Τον περασμένο Ιούλιο ο μελανιασμένος λαός, κουρασμένος και απαυδισμένος από τις αλλεπάλληλες σαχλαμάρες και κωλοτούμπες του γελαστού παιδιού και της τρελοπαρέας του, αποφάσισε και έστειλε στο Μαξίμου τον Κυριάκο.
Και ενώ στην αρχή όλα έδειχναν πως θα πάνε πρίμα, αφού μετά από τη λαίλαπα Σύριζα όποιος και να κυβερνούσε θα φάνταζε τουλάχιστον … Κένεντι, άρχισε να δημιουργείται μια «κοιλιά», μια στασιμότητα, μια αδράνεια, διανθισμένη με πολλές κούφιες υποσχέσεις και μεγάλα λόγια, και με διάφορους ψηφοφόρους που άλλα περίμεναν και άλλα βλέπανε, να δηλώνουν μέχρι και κοψοχέρηδες…
Η οικονομία δεν έδειχνε σημάδια σοβαρής βελτίωσης, η εγκληματικότητα αντί να μειώνεται αυξάνονταν, οι ροές των «ικετών» συνεχίζονταν ακάθεκτες (υπό την ευλογία των πάμπολλων ΜΚΟ, που ακόμη … καταγράφονται), οι Τούρκοι γείτονες ξεσάλωναν, οι φυλακές συνέχιζαν να αδειάζουν χάρη στο Νόμο Παρασκευόπουλου, και το χειρότερο, πίσω από τις κουίντες, στο παρασκήνιο, οι διάφοροι (αναπόφευκτοι) φυτευτοί, «βολεμένοι», σύμβουλοι, πολιτικάντηδες, κ.ά. της «γαλάζιας γλίτσας» πραγματοποιούσαν κρυφίως τα δικά τους, δευτερεύοντα μεν σοβαρότατων συνεπειών δε, υπόγεια σχέδια, όπως π.χ. την κατάργηση κρατικών ελέγχων στα παραχωρημένα στους Γερμανούς φίλους μας αεροδρόμια, εξυπηρετώντας προφανώς ιδιοτελή και επιχειρηματικά συμφέροντα.
Και άλλα τέτοια πολλά ων ουκ έστιν αριθμός.
Με κερασάκι στη τούρτα την επιλογή για ΠτΔ μιας άχρωμης, άοσμης … «συριζαίας».
Μια από τα ίδια δηλαδή, αφού ότι και να γίνει στην Ελλάδα ζούμε, αυτή είναι η περίφημη κανονικότητα, και περίπου γνωριζόμαστε όλοι μεταξύ μας.
Μέχρι που έσκασε η φάση στις Καστανιές, και ο Κυριάκος θέλοντας και μη αντέδρασε ως γνήσιος Έλληνας πατριώτης, με τον στρατό, την αστυνομία, και τους ντόπιους να αποδεικνύουν ότι όταν η χώρα θέλει τότε μπορεί.
Και αυτή η σθεναρή αντίδραση ήταν που γύρισε το πράγμα, και ξαφνικά ο Κυριάκος από κει που φαίνονταν να πελαγοδρομεί αναδείχτηκε ένας νέος «Κολοκοτρώνης»! Μη γελάτε, το άκουσα και αυτό.
Και σαν να μην έφταναν οι Καστανιές, σκάει και ο κορωναϊός, με τον Κυριάκο και το επιτελείο του να αντιδρούν όχι μόνο έγκαιρα αλλά και έγκυρα, με αποτέλεσμα να ληφθούν μεν σκληρά μέτρα απομόνωσης, περιορισμού κυκλοφορίας, κλπ, αλλά με άκρως ικανοποιητικά αποτελέσματα μιας και η χώρα μας για πρώτη ίσως φορά τις τελευταίες δεκαετίες απολαμβάνει εύσημα από τους «κακοί κσαίνοι» για τον τρόπο με τον οποίον αντέδρασε στην επέλαση του φονικού ιού.
Σήμερα λοιπόν, την ώρα που γράφονται αυτές οι γραμμές, ο Κυριάκος καβαλάει το κύμα της απόλυτης επιδοκιμασίας, αν κρίνω τόσο από απόρρητες και μη δημοσκοπήσεις καναλιών, εφημερίδων, (και πρεσβειών, που θα έλεγε κι ο Τράγκας), και φαντάζει πλέον ως ένας αδιαμφισβήτητος ηγέτης.
Τόσο αδιαμφισβήτητος που ήδη πολλοί έγκυροι και μη διαμορφωτές της κοινής γνώμης του ζητούν να πάει σε εκλογές όσο το δυνατόν νωρίτερα, προκειμένου να δρέψει τους καρπούς της συγκυριακής δημοφιλίας του.
Ναι, αλλά πλην των μεγάλων επιτυχιών που λέγαμε, τα δευτερεύοντα συνεχίζουν να τρώνε τον σαθρό κορμό της Ελλάδας.
Οι ικέτες συνεχίζουν να καταφτάνουν, οι Τούρκοι συνεχίζουν να προκαλούν, τα άνομα σχέδια των «γαλάζιων» σαμποτέρ συνεχίζουν να πραγματοποιούνται, και η οικονομία συνεχίζει να πνέει τα λοίσθια.
Αν λοιπόν εξαιρέσουμε τα συμβατικά ΜΜΕ, που πήραν το δωράκι τους και που στο πρόσωπο του Κυριάκου βλέπουν έναν συνδυασμό Καποδίστρια, Ελευθέριου Βενιζέλου, και … Ιησού … υπάρχουν διάφορες φωνές που κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου, αντιλαμβανόμενες ότι τα πράγματα δεν πάνε τόσο πρίμα όσο θέλει ο Στραβελάκης και η Κοσιώνη, και πως ο ενδοτισμός μας αναφορικά με τα «ευρωομόλογα», η συνεχιζόμενη δραστηριότητα των ΜΚΟ, η συνεχιζόμενη εισβολή ικετών στα νησιά, η αλαζονεία του Τζον Χαρντ… η οικονομική και ψυχολογική κόπωση από την «απομόνωση», και όλα εκείνα που δεν διορθώνονται με υποσχέσεις, με «τηλεκαταρτίσεις», και με επιδόματα ψίχουλα… θα οδηγήσουν το καπάκι της κατσαρόλας στο να εκτιναχτεί, και όποιον πάρουν τα σκάγια.
Ο νεοέλληνας έχει κοντή μνήμη.
Όσα καλά (λέμε τώρα) και να του κάνεις, όταν είναι να σε κρίνει θα σε κρίνει από μηδενική βάση.
Και δεν πα να έσωσες τη χώρα από πολλαπλάσιους θανάτους λόγω κορωναϊού… δεν πα να κράτησες τις Καστανιές ελληνικές… όταν θα έρθει η ώρα της κάλπης εκείνο που θα μετρήσει θα είναι...
το προσωπικό συμφέρον, ή αλλιώς το στομάχι.
Έτσι έχει η κατάσταση, και καλά θα κάνει ο Κυριάκος, τώρα που απολαμβάνει όλη αυτή τη δημοτικότητα, να καταρτίσει σοβαρό πλάνο για την επομένη της κρίσης, και κυρίως να βάλει φρένο στους διάφορους (υπουργούς και μη) που λέγαμε, οι οποίοι την ώρα που αυτός συντονίζει τα κρίσιμα μεγάλα ζητήματα που έσκασαν στη βάρδια του, εκείνοι συνεχίζουν (σαν να μην πέρασε ούτε μια μέρα).
Μακριά από τα φώτα της κατευθυνόμενης δημοσιότητας, να πριονίζουν με τις ιδιοτελείς τους επιθυμίες το κλαδί της πολυπόθητης κανονικότητας που όλοι προσδοκούμε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου