"Κόμμα = Ομάς ανθρώπων, ειδότων ν' αναγιγνώσκωσι και ν' αρθογραφώσιν εχόντων χείρας και πόδας υγιείς, αλλά μισούντων πάσαν εργασίαν, οίτινες ενούμενοι υπο ένα οιονδήποτε αρχηγόν, ζητούσι ν' αναβιβάσωσιν αυτόν δια παντός μέσου εις την έδραν πρωθυπουργού, ίνα παρέχη αυτοίς τα μέσα να ζώσι χωρίς να σκάπτωσι"
Εμμανουήλ Ροΐδης , Έλληνας πεζογράφος και κριτικός (1836-1904)


ΥΠΑΡΚΤΟΣ ΑΡΙΣΤΕΡΟΚΑΘΑΡΜΑΤΟΠΛΗΚΤΟΣ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ: Η Αριστερά αναζητεί ταυτότητα στη Χαμάς

Του ΤΑΚΗ ΘΕΟΔΩΡΟΠΟΥΛΟΥ

Ηχηρό ράπισμα του Δούκα των Αθηνών κατά του πρέσβη του Ισραήλ, όταν αυτός ο τελευταίος διαμαρτυρήθηκε για τα αντισημιτικά γκράφιτι. Του απάντησε λέγοντάς του ότι δεν συνομιλεί με εκπροσώπους χωρών που βομβαρδίζουν αμάχους.

 Κοινώς, ανέλαβε να ασχοληθεί με την εξωτερική πολιτική, απαιτώντας από τον εκπρόσωπο μιας συμμάχου χώρας να μην εμπλέκεται με τα ζητήματα της δικής του επικρατείας. 

Η Αθήνα ανήκει στον Δούκα της, ο οποίος είναι και ο μόνος αρμόδιος για να εκφράζει το αίσθημα των δημοτών της, τη συσσώρευση απορριμμάτων και τραπεζοκαθισμάτων και την υπέροχη ιδιοπροσωπία της δυσοσμίας της.  

Είναι όμως αριστερός. Και στην παρούσα ιστορική στιγμή, η Aριστερά ταυτίζεται με τη σημαία της Παλαιστίνης και την απαξίωση των Ισραηλινών.  

Προσοχή, όχι της πολιτικής του Νετανιάχου. Την απαξίωση και την καταδίκη του Ισραήλ και των Ισραηλινών συλλήβδην. 

Ευτυχώς δεν ήταν το μόνο. Hρθε και εκείνη η φωτογραφία με την παλαιστινιακή σημαία αναρτημένη μπροστά στη Βουλή, πάνω από τις σημαίες της Ελλάδας και της Κύπρου.  

Δεν θα μιλήσω για την ασέβεια προς το μνημείο και τη γαϊδουρινή αδιαφορία για την κυπριακή τραγωδία.  

Την απορία μου θέλω να εκφράσω: Δεν ανέβηκε μόνη της εκεί πάνω. Κάποιοι την ανέβασαν. Και αυτούς τους κάποιους κάποιοι άλλοι τους είδαν, υπεύθυνοι υποτίθεται για την ασφάλεια του ιερού χώρου του Αγνώστου Στρατιώτου. Και οι οποίοι δεν τόλμησαν να τους σταματήσουν.

Είναι και τα κρουαζιερόπλοια, θα μου πείτε. Αυτά που μικρές, πλην όμως θορυβώδεις, ομάδες εμποδίζουν να προσεγγίσουν τα λιμάνια τους επειδή μεταφέρουν Ισραηλινούς τουρίστες. 

Ο δημοσιογραφικός λυρισμός τούς αποκαλεί «κατοίκους». «Οι κάτοικοι της Ρόδου, της Σύρου» και πάει λέγοντας

Στην πραγματικότητα, πρόκειται για μικρές αριστερές ομάδες, οι οποίες παλεύουν να βρουν τη χαμένη τους ταυτότητα στη σημαία της Παλαιστίνης.  

Αλήθεια, πού βρίσκονταν τόσον καιρό όλες αυτές οι παλαιστινιακές σημαίες; 

Hταν κρυμμένες στα σεντούκια μαζί με τα υπόλοιπα ιστορικά κειμήλια των αγώνων της Aριστεράς; 

Eχουν αναρωτηθεί όλοι αυτοί ποια θα ήταν η κατάσταση σήμερα στη Γάζα αν η Χαμάς είχε απελευθερώσει τους ομήρους της 7ης Οκτωβρίου; 

 Εχουν αναρωτηθεί ποια θα ήταν η κατάσταση αν τη Χαμάς δεν την υποστήριζαν ο Ερντογάν και το Κατάρ;  

Εχουν αναρωτηθεί αν ο Νετανιάχου θα μπορούσε να συνεχίσει τις πολεμικές επιχειρήσεις αν είχαν συμβεί όλ’ αυτά; Δεν τους λένε τίποτε οι διαδηλώσεις που γίνονται εναντίον του στο Ισραήλ; 

Εχουν αναρωτηθεί αν οι Ισραηλινοί στρατιώτες θα προτιμούσαν να είναι σ’ ένα κρουαζιερόπλοιο στην Ελλάδα παρά να πολεμούν στη Γάζα;  

Σιγά μην ενδιαφέρονται για τη Γάζα

Το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι...

 

 να κραδαίνουν τη σημαία της Παλαιστίνης στο Σύνταγμα και να γράφουν «Θάνατος στο Ισραήλ» για να μας θυμίζουν την ύπαρξή τους.


Δεν υπάρχουν σχόλια: