συμμορίες. Αν δεν κάνω λάθος είχε απαγορευθεί η μετακίνηση οπαδών της Ντιναμό Ζάγκρεμπ. Παρ’ όλ’ αυτά, η άγρια συμμορία μετακινήθηκε και αφού πέρασε τρία ή τέσσερα σύνορα, διέσχισε την ηπειρωτική χώρα για να φτάσει στη Νέα Φιλαδέλφεια. Οπου και ολοκλήρωσε το φίλαθλον έργο της δολοφονώντας τον άτυχο Μιχάλη Κουτσουρή.  

Μετά την ίδια συνάντηση, ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης ανακοίνωσε ότι θα κλείσουν οι λέσχες των σωματείων, τα εκτροφεία των συμμοριών. Αν δεν κάνω λάθος, δεν είναι η πρώτη φορά που το ακούω αυτό από τα πιο επίσημα χείλη. Το είχε ανακοινώσει και πάλι ο τότε υπουργός Αυγενάκης μετά τη δολοφονία του Αλκη Καμπανού. Ας ελπίσουμε ότι δεν θα χρειαστεί και άλλο θύμα για να ανακοινωθεί και πάλι. Αν δεν κάνω λάθος, επίσης, η Ελληνική Αστυνομία είχε ειδοποιηθεί για την άφιξη της συμμορίας και κατά δήλωση των υπευθύνων την παρακολουθούσε διακριτικά. Ωσπου στο τέλος, από την πολλή διακριτικότητα, τους έχασε. Ισως κάνω λάθος, αλλά συνήθως η αστυνομία παρακολουθεί διακριτικά όσους θέλει να προστατεύσει και όχι όσους θεωρεί επικίνδυνους για τους υπόλοιπους που θέλει να προστατεύσει.  

Οσο για τον όρο «οπαδική βία», θα μου επιτρέψετε να τον αντιμετωπίζω με επιφύλαξη. Οταν μια συμμορία περνάει τα σύνορα και διασχίζει ολόκληρη τη χώρα ανενόχλητη, αυτό δεν λέγεται «οπαδική βία»· αυτό λέγεται ανοχύρωτη πολιτεία.

Και αν η κυβέρνηση θέλει όντως να αντιμετωπίσει το πρόβλημα που ακούει στο όνομα «ανασφάλεια του πολίτη», τότε θα πρέπει να αντιμετωπίσει την «οπαδική βία» ως τμήμα του γενικότερου πλέγματος της ανομίας. Από τις συμμορίες του κοινού ποινικού έως τις συμμορίες της γνωστής «ευαίσθητης κοινωνικής ομάδας», που ελέγχουν ολόκληρες περιοχές και διαθέτουν βαρύ οπλισμό. Ενίοτε δε βαρύτερο από αυτόν της αστυνομίας.  

Ευτυχώς που στην Ελλάδα απαγορεύεται η οπλοκατοχή και μας ανεβαίνει η πίεση κάθε φορά που μας υπενθυμίζουν ότι στην Αμερική επιτρέπεται. Ξέρει κάποιος πόσα απαγορευμένα όπλα κυκλοφορούν παρανόμως ή μη νομίμως, επί το ευγενέστερον, στη χώρα; Και μη μου πει κανείς ότι ο Ελληνας πολίτης αισθάνεται ασφαλέστερος από τον Αμερικανό ακόμη κι όταν κυκλοφορεί πεζός μέρα – μεσημέρι στο κέντρο της πρωτεύουσας. Καλά και άγια τα μέτρα για την οπαδική βία, αλλά μοιάζουν με λεπτομέρεια εάν συγκρίνεις τον αριθμό των θυμάτων της με τα θύματα της τροχαίας βίας.  

Θα αποφασίσει κάποτε κάποια κυβέρνηση να χτυπήσει το λαθρεμπόριο χαλκού και λοιπών σκραπ; 

Θα δούμε περιπολίες αστυνομικών στη διάρκεια της νύχτας στο κέντρο της Αθήνας; 

Απαιτείται...

 

 πολιτική γενναιότητα και σύγκρουση με τη νοοτροπία δεκαετιών, η οποία, δυστυχώς, δεν περιορίζεται μόνο στο βαθύ κράτος των σωμάτων ασφαλείας.