Ιδρυτής και CEO της Arpadom Construction και της πλατφόρμας Travelusive
Επιδότηση λέει 2.100 ευρώ για να επιστρέψουν 500 σοβαροί επιστήμονες στη χώρα. Κάτι δεν του έχουν εξηγήσει καλά του κ. Βρούτση.
Ο ποιοτικός εργαζόμενος δεν έφυγε από τη χώρα επειδή δεν έβρισκε 3.000 ευρώ μισθό. Εταιρείες να καλοπληρώσουν 500 όλα κι όλα καλά στελέχη, υπάρχουν και υπήρχαν ακόμα και εντός κρίσης. Αυτό που δεν υπάρχει είναι κατάλληλο περιβάλλον που θα δελεάσει αυτούς τους ανθρώπους να εργαστούν και να εξελιχθούν μέσα σε αυτό.
Η γραφειοκρατία και οι άχρηστες διαδικασίες της χώρας σκοτώνουν ένα δημιουργικό στέλεχος.
Η έλλειψη βιομηχανίας και R&D του στερεί τη δυνατότητα να υλοποιήσει τις ιδέες του.
Οι ασήμαντες εξαγωγές δεν του επιτρέπουν να έρθει σε επαφή με τον υπόλοιπο πλανήτη και άλλες εταιρείες του κλάδου του για να μοιραστεί σκέψεις και εμπειρίες.
Ο υπερβολικός συνδικαλισμός, η ισοπέδωση ικανοτήτων και η αντιπαραγωγική εργατική νομοθεσία, βάζουν εμπόδια σε οποιαδήποτε προσπάθειά του να ξεφύγει από το μέσο όρο και να διαπρέψει.
Το κράτος - πατερούλης με την χαοτική νομοθεσία του που ορίζει άδειες, τιμές, προϋποθέσεις, όρους και συνθήκες αφήνει ελάχιστα περιθώρια στο ικανό στέλεχος να κινηθεί σε δρόμους πρωτοποριακούς και ενδιαφέροντες.
Το ικανό στέλεχος είναι σαν τον διάσημο παίκτη ποδοσφαίρου. Δεν θα πάει ποτέ σε μια χώρα μόνο για τα λεφτά. Πιο πολύ τον ενδιαφέρει η προοπτική του. Αν μπορεί να διεκδικήσει υψηλούς στόχους. Αν μπορεί στο περιβάλλον αυτής της χώρα να βελτιωθεί. Αν μπορεί να έχει παρουσία στο διεθνές περιβάλλον. Και δυστυχώς η χώρα μας δεν προσφέρει τίποτα τέτοιο.
Αντί λοιπόν να προσπαθούμε, μοιράζοντας λεφτά να δελεάσουμε στελέχη, όπως κάνει η Κίνα για να φέρει καλούς μπασκετμπολίστες, είναι προτιμότερο να καλλιεργήσουμε κατάλληλες συνθήκες ώστε να θέλουν να έρθουν από μόνοι τους.
Επιδότηση λέει 2.100 ευρώ για να επιστρέψουν 500 σοβαροί επιστήμονες στη χώρα. Κάτι δεν του έχουν εξηγήσει καλά του κ. Βρούτση.
Ο ποιοτικός εργαζόμενος δεν έφυγε από τη χώρα επειδή δεν έβρισκε 3.000 ευρώ μισθό. Εταιρείες να καλοπληρώσουν 500 όλα κι όλα καλά στελέχη, υπάρχουν και υπήρχαν ακόμα και εντός κρίσης. Αυτό που δεν υπάρχει είναι κατάλληλο περιβάλλον που θα δελεάσει αυτούς τους ανθρώπους να εργαστούν και να εξελιχθούν μέσα σε αυτό.
Η γραφειοκρατία και οι άχρηστες διαδικασίες της χώρας σκοτώνουν ένα δημιουργικό στέλεχος.
Η έλλειψη βιομηχανίας και R&D του στερεί τη δυνατότητα να υλοποιήσει τις ιδέες του.
Οι ασήμαντες εξαγωγές δεν του επιτρέπουν να έρθει σε επαφή με τον υπόλοιπο πλανήτη και άλλες εταιρείες του κλάδου του για να μοιραστεί σκέψεις και εμπειρίες.
Ο υπερβολικός συνδικαλισμός, η ισοπέδωση ικανοτήτων και η αντιπαραγωγική εργατική νομοθεσία, βάζουν εμπόδια σε οποιαδήποτε προσπάθειά του να ξεφύγει από το μέσο όρο και να διαπρέψει.
Το κράτος - πατερούλης με την χαοτική νομοθεσία του που ορίζει άδειες, τιμές, προϋποθέσεις, όρους και συνθήκες αφήνει ελάχιστα περιθώρια στο ικανό στέλεχος να κινηθεί σε δρόμους πρωτοποριακούς και ενδιαφέροντες.
Το ικανό στέλεχος είναι σαν τον διάσημο παίκτη ποδοσφαίρου. Δεν θα πάει ποτέ σε μια χώρα μόνο για τα λεφτά. Πιο πολύ τον ενδιαφέρει η προοπτική του. Αν μπορεί να διεκδικήσει υψηλούς στόχους. Αν μπορεί στο περιβάλλον αυτής της χώρα να βελτιωθεί. Αν μπορεί να έχει παρουσία στο διεθνές περιβάλλον. Και δυστυχώς η χώρα μας δεν προσφέρει τίποτα τέτοιο.
Αντί λοιπόν να προσπαθούμε, μοιράζοντας λεφτά να δελεάσουμε στελέχη, όπως κάνει η Κίνα για να φέρει καλούς μπασκετμπολίστες, είναι προτιμότερο να καλλιεργήσουμε κατάλληλες συνθήκες ώστε να θέλουν να έρθουν από μόνοι τους.
Μείωση φορολογίας, μείωση ασφαλιστικών εισφορών, απελευθέρωση κρατικών οικονομικών δραστηριοτήτων, πάταξη γραφειοκρατίας, απλοποίηση εργατικής νομοθεσίας, περιορισμός στο ελάχιστο της παρέμβασης του κράτους στην αγορά εργασίας. Αυτά θα φέρουν πίσω ικανούς ανθρώπους κι όχι το να παρέχουμε επιδόματα. Και μάλιστα θα φέρουν πίσω πολύ περισσότερους από μόνο πεντακόσιους.
Πέρα δε από αυτό, καλό θα ήταν να αντιληφθούμε πως η χώρα αντιμετωπίζει πολύ σημαντικότερο πρόβλημα από την χαμηλή ποιότητα όσων έχουν μείνει πίσω, παρά με το ότι κάποιοι καλοί έφυγαν.
Πέρα δε από αυτό, καλό θα ήταν να αντιληφθούμε πως η χώρα αντιμετωπίζει πολύ σημαντικότερο πρόβλημα από την χαμηλή ποιότητα όσων έχουν μείνει πίσω, παρά με το ότι κάποιοι καλοί έφυγαν.
Δεν έχει νόημα να παίρνεις έναν παικταρά όταν η υπόλοιπη ομάδα είναι πολύ μέτρια.
Είναι προτιμότερο να κάνεις κάτι για να ανεβάσεις το επίπεδο των πολλών μέτριων παρά να προσελκύσεις έναν πολύ καλό.
Η χώρα όμως παράγει μόνο μέτριους για να μην πω κακούς, διότι...
η παιδεία μας είναι τραγική, οι συνθήκες μετεκπαίδευσης, ανεπαρκείς, η απόσταση από τον υπόλοιπο δυτικό κόσμο γιγαντιαία.
Ας δούμε τι μπορούμε να κάνουμε για αυτούς που ήδη έχουμε και στους οποίους αναγκαστικά βασιζόμαστε, αντί να παρακαλάμε να επιστρέψουν με πενταροδεκάρες άνθρωποι που ήδη έφυγαν.
Αυτοί δυστυχώς πρέπει να το πάρουμε απόφαση πως δεν θα γυρίσουν.
Αυτοί δυστυχώς πρέπει να το πάρουμε απόφαση πως δεν θα γυρίσουν.
Τουλάχιστον ας κάνουμε κάτι για να μην φύγουν κι άλλοι αλλά και για να βελτιωθούν όσοι είναι εδώ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου