Από το 1821 χουνδα Μητθοτακη😂pic.twitter.com/WM6V7xMD7Y
— Θειος Σκρουτζ (@skroutzmcduck) May 11, 2025
Από το 1821 τρώτε, Νεοδημοκράτες, και στενοχωρήσατε τη Θεοδώρα. Τώρα θα δείτε τι θα πάθετε. Την Θεοδώρα δεν θα τη στενοχωρείτε.
— Mr President (@Mrpresidentgr) May 11, 2025
Την Θεοδώρα.
❤️ pic.twitter.com/qEh8TJseh8
Του ΣΤΕΦΑΝΟΥ ΚΑΣΙΜΑΤΗ
Τα δάκρυα της Θεοδώρας Τζάκρη ήταν οπωσδήποτε το συναισθηματικό αποκορύφωμα του συνεδρίου του κόμματος Κασσελάκη
(Κίνημα Δημοκρατίας, επισήμως), χάρη στο οποίο πολλοί από εμάς
αντιληφθήκαμε ότι οι κασσελίστας, όπως τους μάθαμε, εξακολουθούν να
υπάρχουν και μάλιστα συνεδριάζουν.
Ομως, γιατί έκλαψε η κυρία Τζάκρη; (Εκτός βέβαια από την ανάμνηση του 1821…)
Η βαθύτερη αιτία, νομίζω, ήταν ότι είδε μπροστά της, πρώτη φορά τόσο καθαρά, το τέλος. Από
το 2004 στη Βουλή, πρώτα με παντοδύναμο το ΠαΣοΚ, μετά με τον ΣΥΡΙΖΑ,
για να καταντήσει σε αυτό το ετερόκλητο πλήθος των κασσελίστας που είχε
μπροστά της εκείνη την ώρα… Πώς να μην την πιάσουν οι λυγμοί. Ηταν ο κεραυνός της αυτογνωσίας που τη χτύπησε.
Ακόμη
και αν δεν το είχε ακούσει ποτέ, εκείνη τη στιγμή η κυρία Τζάκρη ένιωσε
την αλήθεια εκείνη, που τη διατυπώνει με τον καλύτερο τρόπο ο βρετανός
πολιτικός του περασμένου αιώνα Ινοχ Πάουελ: «Κάθε πολιτικός βίος τελειώνει με αποτυχία».
Ηταν...
η τραγική στιγμή ενός κωμικού προσώπου…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου