"Κόμμα = Ομάς ανθρώπων, ειδότων ν' αναγιγνώσκωσι και ν' αρθογραφώσιν εχόντων χείρας και πόδας υγιείς, αλλά μισούντων πάσαν εργασίαν, οίτινες ενούμενοι υπο ένα οιονδήποτε αρχηγόν, ζητούσι ν' αναβιβάσωσιν αυτόν δια παντός μέσου εις την έδραν πρωθυπουργού, ίνα παρέχη αυτοίς τα μέσα να ζώσι χωρίς να σκάπτωσι"
Εμμανουήλ Ροΐδης , Έλληνας πεζογράφος και κριτικός (1836-1904)


ΥΠΑΡΚΤΟΣ ΣΟΥΡΓΕΛΟΕΠΑΝΑΣΤΑΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ: Ο νόμος για τις διαδηλώσεις δεν θα αλλάξει απολύτως τίποτα

Ο Μάνος Βουλαρίνος σχολιάζει το υπό συζήτηση νομοσχέδιο στη Βουλή για τις διαδηλώσεις και γράφει για τις δυσκολίες εφαρμογής του.

Λυπάμαι που θα στεναχωρήσω όσους ελπίζετε για το αντίθετο, αλλά δυστυχώς πρέπει να σας πω ότι το νομοσχέδιο που συζητιέται στη Βουλή μάλλον δεν θα περιορίσει τους κομματάρχες, τους εργατοπατέρες και τους αρχηγούς διαφόρων κοπαδιών από το να καταστρέφουν την καθημερινότητά σας για να φτιάξουν την πολιτική τους καριέρα, να ικανοποιήσουν τις ψυχολογικές τους ανάγκες ή να βγάλουν μεροκάματο.

Για αρχή να σας πω πως ακούγοντας τον (σύντροφο; συναγωνιστή;) Μιχάλη Χρυσοχοΐδη να μιλάει στον Βασίλη τον Χιώτη στον ΣΚΑΪ έμαθα ότι ο νόμος 


α) ΔΕΝ αφορά τα τριτοβάθμια σωματεία, ΔΕΝ αφορά το ΠΑΜΕ και γενικώς δεν φαίνεται να αφορά κανέναν από αυτούς που μαζεύοντας μερικές εκατοντάδες κόσμο κλείνουν το κέντρο μιας πόλης στην οποία ζουν εκατομμύρια  


β) ΔΕΝ αφορά ούτε αυτούς που μπορεί να μην είναι τριτοβάθμια σωματεία αλλά μπορούν να μαζέψουν το τεράστιο πλήθος των 500 ατόμων ή τη λαοθάλασσα των 1.000 στους οποίους ο υπουργός μοιάζει να αναγνωρίζει το δικαίωμα να καταπατούν το δικαίωμα στη μετακίνηση ή την εργασία μερικών εκατοντάδων χιλιάδων.  


Αν κατάλαβα καλά οι 50 και οι 100 είναι το πρόβλημα, ενώ το νταβατζιλίκι των 500, των 1.000 και των 2.000 (λιγότεροι κι από εντελώς αδιάφορο αγώνα του Ολυμπιακού για το κύπελλο με ομάδα Γ' εθνικής) μοιάζει να είναι απολύτως κατοχυρωμένο.
 

Με δεδομένο ότι ο νόμος ουσιαστικά δεν αφορά ούτε τις μπαχαλοσυμμορίες που έτσι κι αλλιώς (και με την διευκόλυνση της πολιτείας) έχουν τους νόμους γραμμένους στα ακριβά σνίκερς τους, καταλαβαίνετε πως μετά την ψήφιση του νόμου, οι διαδηλώσεις που θα γίνονται κάθε μήνα στην πόλη θα είναι μια ή δύο λιγότερες από όσες γίνονται σήμερα, δηλαδή μια από τα ίδια κι αυτή τη φορά και με την τυπική κάλυψη της πολιτείας.

Κάπου στο σημείο αυτό θα ακουστεί η φράση «Μπορεί οι διαδηλώσεις να είναι οι ίδιες, αλλά τουλάχιστον σε καθεμία θα υπάρχει κάποιος που θα είναι υπεύθυνος γι' αυτές και για τυχόν επεισόδια και καταστροφές. Κι αυτό κάτι είναι» στην οποία θα απαντήσω: δεν φαίνεται να είναι απολύτως τίποτα και θα εξηγήσω γιατί.

Για αρχή θα θυμίσω πως και τα νυχτερινά κέντρα έχουν αυτοφωράκια αλλά αυτό δεν τα έκανε πιο διστακτικά στην παραβίαση σχεδόν κάθε νόμου που αφορά τη λειτουργία τους. Και στη συνέχεια θα πω πως αυτός ο υπεύθυνος δεν θα έχει καμία απολύτως ευθύνη αν, όπως είπε ο Υπουργός, «τα επεισόδια τα κάνουν άσχετοι με τη συγκέντρωση, έχουν παρθεί τα αναγκαία μέτρα και έχει ειδοποιηθεί η αστυνομία». Πράγμα που με τη σειρά του σημαίνει πως ακόμα και όταν τις καταστροφές δεν τις προκαλούν οι (έτσι κι αλλιώς υπό καθεστώς ασυλίας) τραμπούκοι μπαχαλάκηδες που χώνονται μέσα στη διαδήλωση, η ευθύνη θα χάνεται μέσα σε έναν ωκεανό από «είχαμε ειδοποιήσει», «είχαμε πάρει όλα τα μέτρα», «ήμασταν σε αυτοάμυνα», «νιώθαμε ψυχολογικά πιεσμένοι» κ.λπ. Εκτός αν ο υπουργός θέλει να πει πως την επόμενη φορά που τα ΚΝΑΤ κάνουν επίθεση σε κλούβα, το ΚΚΕ θα κληθεί να πληρώσει τα σπασμένα, όμως δεν νομίζω ότι ο Χρυσοχοΐδης έχει τόσο χιούμορ.

Αλλά ας πούμε πως τίποτα από όλα όσα έχω γράψει μέχρι τώρα δεν ισχύει και ας υποθέσουμε πως ο υπουργός δεν λέει όλη την αλήθεια κι εγώ είμαι υπερβολικός. 


Ας πούμε ότι οι προβλέψεις του νόμου όντως στοχεύουν στον περιορισμό των σαδιστικών συγκεντρώσεων και διαδηλώσεων κι ας πούμε ότι στ’ αλήθεια υπάρχει πρόθεση να καταβάλλονται αποζημιώσεις για τις καταστροφές. 


Ας πούμε ότι ο νόμος στ’ αλήθεια φτιάχνεται για να προστατεύσει τους πολλούς που ζουν και εργάζονται και βολτάρουν στο κέντρο από τους ελάχιστους που το χρησιμοποιούν για τα κομματικά (ή τα ψυχολογικά) τους ένσημα.

Ακόμα κι αν τα πούμε κι αν τα υποθέσουμε όλα αυτά, το κρίσιμο ερώτημα θα είναι το εξής:

Ποιος θα τον επιβάλει αυτόν τον νόμο;

Φίλες, φίλοι και οι υπόλοιποι, ακόμα κι αν αυτός ο νόμος έχει πραγματικό σκοπό να προστατεύσει τους πάρα πολλούς από εργατοπατέρες, οργανώσεις, συλλογικότητες και άλλους που και όλους μαζί να τους βάλεις είναι ελάχιστοι, αυτοί που θα κληθούν να τον επιβάλλουν είναι οι ίδιοι που καλούνται να επιβάλλουν και όλους τους υπόλοιπους νόμους. Ξέρετε, αυτούς που κάθε δευτερόλεπτο παραβιάζονται από εντελώς ανενόχλητους αντικοινωνικούς παραβατικούς. Οπότε... καταλάβατε. Και μπράβο σας.

Δεν υπάρχουν σχόλια: