1.Το πρώτο κακό της μοίρας μας είναι ότι η Απελευθέρωση συνέβη μετά την παρέμβαση των Δυνάμεων και η ίδρυση του κράτους είχε ως βασική συνιστώσα την προστασία.
2.-Το δεύτερο κακό ότι στην αντιπαράθεση που ακολούθησε επικράτησαν οι δυνάμεις του μικροελλαδισμού με ιδρυτική πράξη την δολοφονία του Καποδίστρια. Η χώρα δεν διέθετε άλλον ηγέτη με το εκτόπισμα και την ηγετική ικανότητα του Καποδίστρια. Έτσι της επέβαλαν μια ξενόφερτη ηγεσία, την Βασιλεία.
3.-Ως το 1922, με καταλυτική την παρουσία του Ελευθερίου Βενιζέλου η χώρα προσπάθησε να δημιουργήσει μια στοιχειωδώς φιλελεύθερη δημοκρατία και μια αστική τάξη. Η έκταση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας ευνόησε, οικονομικά, τα μικρασιατικά παράλια. Εκεί ήταν που δημιουργήθηκαν οι σημαντικοί Έλληνες αστοί οι οποίοι, μέχρι το 1940 κυριάρχησαν στην οικονομική ζωή της ζώρας.
4.-Οι προδότες, οι συνεργάτες των Γερμανών, οι ταγματασφαλίτες και άλλα παρόμοια άνθη του κακού με την βοήθεια των Δυνάμεων εξαφάνισαν τα ψήγματα αυτά αστικής τάξης και με το Σχέδιο Μάρσαλ, οι Αμερικανοί δημιούργησαν τους δικούς τους υποτελείς.
5.-Η εντολή ήταν: μια χώρα εξαρτημένη, μια πολιτική ηγεσία υποταγμένη και στον οικονομικό τομέα, μικρομεσαία οικονομία για να μην μπορέσει η χώρα να σταθεί ποτέ στα πόδια της. Ο Μπάτσης που μίλησε για την βαριά βιομηχανία στην Ελλάδα εκτελέστηκε. Και η ομάδα του διαλύθηκε.
6.-Μετά το πραξικόπημα του Κονδύλη το 1935 απο τον στρατό εκδιώχθηκε κάθε βενιζελικός αξιωματικός. Οι ικανότατοι αυτοί στρατιωτικοί που δοκιμάστηκαν στο μικρασιατικό μέτωπο, πολέμησαν το 1940 αλλά επι κατοχής εξωθήθηκαν να συνεργαστούν με το ΕΑΜ. Το μετεμφυλιακό κράτος τους κυνήγησε ως κομμουνιστές.
7.-Ο Εμφύλιος επιβεβαίωσε την απόλυτη εξάρτηση της χώρας. Και η άλλη πλευρά να κέρδιζε πάλι η χώρα εξαρτημένη θα ήταν.
8.-Χαρακτηριστικό δείγμα του μεγέθους της εξάρτησης είναι το εξής: “Όταν ο Πρέσβης της Ελλάδας στην Ουάσινγκτον προσπάθησε το 1964 να εξηγήσει στον πρόεδρο Λίντον Τζόνσον τη θέση της κυβέρνησης Παπανδρέου, ότι αυτά τα πράγματα (όπως η παραχώρηση του Καστελόριζου στην Τουρκία) δεν μπορούν να γίνουν, ότι η χώρα έχει σύνταγμα και κοινοβούλιο, ο πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών του απήντησε επί λέξει:
“Σου γαμώ το κοινοβούλιό σου και το σύνταγμά σου. Η Αμερική είναι ένας ελέφαντας. H Κύπρος είναι ένας ψύλλος. Η Ελλάδα είναι ένας ψύλλος. Αν αυτοί οι δύο ψύλλοι εξακολουθήσουν να ξύνονται στον ελέφαντα μπορεί να τσακιστούν… Πληρώνουμε πολλά από τα όμορφα αμερικανικά μας δολάρια στους Έλληνες κύριε Πρέσβη. Αν ο Πρωθυπουργός σας μου μιλάει για δημοκρατία, κοινοβούλιο και σύνταγμα, ο ίδιος, το κοινοβούλιό του και το σύνταγμά του μπορεί να μη διαρκέσουν πολύ”.
9.-Δυνάμεις υποτελείς πολιτικά, οικονομικά και στρατιωτικά εξαρτημένες, κυριάρχησαν μεταπολεμικά και η μορφή και το είδος της κυριαρχίας δεν άλλαξε. Η Ελλάδα δημιούργησε ένα υποτελές (κράτος δεν το λες), μια κομπραδόρικη, υποτελή τάξη πλουσίων χωρίς αστικά χαρακτηριστικά- και χωρίς πατριωτικές ανησυχίες- με ενα στράτευμα η ηγεσία του οποίου ενδιαφερόταν περισσότερο να ικανοποιήσει τους αμερικανούς παρά τα εθνικά συμφέροντα, μια χώρα συγκεντρωτική, μια πολιτική τάξη υποταγμένη, μετρίου επιπέδου χωρίς όραμα, ένα σύστημα με ολοκληρωτικά χαρακτηριστικά που εκμεταλλεύεται εν είδει αποικίας τη χώρα. Τίποτε δεν ξεφεύγει απο την Μαύρη Οπή της πρωτεύουσας. Και η ιδεολογία με τα χαρακτηριστικά που περιγράφηκαν δεν είναι μόνο όλων των κομμάτων και της αθηναϊκής ολιγαρχίας. Είναι και ιδεολογία σημαντικού μέρους της νοτιοελλαδικής κοινωνίας.
Τα χαρακτηριστικά της σχέσης της με τα κόμματα θυμίζουν πολιτικές και κόμματα του μεσοπολέμου.
10.-Αυτή η χώρα βαδίζει νομοτελειακά...
στην κατστροφή. Κανείς δεν θέλει να την σώσει. Τη θέλουν όπως είναι οι δυτικές δυνάμεις. Ως μικροανάχωμα και αναλώσιμη απέναντι στο ασιατικό μέτωπο αλλά με τους όρους που η Δύση θα επιθυμεί.
Ας το αμφισβητήσουμε αυτό το πολιτικό σύστημα. Μήπως και διορθωθεί.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου