Από τον Δημήτρη Παπαγεωργίου
Ο Δαλάι Λάμα είναι πρόσφυγας. Είναι πρόσφυγας στην Ινδία, λόγω της
σκληρότατης πολιτικής του άθεου κινεζικού κράτους στο Θιβέτ. Ο Δαλάι
Λάμα, που κατοικεί στην Ινδία, είναι στριμωγμένος ανάμεσα στον επιθετικό
αθεϊσμό της Αριστεράς και τον επιθετικό ισλαμισμό του Πακιστάν.
Υπ’
αυτήν την άποψη, ο Δαλάι Λάμα μπορεί να συμπάσχει και να κατανοεί το
δράμα των Ευρωπαίων πατριωτών, οι οποίοι είναι επίσης στριμωγμένοι
ανάμεσα στις δύο αυτές αντιανθρώπινες συμπληγάδες. Και γι’ αυτό καθόλου
παράξενες δεν θα πρέπει να μας φαίνονται οι τελευταίες δηλώσεις του, ότι
δηλαδή η Ευρώπη πρέπει να ανήκει στους Ευρωπαίους και ότι οι μετανάστες
/ πρόσφυγες θα πρέπει να επιστρέψουν κάποια στιγμή στην πατρίδα τους.
Αλλωστε ο ίδιος, ως αληθινός πρόσφυγας, φαντάζομαι ότι έχει νόστο για τη
δική του πατρίδα.
Δεν είναι η πρώτη φορά που ο πνευματικός
ηγέτης του θιβετιανού βουδισμού παίρνει αντίστοιχη θέση όσον αφορά τη
μαζική μετανάστευση. Ηταν το 2016, όταν σε σχετική ερώτηση της
γερμανικής εφημερίδας «Frankfurter Allgmeine Zeitung» απάντησε: «Αν
κοιτάξουμε κατά πρόσωπο τον καθέναν από τους πρόσφυγες, ιδίως τις
γυναίκες και τα παιδιά, νιώθουμε τον πόνο τους. Ενας άνθρωπος ο οποίος
περνά καλύτερα έχει την ευθύνη να τους βοηθήσει. Από την άλλη μεριά,
έχουν γίνει πολλοί στο μεταξύ. Η Γερμανία, επί παραδείγματι, δεν μπορεί
να μεταβληθεί σε αραβική χώρα. Η Γερμανία είναι Γερμανία. Είναι τόσο
πολλοί, ώστε γίνεται δύσκολη στην πράξη (σ.σ.: η υποδοχή τους). Αλλά αν
δει κανείς το θέμα και ηθικά, οι πρόσφυγες αυτοί μπορούν να γίνουν
δεκτοί μόνο προσωρινά. Ο στόχος θα έπρεπε να είναι να επιστρέψουν και να
βοηθήσουν την ανοικοδόμηση της δικής τους χώρας».
Πρόκειται για
μια στάση αρμοστή σε έναν θρησκευτικό ηγέτη. Μια στάση η οποία έχει
διαμορφωθεί τόσο με ηθικά όσο και με πρακτικά κριτήρια.
Δεν θα ενδώσω
στον πειρασμό να αντιπαραθέσω την άποψη του Δαλάι Λάμα με αυτήν της
ελληνικής Εκκλησίας. Δεν έχει ιδιαίτερο νόημα να το κάνω. Αυτό που έχει
ιδιαίτερη σημασία είναι το να θυμόμαστε αυτή την άποψη. Διότι
αποδεικνύει ότι όλοι εμείς, οι οποίοι επιμένουμε να αντιμετωπίζουμε τη
μετανάστευση και συγκεκριμένα τη μαζική μετανάστευση ως πρόβλημα και όχι
ως «ευκαιρία», δεν είμαστε κάποιοι παρανοϊκοί μισάνθρωποι, όπως θέλουν
να μας παρουσιάσουν οι ιεροεξεταστές της Αριστεράς. Είμαστε αυτό που σε
οποιοδήποτε μέρος του πλανήτη που δεν έχει καταληφθεί από την υστερική
Αριστερά θα ονομαζόταν «κανονικοί άνθρωποι».
Αυτό πρέπει να το
θυμόμαστε τόσο εμείς οι ίδιοι όσο και αυτοί που προσπαθούν να μας κάνουν
να πιστέψουμε ότι δεν είμαστε εμείς οι κανονικοί, αλλά αυτοί. Οι οποίοι
θέλουν...
να αυτοκτονήσουν τα έθνη μας για να θριαμβεύσουν τα
αριστερίστικα ιδεώδη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου