ΥΠΑΡΚΤΟΣ ΚΑΡΥΣΤΙΑΝΙΣΜΟΣ: Οι όμορφες φούσκες, όμορφα σκάνε...

«Η μνήμη είναι γειτόνισσα των τύψεων»

Βίκτωρ Ουγκώ, Γάλλος συγγραφέας (1802-1885)

(Στο #Ματι τελικά έφταιγε το κράτος Μαρία μου) pic.twitter.com/mvAPHTfSzp

— Georghy Zhukov (@GeorghyZhukov) June 5, 2025

Προοδευτικό μέτωπο… pic.twitter.com/XADXlmEe4Y

— Ιωσήφ Φουσέ (@JosephFouce) June 4, 2025

 Του ΙΩΣΗΦ ΦΟΥΣΕ

Υπήρξε πρόσωπο της επικαιρότητας. Και για τον δυναμισμό της, και για λόγους θεμιτούς και ανθρώπινους...παιδί έχασε.

Όμως κάποι στιγμή γενικώς το 'χασε. Οι λόγοι;  

Προφανώς πολυπαραγοντικοί. Από τη μία το πένθος, από την άλλη η ξαφνική και έντονη δημοσιότητα, λειτούργησαν αθροιστικά στην ψυχοσύνθεση και βγήκαν στην επιφάνεια πτυχές συμπεριφοράς ιδιόρρυθμες και εν πολλοίς απότοκες ανισορροπίας.

Είχε και την ατυχία να συνεργαστεί με μία πολιτικό/νομικό, με πλήθος προσωπικών κενών και ψυχολογικών ελλειμμάτων, που οδηγούν σε καταστάσεις που ομοιάζουν με φαινόμενα παράνοιας.

Όλα αυτά εκδηλώνονταν σταδιακά και από ένα χρονικό σημείο και ύστερα επιταχυνόμενα. Οι 27 νεκροί που μας κρύβουν, ο Καλογήρου που δολοφονήθηκε, τα ξυλόλια, τα τουλόλια, τα μονόλιρα, πεντόλιρα και πού ’ντα, ο πεζεβέγγης που τα ’χει στη πούγγα...Ω ω...

Υπήρξε ένας κόσμος που τα προπερνούσε αυτά. Είτε από στείρα αντιπολιτευτική διάθεση, είτε από πιο αγνή προσέγγιση συνδεόμενη με το προσωπικό δράμα...

Εχθές όμως η φούσκα έσκασε. Όμορφα μεν, με κρότο δε. Η ανάγκη της αδιάλειπτης δημοσιότητας, ο φόβος του να "μην ξεχαστεί" σαν πρόσωπο, οδήγησε και σε μια παρωδία "κατηγορητηρίου", που φρόντισε να φέρει και φαρδιά πλατιά τη δική της υπογραφή.

Ειδικά το σκέλος της "εσχάτης προδοσίας" προκάλεσε κύματα θυμηδίας, αποστερώντας και όποια υπολείμματα σοβαρότητας...

Και ξέμεινε με τη Ζωή που έγραψε το κατηγορητήριο, τα ορφανά του Στέφανου, και τους ψεκασμένους της ultra δεξιάς, ήτοι τον Βελόπουλο των εξαϋλωμένων βαγονιών, τον Νατσιό των ντου στην πινακοθήκη και τους Σπαρτάτες του Κασιδιάρη.

Έναν αχταρμά γελοιότητας και πολιτικής φθήνειας...

Ίσως φταίνε τα ΜΜΕ και τα ΜΚΔ με την υπερπροβολή τους, ίσως πονηροί συμβουλάτορες, ίσως εσωτερικές καταπιεσμένες ανάγκες, ίσως όλα αυτά μαζί, πάντως ό,τι και να φταίει...

 

κρίμα είναι...