Toυ Τάκη Θεοδωρόπουλου
Μετά τη μεγάλη καταστροφή του 2015, το μεταναστευτικό είχε χάσει θέσεις στη λίστα των προτεραιοτήτων της Ευρωπαϊκής Ενωσης.
Για εμάς είχε εξοκείλει στα ρηχά της μνήμης μας. Η πίεση στα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου είχε ελαφρύνει. Μας το θύμισε η υβριδική επίθεση που επιχείρησε η Τουρκία στον Εβρο, η οποία αντιμετωπίσθηκε επιτυχώς από τις ημέτερες δυνάμεις. Το ίδιο πρόβλημα είχαν αντιμετωπίσει η Λετονία και η Πολωνία όταν η Λευκορωσία του Λουκασένκο έστειλε πληθυσμούς Ιρακινών. Εξάλλου μεσολάβησαν η εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία και ο πόλεμος στη Γάζα. Είχαμε άλλα να μας απασχολούν, όπως η τιμή του ηλεκτρικού ρεύματος.
Το μεταναστευτικό το θυμηθήκαμε από την εκμετάλλευση του πολύνεκρου ναυαγίου στα ανοιχτά της Πύλου και την απόπειρα ενοχοποίησης των ελληνικών Αρχών από τους φιλάνθρωπους αριστερούς.
Ολ’ αυτά τα χρόνια, εν τω μεταξύ, οι «ροές» δεν είχαν διακοπεί. Απλώς δεν είχαν την ίδια ένταση και οι σωματέμποροι είχαν αλλάξει διαδρομές. Μπορεί να μην εγκατέλειψαν το Ανατολικό Αιγαίο, όπως αποκάλυψε το ναυάγιο έξω από τη Χίο με νεκρά τρία παιδιά. Ομως οι καινούργιες διαδρομές ξεκινούν από τη Λιβύη για να καταλήξουν στη Γαύδο, η οποία κινδυνεύει να μετατραπεί σε ελληνική Λαμπεντούζα. Και πυκνώνουν κάθε μέρα και περισσότερο.
Η Ελλάδα και η Ιταλία είναι το μαλακό υπογάστριο της Ευρώπης απέναντι στην απειλή της νέας έκρηξης του μεταναστευτικού. Είναι θέμα οπτικής γωνίας, θα μου πείτε. Για τους αριστερούς συμπολίτες μας το μεταναστευτικό είναι ευλογία.
Προχθές το Ευρωκοινοβούλιο ψήφισε κατά πλειοψηφία τους νέους κανόνες για την αντιμετώπιση του ζητήματος: 301 υπέρ, 272 κατά.
Κατά η Ακροδεξιά και η Ακροαριστερά.
Η μεν διότι το θεωρεί αυταρχικό, η δε γιατί το θεωρεί ανεκτικό.
Ενα καρδιογράφημα των κριτηρίων που θα επηρεάσουν την ψήφο στις ευρωεκλογές. Σημειωτέον ότι είναι ένα νομοσχέδιο-σίριαλ – συζητιόταν για τέσσερα χρόνια. Τα κύρια σημεία του:
Ταυτοποίηση των εισερχομένων στα σύνορα – αποτυπώματα και φωτογραφία.
Αποπομπή όσων έχουν ποινικό παρελθόν. Κι όσοι έρχονται από το Σουδάν, για παράδειγμα, σε ποια χώρα θα σταλούν;
Αποκλεισμός όσων προέρχονται από ασφαλείς χώρες.
Στην περιοχή όπου ζω η πλειονότητα των νέων μεταναστών είναι Μαροκινοί και Αλγερινοί. Δεν είναι πρόσφυγες. Κάποιος από αυτούς πλησίασε προχθές μια Γαλλίδα τουρίστρια με ευγενή σκοπό.
Και τέλος, «κέντρα υποδοχής» ή κέντρα κράτησης ώσπου να κριθεί το αίτημά τους.
Δεν είμαι σε θέση να κρίνω τα νέα μέτρα για τον έλεγχο των μεταναστευτικών ροών. Μου φαίνονται αυτονόητα. Και για να είμαι ειλικρινής, δεν ξέρω πώς θα βοηθήσουν τη χώρα μας η οποία βρίσκεται στην πρώτη γραμμή. Προσπαθώ να μην είμαι απαισιόδοξος. Ομως σε μια κοινωνία η οποία έχει ήδη παραδοθεί στη δίνη της βίας…
ο εμβολιασμός της από ανθρώπους που μεταφέρουν τη βία στις αποσκευές τους μόνον αισιοδοξία δεν εμπνέει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου