Toυ ΜΑΝΟΥ ΒΟΥΛΑΡΙΝΟΥ
Η πολιτική δεν είναι ασχολία αγγέλων αλλά, στις δυτικές δημοκρατίες τουλάχιστον, δεν είναι και βούρκος. Επειδή όμως κάποιοι αισθάνονται πιο άνετα στον βούρκο, αναπόφευκτα θα κάνουν ό,τι μπορούν για να μετατρέψουν την πολιτική ζωή μιας χώρας σε τέτοιον. Θα κάνουν ό,τι μπορούν για να παίζουν στην έδρα τους.
Αν είσαι ένας από αυτούς, ιδού τα βήματα που αναπόφευκτα θα ακολουθήσεις:
Θα κολακεύσεις κάθε ταπεινό ένστικτο του ακροατηρίου σου. Ιδανικά τον φθόνο και τη μισαλλοδοξία καθώς αυτοί που φθονούν και οι μισαλλόδοξοι είναι πολύ πιο εύκολο να χειραγωγηθούν. «Τι καλύτερο έχουν αυτοί από σένα;», «τους είδαμε και τους μορφωμένους/καλλιεργημένους/άριστους» είναι μερικές φράσεις-φτυάρια που ανοίγουν την τάφρο και δημιουργούν τις επιθυμητές συνθήκες διχασμού. Επειδή αυτές οι συνθήκες δεν προκύπτουν εύκολα κοινωνικά, τα ταπεινά συναισθήματα θα κάνουν τη δουλειά και θα χωρίσουν μια κοινωνία σε «εμάς» και «αυτούς», όπου «εμείς» θα είμαστε οι «μη προνομιούχοι» και οι «αδικημένοι» ακόμα κι αν η μόνη αδικία που έχουμε υποστεί ποτέ είναι το ότι κάποιος μας πήρε τη σειρά στο ταμείο του σούπερ μάρκετ.
Θα παρακινήσεις τους πολίτες να αδιαφορούν για τον νόμο. Θα τους εθίσεις στην ιδέα ότι οι κανόνες είναι καλοί μόνο αν εξυπηρετούν εκείνους ή εσένα και τις επιδιώξεις σου (τις οποίες θα παρουσιάζεις ως αγώνα στο όνομα των πολιτών). Άνθρωποι που δεν υπακούουν σε κανόνες είναι ευκολότερο να ακολουθήσουν έναν τυχοδιώκτη.
Θα διαδώσεις ακραίες συκοφαντίες για τους αντιπάλους σου. Όχι τα συνηθισμένα περί διαφθοράς (που θα σε αναγκάσουν να παραστήσεις το πρότυπο της εντιμότητας που μπορεί να μην είσαι), αλλά ακρότητες του τύπου «οι αντίπαλοι μας έχουν στήσει ένα κύκλωμα εκμετάλλευσης και μαστροπείας ανηλίκων σε όλη τη χώρα». Τίποτα δεν ευαισθητοποιεί τους ανθρώπους όσο η απειλή για τα παιδιά τους, συνεπώς οι συκοφαντίες που έχουν να κάνουν με παιδεραστία είναι ιδανικές. Δεν έχει σημασία το πόσοι θα τις πιστέψουν, αλλά το ότι θα υπάρξει μια, έστω και ασυνείδητη, σύνδεση ενός ειδεχθούς εγκλήματος με τους αντιπάλους σου. Εσύ δεν χρειάζεται να πεις τίποτα. Οι κατηγορίες θα διαδοθούν από έναν-δύο ακραίους με δημόσιο λόγο και μετά θα αναλάβει η ανωνυμία των μέσων κοινωνικής δικτύωσης. Εσύ απλώς θα ζητάς διερεύνηση.
Θα βρεις κάτι που να μοιάζει σκανδαλώδες ή θα κατασκευάσεις ένα σκάνδαλο και θα προσποιείσαι ότι έχεις στοιχεία που ποτέ δεν θα παρουσιάζεις για να μπορείς να το επαναφέρεις σε τακτά χρονικά διαστήματα. Θα απαιτείς από αυτούς που κατηγορείς να αποδείξουν ότι δεν είναι ελέφαντες.
Θα διαβάλλεις τους θεσμούς σε κάθε ευκαιρία. Βλέπεις, ακόμα και ελαττωματικοί οι θεσμοί βάζουν εμπόδια στο κύλισμα στον βούρκο. Πρέπει να τους αποδυναμώσεις και να τους απονομιμοποιήσεις στη συνείδηση των πολιτών όσο περισσότερο γίνεται.
Θα εκμεταλλευτείς τις ηθικές αναστολές των αντιπάλων τους. Πολλοί πιστεύουν ότι το να μην απαντούν στις συκοφαντίες είναι σημάδι ανωτερότητας. Αυτούς πρέπει να τους συκοφαντείς περισσότερο. Όπου βλέπεις μετριοπάθεια, θα γίνεσαι ακόμα πιο επιθετικός. Ανάμεσα σε έναν αδίστακτο και κάποιον που οι ηθικές του αναστολές τον κάνουν διστακτικό, νικητής θα είναι συνήθως ο πρώτος.
Σε κάθε ευκαιρία θα αμφισβητείς την εντιμότητα όσων έχουν δημόσιο λόγο και στέκονται απέναντί σου. Όσοι σε αμφισβητούν ή δεν συμφωνούν με τη δική σου εκδοχή της πραγματικότητας δεν μπορεί παρά να είναι αγορασμένοι από «συμφέροντα». Δεν θα τα προσδιορίζεις συγκριμένα για να μπορεί κάθε κομμάτι του κοινού σου να προβάλλει αυτούς που θέλει. Θα βρεις έναν γενικό όρο που δεν σημαίνει τίποτα (ας πούμε Νέα Τάξη Πραγμάτων ή ντόπια και ξένα κέντρα) για να τα περιγράφεις.
Θα αμφισβητήσεις...
το αποτέλεσμα των εκλογών πριν αυτές γίνουν. Θα δημιουργήσεις αμφιβολία για την ήττα. Το μεγάλο προσόν της Δημοκρατίας είναι ότι εξασφαλίζει ομαλή και αναίμακτη διαδοχή στην εξουσία, αλλά εσένα η ομαλότητα δεν σε ευνοεί. Εσύ θέλεις βούρκο και η αμφισβήτηση της δημοκρατικής διαδικασίας είναι το τελευταίο σκαλοπάτι που πρέπει να κατέβεις για να τον δημιουργήσεις σε όλη του την αηδία. Όταν μιλάω για αμφισβήτηση αποτελέσματος δεν εννοώ διστακτικές αμφιβολίες αλλά ευθεία αμφισβήτηση και άρνηση αποδοχής του αποτελέσματος στο οποίο δεν θα είσαι νικητής.
Είμαι σίγουρος ότι όλα όσα περιγράφω σας είναι γνωστά και πιθανόν ιδιαιτέρως οικεία και είναι λογικό. Είναι όλα όσα έκαναν και κάνουν ο Ντόναλντ ο Τραμπ και οι μιμητές του σε όλο τον κόσμο. Και μπράβο τους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου