Του Γιώργου Σκαμπαρδώνη
Επειδή όλα είναι συγκοινωνούντα δοχεία δεν θα έπρεπε να προκαλεί έκπληξη το γεγονός ότι ένα ποσοστό της τάξης του 30% (πάλι καλά) θα αρνηθεί να εμβολιαστεί, αν και αρκετοί αναρωτιούνται μήπως, ευρύτερα, το μερίδιο της άρνησης παγκοσμίως είναι θεαματικά μεγαλύτερο. Πιθανώς ναι, αλλά αν συνυπολογίσει κανείς τα ποσοστά των ποικιλιών της θρησκοληψίας, τις παλαβές πολιτικές επιλογές, το σπουπιδαριό στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, πολλά πρωινάδικα, τα B-moovies, τα μεγέθη του αναλφαβητισμού, των λαβωμένων «εγώ» και τις ταξιανθίες του ιδεοκαταναγκασμού που φύονται παντού, τότε πάλι δόξα τω Θεώ να λέμε.
Στις μέρες μας καταρρίπτονται παταγωδώς οι αυταπάτες των κοσμοδιορθωτών, των μυαλοπωλητών και των επαναστατών - χαΐρι δεν υπάρχει και, όπως γράφει κι ο ποιητής, ας πορευτούμε με αυτά και μ' αυτά. Το έλεγε αλλιώς ο Τσιτσάνης: «Είμαστε πάνω απ' το χώμα - κάνε το κορόιδο».
Εγινε, πια, φανερό ότι ο κόσμος προχωρεί, μεν, αλλά πολύ αργά, με το ζόρι, και με πισωγυρίσματα, οπισθέλκουσες, τραβηγμένα χειρόφρενα και παρενέργειες του μυαλού που δεν αντέχουν συζήτηση. Σερνόμαστε προς ένα αμφίβολο μέλλον - κάποιοι οραματικοί άνθρωποι παγκοσμίως τραβούν το άρμα μπροστά αγκομαχώντας, πασκίζουνε να μας κρατούν υγιείς με το ζόρι. Να μας σώσουνε με το στανιό, ενώ υπάρχουνε πληθυσμοί που αρνούνται να προχωρήσουν, ακόμα και να ζήσουν, να σωθούν, ξεπερνώντας μέχρι και το ένστικτο της αυτοσυντήρησης, το ρεφλέξ της επιβίωσης που υποτίθεται ότι είναι αυτονόητο, αλλά δεν είναι καθόλου. Φαίνεται να υπάρχουν μάζες ερασιθάνατων, ποικιλίες θανατολάγνων - πώς το έλεγε ο Γάλλος: κυκλοφορούν άνθρωποι που θα πέθαιναν για τις ιδέες τους, αλλά όχι για το συμφέρον τους. Ο Μπρασένς πιάνει όλη τη σχετική, πολλαπλή παράνοια τραγουδώντας: Το να πεθαίνεις για τις ιδέες είναι μια πολύ καλή ιδέα, εγώ ποτέ δεν είχα ιδέες, και σ' αυτή την ιδέα κοντεύω να πεθάνω.
Και το παλιό ρητό Ηomo homimi lupus (ο άνθρωπος για τον άνθρωπο λύκος) έχει χλωμιάσει αν σκεφτεί κανείς πόσους ανθρώπους φάγανε οι λύκοι (συν την Κοκκινοσκουφίτσα) το τελευταίο έτος και πόσους o Covid. Οι παρεξηγημένοι λύκοι είναι σκυλάκια του καναπέ, λουλούδες, μπροστά στο μίασμα που μέσα σε ένα χρόνο, μόνο στις ΗΠΑ, εξόντωσε περισσότερους Αμερικανούς απ' όσους σκοτώθηκαν στον Εμφύλιο, στον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο και στο Βιετνάμ, μαζί. Αλλά, είπαμε, για ένα μεγάλο ποσοστό ο ιός δεν υπάρχει, δεν πήγαμε ποτέ στη Σελήνη, ο Ελβις Πρίσλεϊ ζει, ο Τραμπ δεν έχασε τις εκλογές και η Μονρόε δουλεύει ταμίας στον Μασούτη της γειτονιάς. Που σημαίνει ότι πιθανώς ο λεγόμενος αταβισμός είναι, σε ποσοστά, σίγουρα πάνω από 55% παγκοσμίως, κι όχι μόνο 30% όπως θέλουμε να πιστεύουμε - τα πράγματα, δηλαδή, δεν είναι άσχημα. (Είναι πολύ χειρότερα).
Βέβαια το ερώτημα (τα ερωτήματα) που ντρέπεσαι ακόμα και να τα θέσεις (να τα «βάλεις», όπως προοδευτικά λέμε) αφορούν την κοινή λογική, διεργασία που μάλλον δεν είναι πλέον στο φόρτε της - ας πούμε: αν αρνείσαι το εμβόλιο ως ανεξέλεγκτο, ως ύποπτο, ως φονικό, ως δεν ξέρω τι, δεν οφείλεις να αρνηθείς συλλογικά και την όλη παραγωγή και τη χρήση των φαρμάκων, την ύπαρξη των φαρμακείων, άρα και τον ρόλο των γιατρών, (αφού χρησιμοποιούν για όλες τις ασθένειες σκευάσματα), της ίδιας της ιατρικής επιστήμης; Της ένεσης, του αντιβιοτικού, του υπόθετου, της χειρουργικής, της γυναικολογίας, της καρκινολογίας - των πάντων;
Με αυτή τη λογική δεν πρέπει να κλείσουν όλα τα νοσοκομεία και οι κλινικές, όλα τα φαρμακεία και οι φαρμακοβιομηχανίες, η ασπιρίνη να τεθεί εκτός νόμου (διότι μπορεί να περιέχει τσιπ μεγέθους κόκκου σκόνης) και άμα σπας κανένα χέρι να πηγαίνεις απλώς στο βουλκανιζατέρ όπου ισιώνουνε τα ακρόμπαρα;
Εάν το εμβόλιο είναι συλλήβδην ύποπτο, τότε ποιο φάρμακο δεν είναι;
Τι ελέγχεις και πώς;
Γιατί η αναβράζουσα βιταμίνη C δεν είναι ύποπτη; Επειδή αναβράζει; Και το Voltaren είναι υγειονομικώς σίγουρο επειδή θυμίζει Βολταίρο;
Ποιο ενέσιμο φάρμακο έχεις ελέγξει, ποιο μπορείς να τεστάρεις και με τι προσόντα;
Γιατί δέχεσαι νάρκωση αν κάνεις επέμβαση - πώς ξέρεις ότι ενώ είσαι ναρκωµένος δεν θα σου σφηνώσουν στον εγκέφαλο κανένα τρανσιστοράκι που θα μεταδίδει σε μυστικούς πράκτορες-ωτακουστές του ιμπεριαλισμού τις ιδιοφυείς, κρυφές σου σκέψεις;
Και αν είναι, με αυτή τη λογική, επισφαλή όλα τα φάρμακα, άρα είναι και όλα τα φαγητά: πώς είσαι βέβαιος ότι η αλανιάρα τσιπούρα που αγόρασες δεν έχει τραφεί και με υπολείμματα χημικής τουαλέτας διερχόμενου πλοίου;
Πώς είσαι σίγουρος με τι έχει ταϊστεί το μοσχαράκι, αν το κοτόπουλο δεν είναι πηγμένο με ορμόνες κούρκου, αν τα πράσα είναι όντως βιολογικά επειδή το γράφουν στη ζελατίνα, κι αν τα ραδίκια, εφόσον δεν έχουν ευλογηθεί από σοβιετική ραδιενέργεια, είναι υγιεινά ενώ έχουνε φυτρώσει μέσα σε καπιταλιστικό έδαφος;
Πώς είσαι σίγουρος πως το ψωμί που τρως δεν έχει ψεκαστεί προηγουμένως με γλουτένη ελέγχου της σεξουαλικής συμπεριφοράς ώστε να μειωθεί ο πληθυσμός μακροπρόθεσμα, ή, έστω να χαθεί το μεγαλοφυές οικογενειακό σου δέντρο;
Ασε το νερό, εμφιαλωμένο, ή τρεχούμενο - αν πας και πάρεις φυσικό νερό από το βουνό, μπούζι, κρυστάλλινο, πώς ξέρεις ότι προηγουμένως μέσα στην πηγή δεν ψόφησε ένας ασβός; Και το εμφιαλωμένο; Πώς είσαι διασφαλισμένος πως δεν έχουνε βάλει μέσα ουσίες γενετικής αλλοίωσης ώστε στο μέλλον οι απόγονοι να γεννιούνται ως γαμοκαμπουρόσαυροι, ή και ως ένα νέο μοντέλο ανθρώπων, μυώδες και ακέφαλο, για να χρησιμοποιηθούν ως εργάτες σε μια μελλοντική, παγκόσμια δικτατορία παραγωγικής παράνοιας;
Ματαιολογούμε.
Και τζάμπα θα επικαλεστεί κανείς το ότι εδώ και δεκαετίες ο κόσμος έχει λυτρωθεί από πολλές θανατηφόρες αρρώστιες (ευλογιά, οστρακιά, πολιομυελίτιδα, φθίση, σύφιλη, κ.λπ.) λόγω της Ιατρικής, των εμβολίων και των φαρμάκων.
Πώς φτάσαμε στο προσδόκιμο των 85 χρόνων;
Με...
τις μετάνοιες;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου