— Ανδρέας Πετρουλάκης (@anpetroulakis) July 3, 2025
Του ΤΑΚΗ ΘΕΟΔΩΡΟΠΟΥΛΟΥ
Οφείλουμε να το πάρουμε κάπως πιο σοβαρά το «αποτύχαμε» του πρωθυπουργού.
Κατ’ αρχάς να προσδιορίσουμε ποιους αφορά το πρώτο πληθυντικό πρόσωπο. Αφορά το σύνολο της κυβέρνησης, ή έναν περιορισμένο κύκλο, αυτόν που αφορά τον ίδιον και τους άμεσους συνεργάτες του;
Αυτό το κατασκεύασμα που ονομάστηκε «επιτελικό κράτος» και υποτίθεται ότι δημιουργήθηκε για να συγκρουστεί ή να παρακάμψει τις χρόνιες δυσλειτουργίες της αδηφάγου ελληνικής γραφειοκρατίας.
Τη λέξη «αδηφάγο» ας την πάρουμε στην κυριολεξία. Oπως μου έλεγε παλιότερα ένας φίλος Αμερικανός, λάτρης της χώρας, σ’ αυτόν τον τόπο καταναλώνεις τόσο χρόνο για να επιβιώσεις ώστε δεν σου περισσεύει για οτιδήποτε άλλο. Εννοούσε όλες αυτές τις δραστηριότητες που κρατούν ζωντανή μια κοινωνία, απ’ την ίδρυση μιας οποιασδήποτε επιχείρησης ώς τη λειτουργία του εκπαιδευτικού συστήματος. Μπορεί να καταργήσαμε τη χαρτούρα που κυκλοφορούσε από όροφο σε όροφο των δημοσίων υπηρεσιών για να συλλέξει υπογραφές, όμως απλώς τις κάναμε ηλεκτρονικές. Οι υπογραφές καλά κρατούν. Και όσο κρατούν οι υπογραφές τόσο θα ξεφυτρώνουν ΟΠΕΚΕΠΕ.
Το επιτελικό κράτος απέτυχε να συγκρουσθεί με τον Λεβιάθαν που χρειάσθηκε διακόσια χρόνια για να αποκτήσει τις διαστάσεις που έχει σήμερα. Aρα μπορώ να συμπεράνω ότι το «αποτύχαμε» του κ. Μητσοτάκη αναφέρεται πρώτα και κυρίως σ’ αυτό. Ας μην ξεχνάμε ότι όταν η Νέα Δημοκρατία ανέλαβε την εξουσία διαδέχθηκε τη χειρότερη κυβέρνηση της Μεταπολίτευσης. Η οποία αποδείχθηκε και η χειρότερη αντιπολίτευση της Μεταπολίτευσης.
Ο κ. Μητσοτάκης διατύπωσε το «αποτύχαμε» με αφορμή το σκάνδαλο του ΟΠΕΚΕΠΕ. Χρειάζεται να αναλυθούν και οι λόγοι για τους οποίους αποτύχαμε και, εννοείται, αν είσαι πολιτικός να βρεις τις διεξόδους που θα σε εμποδίσουν να αποτύχεις και στα επόμενα βήματα. Προς το παρόν δεν κάνουμε τίποτε άλλο από το να αναζητούμε τους ενόχους της αποτυχίας. Ο κοινοβουλευτικός μας βίος έχει μετατραπεί σε δικαστήριο όπου οι εξεταστικές ή οι προανακριτικές ή δεν ξέρω ποιες άλλες υποτίθεται ότι θα διορθώσουν τα κακώς κείμενα.
Φταίει το ανθρώπινο υλικό;
Σίγουρα δεν είναι το καλύτερο. Το ξέρουμε πια πως για να κυβερνήσει μια παράταξη είναι αναγκασμένη να προσκυνήσει την κυρίαρχη μετριοκρατία. Κι αυτό δεν ισχύει μόνον για την Ελλάδα. Είναι η ενδημική ασθένεια των δυτικών δημοκρατιών. Ναι, εκεί «αποτύχαμε».
Το ερώτημα είναι: θα μπορούσαμε να μην είχαμε αποτύχει;
Ενδεχομένως αν είχαμε πάρει στα σοβαρά τους...
λόγους που οδήγησαν τη χώρα στην κατάρρευση του 2010. Oμως τους αντιμετωπίσαμε με τη γνωστή ελαφρότητα που μας χαρακτηρίζει ως κοινωνία.
Μπορεί όλ’ αυτά να σας φαίνονται γενικά κι αφηρημένα, όμως διαβάστε τα ως εισαγωγή σε μια σειρά με θέμα το «αποτύχαμε» με το οποίο σκοπεύω να σας συντροφεύσω στις ημέρες του καύσωνα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου