Ο καθηγητής Ιωαννίδης του Στάνφορντ έγινε ο αγαπημένος των απανταχού συνωμοσιολόγων που θεωρούσαν πως ο Κορωνοϊός είναι ένα φιάσκο και που δεν πολυσκοτώνει και που δε δικαιολογεί αυστηρά μέτρα κοινωνικής αποστασιοποίησης.
Πολλοί επιστήμονες είχαν διαφωνήσει μαζί του, τονίζοντας πως ο κ. Ιωαννίδης έβγαζε την ακαδημαϊκή αντιπαράθεση εκτός ακαδημαϊκού περιβάλλοντος και προσπαθούσε να σπείρει τον σπόρο της αμφιβολίας τόσο στο ευρύ κοινό όσο και στα κέντρα λήψης αποφάσεων.
Ήδη από τότε υπήρχαν απορίες για τις υπερβολικά καθησυχαστικές δηλώσεις του και αργότερα για την έρευνά του που «άλλαξε» τα δεδομένα:
Η μελέτη επικρίθηκε σχεδόν αμέσως για την μεθοδολογία και την εγκυρότητά της, αναγκάζοντας τους συγγραφείς της να προβούν σε διορθώσεις δύο εβδομάδες αργότερα, αλλά τα αμφισβητούμενα αποτελέσματα είχαν ήδη διαδοθεί στον διεθνή τύπο, συνοδευόμενα από την εγκυρότητα του ονόματος ενός πανεπιστημίου όπως το Stanford.
Όπως είχε σχολιάσει τότε ο Σ. Τσιόδρας, τα νούμερα της μελέτης Ιωαννίδη δεν έβγαιναν με τίποτα. Αν πχ. τα εφαρμόζαμε στη Νέα Υόρκη τότε το ποσοστό όσων υποτίθεται είχαν αντισώματα ξεπερνούσε το 100%! Επρόκειτο για λανθασμένα μαθηματικά.
Σύντομα αποκαλύφθηκε πως υπήρχε απάντηση στο γιατί ο αριθμός όσων είχαν αντισώματα στην έρευνα της Καλιφόρνια ήταν τόσο ψηλός. Επειδή η έρευνα ήταν προκατειλημμένη απ’ την αρχή:
Η αποκάλυψη αυτή δεν ήταν η μόνη που έριξε σκιές στην έρευνα του θεωρούμενου -μέχρι πρόσφατα- εξαιρετικά αξιόλογου καθηγητή Ιωαννίδη. Επιστημονικά παρατηρητήρια με έκπληξη διαπίστωσαν πως η εν λόγω έρευνα ήταν γεμάτη με λάθη, αντιεπιστημονικές ανακρίβειες και μια περίεργη μεθοδολογία που γεννά ερωτήματα:
Και τώρα, χάρη σε έναν whistleblower (μάρτυρα δημοσίου συμφέροντος) αποκαλύπτεται η μυστική χρηματοδότηση της έρευνας από τον ιδρυτή των αερογραμμών JetBlue Airways, επιχειρηματία Ντέιβντ Νίλμαν. Ο Νίλμαν δεν είχε κρύψει πως είχε συμφέρον να μην σταματήσουν οι αεροπορικές πτήσεις ενώ απ’ το ξέσπασμα της πανδημίας επέμενε ότι η πανδημία του κορωνοϊού δεν δικαιολογούσε τα υπόλοιπα αυστηρά μέτρα περιορισμού των μετακινήσεων – πράγμα που κατά σύμπτωση υποστήριζε και ο καθηγητής Ιωαννίδης.
Από τα επίμαχα email προκύπτει πως οι συγγραφείς της έρευνας αγνόησαν τις ενστάσεις δύο καθηγητών του πανεπιστημίου, που επιχείρησαν να διασταυρώσουν την ακρίβεια των τεστ αντισωμάτων που χρησιμοποιήθηκαν. Τελικά, οι καθηγητές αρνήθηκαν να συμπεριληφθούν στην λίστα των συνεργατών, καθώς είπαν ότι δεν μπορούσαν να επιβεβαιώσουν επαρκώς τα αποτελέσματα. Στην αναφορά σημειώνεται πως ο Νίλμαν «είναι πιθανό να χρησιμοποίησε οικονομικά κίνητρα για να διασφαλίσει την συνεργασία ενός εκ των επιστημόνων, που αρχικά είχε γράψει στα email ότι ανησυχούσε για την ακρίβεια των τεστ».
Εννοείται πως τις έρευνες τις χρηματοδοτούν, εν μέρει, διάφορες εταιρίες, συχνά φαρμακευτικές. Αυτό δεν σημαίνει υποχρεωτικά πως τα αποτελέσματα είναι «πειραγμένα». Όμως...
Άρα έγινε τεράστια προσπάθεια απ’ τους καθηγητές της έρευνας να κρατήσουν κρυφή τη χρηματοδότησή τους μαζί με όλα τα υπόλοιπα περίεργα που συνέβησαν κατά τη διάρκεια της έρευνας, και μέχρι να μιλήσει ο whistleblower το είχαν καταφέρει.
Όλα αυτά είναι διπλά ανησυχητικά γιατί πολύς κόσμος είχε πιστέψει την έρευνα και δρούσε ανάλογα, (έγινε ιδιαίτερα δημοφιλής στους οπαδούς του Τραμπ που με όπλα στα χέρια απαιτούσαν λήξη της καραντίνας).
Τα δύο μέτρα και δύο σταθμά
Κι όμως, παρά τις αποκαλύψεις, πολλοί Έλληνες που πίστεψαν στην έρευνα του καθηγητή Ιωαννίδη, συνεχίζουν να το κάνουν θεωρώντας τις αποκαλύψεις «κόλπο των εχθρών του επειδή λέει την αλήθεια». Συγκεκριμένα κάποιος μου έγραψε ως απάντηση στο τεκμηριωμένο άρθρο που είχα ανεβάσει στο FB τις προάλλες: «Τους μπαινει στη μυτη και ξεκινούν να τον πολεμούν».
Είδαμε πόσο εύκολα απαξίωσαν το τελευταίο διάστημα πολλοί τον Τσιόδρα. του έβαλαν ένα τεράστιο Χι επειδή «άλλαξε αυτά που μας έλεγε πριν από ένα μήνα» (πράγμα που δε συνέβη: πάντα έλεγε πως κάτι που είναι επικίνδυνο σ’ αυτή τη φάση θα είναι χρήσιμο αν γίνει σωστά στην επόμενη – αλλά και να είχε συμβεί, έτσι είναι η επιστήμη, αλλάζουν οι οδηγίες ανάλογα με τα νέα δεδομένα!).
Παρόλα αυτά, δεν θεωρούν αρκετά τα στοιχεία εναντίον του καθηγητή Ιωαννίδη ώστε να τον αμφισβητήσουν έστω στο ελάχιστο. Δηλαδή ο Τσιόδρας -χωρίς καμία απόδειξη- έγινε «φυτευτός και πουλημένος», αλλά ο Ιωαννίδης με όλες τις αποδείξεις πως έδρασε αντιεπιστημονικά είναι ακόμα ιδιοφυής ηγέτης που απλώς «τον πολεμούν».
Κι αναρωτιέμαι: Δηλαδή τον Τσιόδρα δεν «τον πολεμούν»;
Αν αποδειχτεί ότι ο Τσιόδρας χρηματοδοτήθηκε από πχ. εταιρία απολυμαντικών, από το ZOOM, ή από βιομήχανο χαρτιών υγείας ώστε να εισηγηθεί lockdown και αυστηρά μέτρα, και πως αυτή τη χρηματοδότηση την έκρυψε, δεν θα ήταν ένα σκάνδαλο μεγατόνων;
Ασχέτως του αν τύχαινε να συμφέρει όντως τη δημόσια υγεία το lockdown, η καριέρα οποιουδήποτε ανάλογου επιστήμονα θα τελείωνε. Το ότι κάποιοι πολεμούσαν τον Τσιόδρα γιατί τον θεωρούσαν απειλή θα ισχύει, αλλά ταυτόχρονα δεν θα έχει και καμία σχέση με την ταμπακιέρα.
Όλα τα δημόσια πρόσωπα έχουν τους εχθρούς τους: Το θέμα είναι τι κάνουν τα ίδια. Και η αρχική έκπληξη συναδέλφων του κ. Ιωαννίδη που έβαλε την υπογραφή του στην εν λόγω διάτρητη έρευνα έγινε μόλις ακόμα μεγαλύτερη…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου