Ποιοι είναι αυτοί που δεν θέλουν την αλήθεια και δε δίνουν στον Αλέξη τον Τσίπρα αυτό που ζητάει; Όλες οι αλήθειες #ΕΔΩ* pic.twitter.com/qG5Kj16ieu
— Stamatis Zacharos (@SZacharos) June 30, 2025
Ο Τσίπρας δεν έχει μια «εντελώς διαφορετική αντίληψη για τη γελοιότητα». Δεν έχει καμία αντίληψη για το concept «γελοιότητα». Αν είχε, θα το βούλωνε.
— Johnny Hoston (@Johnnyhoston_2) July 1, 2025
Για αυτό τον προτρέπουμε να πατήσει το κουμπί. Λείπει ο παλιάτσος από την πολιτική ζωή του τόπου 😏pic.twitter.com/BmamSghxPH https://t.co/Ojn1iy35VI
Στη σύσκεψη των πολιτικών αρχηγών το 2015, ο Θεοδωράκης ζήτησε να μην κρατηθούν πρακτικά και αποχώρησαν οι πρατικογράφοι...
— Ιωσήφ Φουσέ (@JosephFouce) July 1, 2025
Ο Τσίπρας συναίνεσε...
Σήμερα ζητάει να δημοσιοποιηθούν τα πρακτικά!!!!
Τον αράπη κι αν τον πλύνεις....
Του ΚΩΣΤΑ ΣΤΟΥΠΑ
Ο Αλέξης Τσίπρας, αφού απέτυχε να ξανασυστηθεί στο πολιτικό σκηνικό ως μετανοούσα Μαγδαληνή με δάκρυα μεταμέλειας για την κωλοτούμπα του 2015, επιστρέφει στον γνώριμο ρόλο του: αυτόν του θολωτή των νερών και της καταγγελτικής πολυλογίας. Όταν δεν έχει κάτι ουσιαστικό να πει, κατασκευάζει έναν εχθρό και μια θεωρία συνωμοσίας για να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα.
Η τελευταία του «αποκάλυψη» είναι το αίτημα να δοθούν στη δημοσιότητα τα… ανύπαρκτα πρακτικά της σύσκεψης των πολιτικών αρχηγών στις 6 Ιουλίου 2015. Ενώ γνωρίζει πολύ καλά —διότι ήταν παρών— πως, με πρόταση του Σταύρου Θεοδωράκη και συναίνεση όλων, δεν τηρήθηκαν πρακτικά, προσποιείται άγνοια και ζητά να «δημοσιευτεί το τίποτα».
Τι κάνει λοιπόν;
Ρίχνει λάδι στη φωτιά, για να ξαναζεστάνει το αφήγημα πως «όλοι μαζί τα κάναμε», μπας και ξεχάσουμε ποιος έβαλε τη χώρα στον γύψο των capital controls.
Τι επιδιώκει:
Ιστορική αναθεώρηση: Προσπαθεί να ξαναγράψει την ιστορία, ώστε να φανεί πως δεν ήταν ο μόνος που γύρισε την πλάτη στο ΟΧΙ του δημοψηφίσματος.
Συλλογική ενοχή: Θέλει να σύρει στη δική του ηθική χρεοκοπία και τους υπόλοιπους πολιτικούς αρχηγούς — λες και η συνενοχή ξεπλένει την προσωπική του ανεπάρκεια.
Εκτροπή της συζήτησης: Αντί να εξηγήσει γιατί έστειλε τον κόσμο στο ΟΧΙ και μετά τον έσυρε στο Τρίτο Μνημόνιο, αναμοχλεύει το παρελθόν, μεταθέτει ευθύνες και αποφεύγει την αυτοκριτική.
Προεργασία αφήγησης: Ενδεχομένως ετοιμάζει βιβλίο ή νέα πολιτική κίνηση. Και χρειάζεται μύθο, ήρωα και προδοσία. Ποιος άλλος ήρωας, αν όχι ο ίδιος;
Επί της ουσίας:
Το να ζητάς να δημοσιευτούν πρακτικά που δεν υπάρχουν, είναι...
πολιτική απάτη — ή στην καλύτερη περίπτωση, αποτυχημένο θέατρο.
Όταν δεν έχεις αφήγημα για το παρόν ή όραμα για το μέλλον, κατασκευάζεις παραμύθια για το παρελθόν. Και όταν δεν έχεις να προσφέρεις τίποτα, προσπαθείς να σύρεις τους πάντες στη δική σου αποτυχία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου