ΔΙΕΘΝΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗ και ΥΠΑΡΚΤΟΣ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ: Ο αγγελιαφόρος και το μήνυμα

Αν είχε χιούμορ ο τζιχαντιστής, θα άρχιζε την ομιλία του στον ΟΗΕ, φωνάζοντας Αλλάχου Ακμπάρ, για να τους δει όλους να τρέχουν σαν ποντίκια. https://t.co/UDTkZQzCCe

— Antiβλά (@antivla) September 25, 2025

Φανταστείτε τι πακτωλός πέφτει από ΟΗΕ και “ανθρωπιστές” για να γλείφουν Χαμάς και αφήγημα λιμού… Guardian και New York Times πρώτες στα payroll των fake news.
Πραγματικά απίστευτο ! pic.twitter.com/ligGfPhmiu

— Ακήρατος🇪🇺🇺🇦 (@Akiratos_XI) July 30, 2025

 Toυ ΣΤΕΦΑΝΟΥ ΚΑΣΙΜΑΤΗ

Και πώς αντιδρά ο ΟΗΕ, αναρωτήθηκε ο Βολοντίμιρ Ζελένσκι, στις κατάφωρες παραβιάσεις του Διεθνούς Δικαίου επί δεκαετίες; 

 «Μόνο με δηλώσεις και δηλώσεις». Προειδοποιώ για ανθρωπιστικούς λόγους τους υπερευαίσθητους ότι δεν πρόκειται να τους αρέσει αυτό που θα πω, αλλά η κριτική την οποία άσκησε προς τον ΟΗΕ, και μάλιστα από το βήμα της Γενικής Συνέλευσής του, ο πρόεδρος της Ουκρανίας δεν διαφέρει επί της ουσίας από την κριτική του προέδρου Τραμπ για τον διεθνή οργανισμό – ο οποίος, σημειωτέον, φέτος «γιορτάζει» τα ογδόντα του, είναι δηλαδή κατά έναν χρόνο μεγαλύτερος του προέδρου Τραμπ. Αυτό είναι ένα σημείο στο οποίο οι δυο τους, Τραμπ και Ζελένσκι, συμφωνούν.

Το ύφος του λόγου διέφερε στην κάθε περίπτωση, ο Ζελένσκι εξέφρασε την κριτική του μέσα από το παράπονο, ενώ ο Τραμπ με τον χλευασμό. 

Διέφερε επίσης η οπτική γωνία του καθενός, ο Ουκρανός εστίασε στην αναποτελεσματικότητα, ο Αμερικανός στο υψηλό κόστος λειτουργίας του διεθνούς οργανισμού. 

Η βάση του προβληματισμού τους, όμως, ήταν κοινή: σε τι χρησιμεύει ο ΟΗΕ;

Σπεύδω να απαντήσω, προς αποφυγή περιττών παρεξηγήσεων, ότι από το ολότελα καλή κι η Παναγιώταινα, ας είναι κουτσή και μονόφθαλμη. Προτιμώ έναν διάτρητο, διεφθαρμένο, πανάκριβο και αναποτελεσματικό ΟΗΕ παρά καθόλου ΟΗΕ και δεν το συζητώ. Αλλωστε, δεν ήρθε ακόμη η ώρα του, όσο αδύναμος και αν είναι. Βάσει της παράδοσης που ξεκίνησε με τον θάνατο της Κοινωνίας των Εθνών, προγόνου του ΟΗΕ, θα πρέπει πρώτα να ξεκινήσει ο Γ΄ Παγκόσμιος Πόλεμος. Ας μη βιαζόμαστε λοιπόν, γιατί δεν θα μας αρέσει καθόλου…

Επανέρχομαι στο θέμα μου, όμως, που είναι η τάση μας να μπερδεύουμε τον αγγελιαφόρο με το μήνυμα.  

Φρίττουμε με τον Τραμπ, όταν τολμά να επικρίνει τον ΟΗΕ, επειδή ο ίδιος είναι αποκρουστικός ως χαρακτήρας· το καταπίνουμε όμως και σιωπάμε, όταν οι επικρίσεις διατυπώνονται από τον Ζελένσκι, τον οποίο συμπαθούμε. 

Ομοίως αντιδρούμε στην επίθεση του προέδρου Τραμπ εναντίον της Ευρώπης.

Ναι, σίγουρα είναι ενοχλητικά τα όσα καταλόγισε στην Ευρώπη και, επίσης, ο ίδιος είναι ανυπόφορος – για να μην αναγκαστώ να χρησιμοποιήσω τη γνωστή λέξη, της οποίας αντικαθιστούμε τα άλφα με «@» για λόγους σεμνοτυφίας. Οσο και αν δεν μας αρέσει η μούρη του αγγελιαφόρου, το μήνυμά του είναι, εν μέρει, βάσιμο. Η Ευρώπη είναι σε παρακμή.

Η ανεξέλεγκτη μετανάστευση και το υψηλό κόστος ενέργειας είναι πράγματι δύο εκφάνσεις αυτής της παρακμής. 

Επειδή όμως αυτά είναι δυσάρεστα θέματα και σήμερα είναι Κυριακή, να σας θυμίσω ότι έχουμε πάντα τη δυνατότητα να κλείσουμε τα αφτιά μας και να ελπίζουμε ότι, με λίγη τύχη, η στέγη θα καταρρεύσει στα κεφάλια των επόμενων. 

Και...

 

 η Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία, θυμίζω, δεν κατέρρευσε ξαφνικά…