1η Μαρτίου 1952. Καταδικάζεται σε θάνατο ο προδότης Μπελογιάννης.
— Zoder 🇬🇷 (@__darcelX__) March 1, 2024
Η ποινή εκτελείται στις 30 Μαρτίου.
Κι όμως, αυτόν τον ανθέλληνα τιμούν κ, δοξάζουν όχι μόνο οι σύντροφοι, αλλά κυρίως οι φοβικοί δεξιοί της κυβέρνησης.
Και με τις ευλογίες τους, έχει γεμίσει η χώρα με μνημεία του. pic.twitter.com/1pgNMk821v
Toυ ΙΩΣΗΦ ΦΟΥΣΕ
Η προχθεσινή μέρα ήταν η κλασική ημέρα μνήμης για τον Μπελογιάννη...Έτσι, σύμπασα η αριστερά θυμήθηκε το γαρύφαλλο για να ξεχάσουμε τις θηριωδίες του καπετάν Νίκου στην Πελοπόννησο...
Προερχόμενος από οικογένεια με αριστερές αρχικά καταβολές, είχα ομολογώ μία συμπάθεια για τον εν λόγω κομμουνιστή, κυρίως γιατί είχε βρεθεί στο απέναντι κελί του πατέρα μου για λίγες μέρες στη Γενική Ασφάλεια στην Μπουμπουλίνας...
Προφανώς η συμπάθεια αυτή, με τίποτα δεν συμψήφιζε τις ανιστόρητες απόψεις και τις ανιστόρητες επιδιώξεις του Μπελογιάννη και των συν αυτώ, που θα με οδηγούσαν εκεί στα 1990 να τρέχω στις πλατείες με τη γενιά μου, για να διώξω τα απολυταρχικά κ@θ@ρματα από την εξουσία.
Πέραν της βραχύβιας συνύπαρξης με τον πατέρα μου, υπό δύσκολες συνθήκες, συμπάθεια μου προξενούσε το γεγονός ότι υπήρξε ένα θύμα μιας εσωκομματικής προβοκάτσιας που στόχο είχε την εξόντωσή του.
Γιατί;;;
Δεν γνωρίζω τους λόγους, αλλά γενικά οι κομμμουνιστές δεν χρειάζονται και λόγους για να αλληλοεξοντωθούν. Μάλλον το αντιλαμβάνονται ως χόμπι...
Θυμάμαι τις αφηγήσεις της συντρόφου του Έλλης Παππά, που μετά τη θανατική καταδίκη, είδαν σαν αχτίδα φωτός την ανοιχτή επιστολή Πλουμπίδη, που αναλάμβανε πλήρως την ευθύνη για τη λειτουργία των ασυρμάτων στη Γλυφάδα, αθώωνε τον Μπελογιάννη και καλούσε την πολιτεία να της υποδείξει το μέρος που θα τον συλλάμβανε, υπό την προϋπόθεση της ακύρωσης της θανατικής ποινής.
Η αχτίδα φωτός αυτή έσβησε τάχιστα, όταν ο σταθμός του κόμματος "Ελεύθερη Ελλάδα" από το παραπέτασμα, αμφισβήτησε τα γραφόμενα του Πλουμπίδη, κατηγορώντας τον για πράκτορα της Intelligent service!!!!
Έτσι δεν τη γλίτωσε ο Μπελογιάννης (που ήταν ο βασικός στόχος του κόμματος), στη συνέχεια ούτε ο Πλουμπίδης, που επίσης εκτελέσθηκε στο Δαφνί, με το κόμμα να αμφισβητεί την εκτέλεσή του και να υποστηρίζει ότι τον φυγάδευσαν στις ΗΠΑ να τρώει τα δολάρια της προδοσίας του!!!!
Δύο γλίτωσαν από την ομάδα Μπελογιάννη το απόσπασμα. Η Έλλη Παππά, ούσα έγκυος, και ο Λαζαρίδης - ως πολύ νέος - ο οποίος σε προχωρημένη ηλικία δικαίως συνέγραψε το "Ευτυχώς ηττηθήκαμε σύντροφοι"...
Όμως τόσο και η Έλλη Παππά, όσο και η αδελφή της Διδώ Σωτηρίου, ήρθαν σε σύγκρουση με το κόμμα, ο δε γιος του Μπελογιάννη, Νίκος, μέχρι τον θάνατό του, υπήρξε σκληρός επικριτής των κομμουνιστικών πρακτικών και των επαίσχυντων πράξεων του κόμματος.
Διότι...
αυτή η ιστορία δεν έχει μόνο γαρύφαλλα...
Έχει και πολύ κομμουνιστική μπόχα...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου