"Κόμμα = Ομάς ανθρώπων, ειδότων ν' αναγιγνώσκωσι και ν' αρθογραφώσιν εχόντων χείρας και πόδας υγιείς, αλλά μισούντων πάσαν εργασίαν, οίτινες ενούμενοι υπο ένα οιονδήποτε αρχηγόν, ζητούσι ν' αναβιβάσωσιν αυτόν δια παντός μέσου εις την έδραν πρωθυπουργού, ίνα παρέχη αυτοίς τα μέσα να ζώσι χωρίς να σκάπτωσι"
Εμμανουήλ Ροΐδης , Έλληνας πεζογράφος και κριτικός (1836-1904)


ΝουΔο-γαλαζαίικο ΤΡΙΤΟΚΟΣΜΙΚΟ ΚΟΥΛΟ-ΧΑΝΕΙΟ: Το δεύτερο ΕΣΥ

 

Του Πάσχου Μανδραβέλη

Στον δυτικό κόσμο, μόνο οι αμερικανικές ένοπλες δυνάμεις έχουν στρατιωτικά νοσοκομεία.

Για δύο λόγους:

Πρώτον, έχουν ανοιχτά πολεμικά μέτωπα.

Δεύτερον και κυριότερο, στις ΗΠΑ δεν υπάρχει Εθνικό Σύστημα Υγείας που θα καλύπτει τις ανάγκες (και) των στρατιωτικών. Εδώ που τα λέμε, θα ήταν κωμικό να γυρνάει τραυματίας από τη μάχη και να τον ρωτάνε στην υποδοχή «έχετε ασφαλιστική κάλυψη ή θα πληρώσετε από την τσέπη σας;».

Στα δικά μας στρατιωτικά νοσοκομεία γίνεται ό,τι και με τα 140(!) του ΕΣΥ. Πολλά κτίρια, λίγοι γιατροί, διασπορά με συνακόλουθη σπατάλη πόρων και στο τέλος η βιοψία για έναν 55χρονο αστυνομικό με κακοήθεια που καθυστέρησε ένα χρόνο, ένας απόστρατος ενημερώθηκε ότι έχει καρκίνο ύστερα από οκτώ μήνες, ένας άλλος πέθανε αφού η βιοψία έγινε σε λάθος σημείο, δύο γυναίκες έμειναν ανάπηρες μετά την επέμβαση κι ένας 27χρονος στρατιώτης ξεψύχησε μετά το χειρουργείο.

Αντιστοίχως, «μια συμπολίτης μας πέθανε μέσα στο ασθενοφόρο, πριν προλάβει να φτάσει σε κατάλληλο νοσοκομείο. Πριν ξεψυχήσει η καθηγήτρια Φιλοσοφίας έξω από την Αρτα, πέρασε έξω από 12(!) μονάδες ή τέλος πάντων έξω από αυτά που στην Ελλάδα ονομάζουμε “νοσοκομεία”. Δύο είναι στον νομό Ηλείας (Πύργος, Αμαλιάδα) και απέχουν μεταξύ τους 21 χλμ. Η άτυχη γυναίκα υπέστη ανεύρυσμα κοιλιακής αορτής στην Αρχαία Ολυμπία και έπρεπε να μεταφερθεί 334 χιλιόμετρα μακριά, στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο Ιωαννίνων, όπου υπάρχει εν λειτουργία ειδική μονάδα» («Καθημερινή», 15.12.2019).

Φυσικά, η κυβέρνηση των μεγάλων λόγων στοχεύει στο εκλογικώς προσοδοφόρο. «Δεν προβλέπεται κατάργηση ή ενοποίηση στρατιωτικών νοσοκομείων ούτε και μεταφορά τους στο ΕΣΥ, κάτι για το οποίο αρκετοί στρατιωτικοί και απόστρατοι εξέφραζαν ανησυχία» («Καθημερινή», 11.12.2024). Η γκράντε μεταρρύθμιση εξαντλείται στο να αποκτήσουν τα στρατιωτικά νοσοκομεία… ΑΦΜ και υποσχέσεις για καλύτερη διοίκηση.

Τα ίδια κάνει και με το ΕΣΥ. Υποσχέθηκε νέο υγειονομικό χάρτη της χώρας, και μην τον είδατε…

Τα «νοσοκομεία» (σε κάποιες περιπτώσεις, είναι δυο δυο ανά νομό) παραμένουν κάτι σαν τα χωριά Ποτέμκιν: κάποια έχουν εξοπλισμό, αλλά τους λείπουν οι γιατροί, και κάποια παραδίπλα έχουν γιατρούς αλλά τα μηχανήματα είναι χαλασμένα. Ετσι υπερφορτώνονται τα νοσοκομεία του κέντρου (τα μόνα που έχουν σχετική επάρκεια), αν, εν τω μεταξύ, οι άνθρωποι δεν πεθάνουν κατά τη μεταφορά.

Πιθανολογούμε ότι ο μεταρρυθμιστικός οίστρος της κυβέρνησης εξαντλείται στο…

 

 να φυτρώνει εκεί που δεν τη σπέρνουν.

Ενοποιεί τις Δημοτικές Επιχειρήσεις (π.χ. ΔΕΥΑ), που δεν είναι δουλειά της και μπαλώνει διαρκώς τα κακώς κείμενα του δικού της χώρου ευθύνης.

 

Δεν υπάρχουν σχόλια: