Toυ ΣΤΕΦΑΝΟΥ ΚΑΣΙΜΑΤΗ
Δεν ήταν ότι δεν υπήρχε ο χρόνος για να γίνει η συνάντηση του Ερντογάν με τον Μητσοτάκη.
Δεν υπήρχε ο λόγος να γίνει – από τουρκικής πλευράς τουλάχιστον – και γι’ αυτό δεν έγινε. Η σχέση της Τουρκίας με τις ΗΠΑ και η εξισορρόπηση του ανταγωνισμού της με το Ισραήλ στην περιοχή: αυτές είναι οι προτεραιότητες για τον Ερντογάν, όχι εμείς. Ο διεθνής ρόλος της Τουρκίας ήταν η προτεραιότητα στην ατζέντα του ηγέτη της Τουρκίας, όχι τα τοπικά θέματα, στα οποία εντάσσεται η περίπτωσή μας.
Το μόνο ζήτημα στρατηγικής σημασίας, για το οποίο μπορεί να υπήρχε λόγος συνεννόησης με την ελληνική πλευρά ήταν το περίφημο καλώδιο, για την ηλεκτρική διασύνδεση Ισραήλ, Κύπρου και Ελλάδας. Δεν χρειάστηκε όμως, γιατί τα καταφέραμε μόνοι μας, εμείς με τους Κύπριους, και το τινάξαμε στον αέρα.
Κατά τα λοιπά, δεν ενοχλούμε, δεν προκαλούμε και σεβόμαστε τη διεθνή νομιμότητα. Γιατί να ανησυχεί η Τουρκία; Επειδή ψωνίζουμε φρεγάτες ή επειδή αναβαθμίζουμε αισθητικά τα κτίρια του ΥΕΘΑ;
Συνεπώς, γιατί να δώσει έστω και μισή ώρα από τον χρόνο του ο Σουλτάνος;
Χάρη θα μας έκανε μόνο, γιατί εμείς μετά θα ήμασταν εκείνοι που θα βγάζαμε ξίγκι από τη μύγα της συνάντησης. Και δεν είχε λόγο να μας την κάνει τη χάρη.
Καταλαβαίνω ότι τα διαδικαστικά της ματαίωσης (πώς, πότε, γιατί κ.λπ.) έχουν τη σημασία τους, ιδίως για την πλευρά που έχει συμφέρον να εξωραΐσει την αποτυχία. (Εμείς είμαστε αυτοί…)
Αποπροσανατολίζουν όμως από την ουσία του θέματος και, μακροπρόθεσμα, συντηρούν τις αυταπάτες μας.
Η πραγματικότητα είναι ότι, δυστυχώς έξω δεν πάμε καλά.
Ο λόγος δεν είναι κανένα μυστήριο, όταν η διεθνής τάξη όπως την ξέραμε καταρρέει.
Το μόνο μυστήριο, για μένα τουλάχιστον, είναι ...
για ποιον λόγο διάφοροι εδώ, στο εσωτερικό, επιχαίρουν.
Δεν είναι πρόβλημα της κυβέρνησης οι δυσμενείς εξελίξεις στα διεθνή.
Είναι πρόβλημα της χώρας…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου