Toυ ΘΑΝΟΥ ΤΖΗΜΕΡΟΥ
Κοινωνικά ευαίσθητοι ήταν αυτοί που ήθελαν να τους διορίσουν όλους στο Δημόσιο, ανάλγητος ήσουν εσύ που έλεγες δεν υπάρχουν λεφτά. Κάθε πραγματικά μεταρρυμιστικό σχέδιο που βασιζόταν σε αριθμούς και μαθηματικές πράξεις χανόταν στην ομίχλη της πολιτικής μυθολογίας που υποσχόταν πως με κάποιον μαγικό τρόπο θα είχαμε και την πίτα σωστή και όλο το κυνοκομείο χορτάτο. Έτσι θα πηγαίναμε για έναν αιώνα ακόμα. Ήρθε λοιπόν ο ΣΥΡΙΖΑ και η ομίχλη διαλύθηκε.
Να επιβληθεί επιτέλους στο Δημόσιο ατομική ευθύνη των λειτουργών του, αιρετών ή υπηρεσιακών, και να υπάρχουν επιπτώσεις και ποινές όταν κάποιος δεν κάνει καλά τη δουλειά του. Σήμερα είτε αφήνεις μια λακούβα στον δρόμο ακάλυπτη είτε καις 102 ανθρώπους, δεν τρέχει τίποτα.
Επίσης για να μπουν παντού εφαρμογές πληροφορικής και τηλεματικής που εξυπηρετούν τους πολίτες, εξοικονονομούν κόστος και, κυρίως, σώζουν ζωές.
Η τεχνολογία προσφέρει δεκάδες «εργαλεία» προστασίας. Δορυφόροι μετρούν τον όγκο του νερού που έχει κάθε σύννεφο (Global Precipitation Measurement), αισθητήρες – βροχόμετρα στις πλαγιές των βουνών καταγράφουν το ύψος και την ένταση της βροχόπτωσης και ενημερώνουν ασύρματα το κέντρο διαχείρισης, το οποίο έχει υπολογιστικό πρόγραμμα με τρισδιάστατη απεικόνιση του εδάφους (Digital Elevation Models).Το πρόγραμμα προβλέπει πού θα σχηματισθούν χείμαρροι, πότε θα χτυπήσουν και με ποια ένταση. Στέλνει επείγον μήνυμα, με ειδικό ήχο, σε συσκευές σταθερής και κινητής τηλεφωνίας που βρίσκονται στην επικίνδυνη περιοχή και ειδοποιεί πολίτες, αρχές και ΜΜΕ, πριν εκδηλωθεί το φαινόμενο! Ανάλογη τεχνολογία με δορυφορική ανίχνευση και κατάσβεση από αέρος ή από εδάφους υπάρχει και για τις φωτιές. Άλλα κράτη έχουν υιοθετήσει τέτοια συστήματα εδώ και δεκαετίες. Εμείς ούτε τα ξέρουμε. Η Ε.Ε. με δύο οδηγίες της, το 2000 και το 2007, δίνει το πλαίσιο για τον εκσυγχρονισμό της Πολιτικής Προστασίας στη χώρα μας. Δεν εφαρμόσαμε καμία. Καιρός να το κάνουμε.
Οι περισσότεροι Έλληνες δεν έχουν ιδέα για το τι είναι φιλελευθερισμός. Τον θεωρούν απειλή διότι το σύστημα τον δαιμονοποίησε. Είναι προσφιλής συνήθεια της κλεπτοκρατίας να επινοεί εχθρούς για να παραπλανά τον πολίτη. Έτσι στον φιλελευθερισμό, που ουδέποτε εφαρμόστηκε στην Ελλάδα, φορτώθηκαν όλα τα δεινά μας. Το ότι τα κράτη με τους πλουσιότερους και τους πιο ευτυχισμένους κατοίκους έχουν φιλελεύθερο σύστημα ενώ τα σοσιαλιστικά καταρρέουν δεν προβλημάτισε ποτέ τον «μέσο Έλληνα». Άντε τώρα να του εξηγήσεις ότι ο φιλελευθερισμός δεν είναι μια «ιδεολογία». Είναι απλώς η κατανόηση του τρόπου με τον οποίο λειτουργεί ο κόσμος. Το ότι π.χ. κάτι που ανήκει σε σένα το προσέχεις περισσότερο από κάτι που ανήκει στο κράτος ή το ότι οι υπερβολικοί φόροι μειώνουν το κίνητρο για εργασία δεν είναι φιλελεύθερα συμπεράσματα. Είναι η πραγματικότητα.
Να επιβληθεί επιτέλους στο Δημόσιο ατομική ευθύνη των λειτουργών του, αιρετών ή υπηρεσιακών, και να υπάρχουν επιπτώσεις και ποινές όταν κάποιος δεν κάνει καλά τη δουλειά του. Σήμερα είτε αφήνεις μια λακούβα στον δρόμο ακάλυπτη είτε καις 102 ανθρώπους, δεν τρέχει τίποτα.
Επίσης για να μπουν παντού εφαρμογές πληροφορικής και τηλεματικής που εξυπηρετούν τους πολίτες, εξοικονονομούν κόστος και, κυρίως, σώζουν ζωές.
Η τεχνολογία προσφέρει δεκάδες «εργαλεία» προστασίας. Δορυφόροι μετρούν τον όγκο του νερού που έχει κάθε σύννεφο (Global Precipitation Measurement), αισθητήρες – βροχόμετρα στις πλαγιές των βουνών καταγράφουν το ύψος και την ένταση της βροχόπτωσης και ενημερώνουν ασύρματα το κέντρο διαχείρισης, το οποίο έχει υπολογιστικό πρόγραμμα με τρισδιάστατη απεικόνιση του εδάφους (Digital Elevation Models).Το πρόγραμμα προβλέπει πού θα σχηματισθούν χείμαρροι, πότε θα χτυπήσουν και με ποια ένταση. Στέλνει επείγον μήνυμα, με ειδικό ήχο, σε συσκευές σταθερής και κινητής τηλεφωνίας που βρίσκονται στην επικίνδυνη περιοχή και ειδοποιεί πολίτες, αρχές και ΜΜΕ, πριν εκδηλωθεί το φαινόμενο! Ανάλογη τεχνολογία με δορυφορική ανίχνευση και κατάσβεση από αέρος ή από εδάφους υπάρχει και για τις φωτιές. Άλλα κράτη έχουν υιοθετήσει τέτοια συστήματα εδώ και δεκαετίες. Εμείς ούτε τα ξέρουμε. Η Ε.Ε. με δύο οδηγίες της, το 2000 και το 2007, δίνει το πλαίσιο για τον εκσυγχρονισμό της Πολιτικής Προστασίας στη χώρα μας. Δεν εφαρμόσαμε καμία. Καιρός να το κάνουμε.
Οι περισσότεροι Έλληνες δεν έχουν ιδέα για το τι είναι φιλελευθερισμός. Τον θεωρούν απειλή διότι το σύστημα τον δαιμονοποίησε. Είναι προσφιλής συνήθεια της κλεπτοκρατίας να επινοεί εχθρούς για να παραπλανά τον πολίτη. Έτσι στον φιλελευθερισμό, που ουδέποτε εφαρμόστηκε στην Ελλάδα, φορτώθηκαν όλα τα δεινά μας. Το ότι τα κράτη με τους πλουσιότερους και τους πιο ευτυχισμένους κατοίκους έχουν φιλελεύθερο σύστημα ενώ τα σοσιαλιστικά καταρρέουν δεν προβλημάτισε ποτέ τον «μέσο Έλληνα». Άντε τώρα να του εξηγήσεις ότι ο φιλελευθερισμός δεν είναι μια «ιδεολογία». Είναι απλώς η κατανόηση του τρόπου με τον οποίο λειτουργεί ο κόσμος. Το ότι π.χ. κάτι που ανήκει σε σένα το προσέχεις περισσότερο από κάτι που ανήκει στο κράτος ή το ότι οι υπερβολικοί φόροι μειώνουν το κίνητρο για εργασία δεν είναι φιλελεύθερα συμπεράσματα. Είναι η πραγματικότητα.
Βεβαίως, και οι φιλελεύθεροι στην Ελλάδα δεν μερίμνησαν ιδιαίτερα για να εξηγήσουν τι πιστεύουν και τι επιδιώκουν. Δεν είναι δυνατόν να έχει μεταφραστεί στα Ελληνικά κάθε σκουπίδι κάθε σούργελου του μετακομμουνισμού και όχι τα έργα του Φρήντμαν, της Ραντ και του Χάγιεκ. Επιπλέον, μερικοί κρυπτοσοσιαλιστές της Εκάλης επινόησαν την ιδιότητα του αριστερού φιλελεύθερου, του «φιλελέφτ», και δυσφημούν και αυτοί τον φιλελευθερισμό με τις υστερίες τους.
Ο φιλελευθερισμός δεν είναι απλώς το καλύτερο, αλλά το ΜΟΝΟ συμβατό με την ανθρώπινη φύση κοινωνικοοικονομικό σύστημα.
Η αξιολόγηση είναι μια μόνιμη διαδικασία που συνδέεται με στόχους: ατομικούς, ομαδικούς, με συμπεριφορές, με πρωτοβουλίες, με δημιουργικότητα, με σχέσεις με συναδέλφους και πολίτες και με καμιά δεκαριά ακόμα κριτήρια. Κι επειδή πάντα καιροφυλακτεί το υποκειμενικό στοιχείο, τα συστήματα αξιολόγησης εξελίσσονται (ενσωματώνοντας και εφαρμογές της πληροφορικής) με σκοπό να δημιουργήσουν όσο το δυνατόν περισσότερες δικλείδες ασφαλείας, ώστε το τελικό αποτέλεσμα για κάθε εργαζόμενο, οποιασδήποτε βαθμίδας, να αποτυπώνει κατά το δυνατόν ακριβέστερα την πραγματική του επίδοση.
Η αξιολόγηση είναι μια μόνιμη διαδικασία που συνδέεται με στόχους: ατομικούς, ομαδικούς, με συμπεριφορές, με πρωτοβουλίες, με δημιουργικότητα, με σχέσεις με συναδέλφους και πολίτες και με καμιά δεκαριά ακόμα κριτήρια. Κι επειδή πάντα καιροφυλακτεί το υποκειμενικό στοιχείο, τα συστήματα αξιολόγησης εξελίσσονται (ενσωματώνοντας και εφαρμογές της πληροφορικής) με σκοπό να δημιουργήσουν όσο το δυνατόν περισσότερες δικλείδες ασφαλείας, ώστε το τελικό αποτέλεσμα για κάθε εργαζόμενο, οποιασδήποτε βαθμίδας, να αποτυπώνει κατά το δυνατόν ακριβέστερα την πραγματική του επίδοση.
Αν δεν υπάρχει στόχος, πώς θα αξιολογήσεις;
Μπορούν σάπιες δομές, εντελώς ξένες με την έννοια της ποιότητας και της σχέσης κόστους / αποτελέσματος, να αξιολογήσουν τον εαυτό τους;
Μπορεί το κομματόσκυλο-διευθυντής να αξιολογήσει αντικειμενικά το αντίπαλο κομματόσκυλο-τμηματάρχη;
Πρώτα λοιπόν αναδιοργανώνεις το Δημόσιο και μετά αξιολογείς.
Αυτό που μπορείς να κάνεις τώρα είναι το ανάποδο: αναξιολόγηση. Ποιοι πρέπει δηλαδή να απολυθούν αύριο.
Να σας δώσω μερικές ιδέες:
– Όσοι είναι υπάλληλοι γραφείου και δεν γνωρίζουν τη χρήση ηλεκτρονικού υπολογιστή. Αδιαφορείς για μια επανάσταση που έχει αλλάξει τον κόσμο, εδώ και 30 χρόνια, και έχεις την απαίτηση να συμμετάσχεις στον εκσυγχρονισμό του Δημοσίου;
– Όσοι προσελήφθησαν σε προσωποπαγείς θέσεις, χωρίς δηλαδή να υπάρχει οργανική ανάγκη, αλλά, «φυτευτοί» και αργόμισθοι, όπως γίνεται, ακόμα και σήμερα, με τους συγγενείς πολιτικών που διορίζονται υπάλλήλοι της Βουλής.
– Όσοι κατά την κρίση του Επιθεωρητή Δημόσιας Διοίκησης έχουν πέσει σε βαρειά παραπτώματα σε σχέση με την Υπηρεσία.
– Όσοι δεν έχουν εμφανιστεί στη δουλειά τους, αδικαιολόγητα, για περισσότερο από 15 μέρες. (Νομίζετε ότι είναι λίγοι;)
– Όσοι, μετά τη σύσταση του ΑΣΕΠ, το παρέκαμψαν υπογράφοντας συμβάσεις έργου ή εργασίας ορισμένου χρόνου και μονιμοποιήθηκαν με τον πελατειακό νόμο Παυλόπουλου.
– Όσοι, αφού προσελήφθησαν, άλλαξαν «πόστο». Προσλαμβάνεσαι, ως καθαρίστρια και γίνεσαι γραμματέας διευθύνσεως; Είσαι ρουσφέτι.
– Όσοι έχουν αποσπασθεί περισσότερο από το μισό του χρόνου υπηρεσίας τους σε γραφεία βουλευτών, υπουργών, πολιτευτών. Βύσματα περιωπής.
– Όσοι...
– Όσοι είναι υπάλληλοι γραφείου και δεν γνωρίζουν τη χρήση ηλεκτρονικού υπολογιστή. Αδιαφορείς για μια επανάσταση που έχει αλλάξει τον κόσμο, εδώ και 30 χρόνια, και έχεις την απαίτηση να συμμετάσχεις στον εκσυγχρονισμό του Δημοσίου;
– Όσοι προσελήφθησαν σε προσωποπαγείς θέσεις, χωρίς δηλαδή να υπάρχει οργανική ανάγκη, αλλά, «φυτευτοί» και αργόμισθοι, όπως γίνεται, ακόμα και σήμερα, με τους συγγενείς πολιτικών που διορίζονται υπάλλήλοι της Βουλής.
– Όσοι κατά την κρίση του Επιθεωρητή Δημόσιας Διοίκησης έχουν πέσει σε βαρειά παραπτώματα σε σχέση με την Υπηρεσία.
– Όσοι δεν έχουν εμφανιστεί στη δουλειά τους, αδικαιολόγητα, για περισσότερο από 15 μέρες. (Νομίζετε ότι είναι λίγοι;)
– Όσοι, μετά τη σύσταση του ΑΣΕΠ, το παρέκαμψαν υπογράφοντας συμβάσεις έργου ή εργασίας ορισμένου χρόνου και μονιμοποιήθηκαν με τον πελατειακό νόμο Παυλόπουλου.
– Όσοι, αφού προσελήφθησαν, άλλαξαν «πόστο». Προσλαμβάνεσαι, ως καθαρίστρια και γίνεσαι γραμματέας διευθύνσεως; Είσαι ρουσφέτι.
– Όσοι έχουν αποσπασθεί περισσότερο από το μισό του χρόνου υπηρεσίας τους σε γραφεία βουλευτών, υπουργών, πολιτευτών. Βύσματα περιωπής.
– Όσοι...
έχουν οργανική θέση στην περιφέρεια και απόσπαση σε μεγάλα αστικά κέντρα χωρίς να συντρέχουν οικογενειακοί λόγοι. Βύσματα περιωπής, επίσης.
– Όσοι εχουν ειδικότητα που δεν δικαιολογείται από την Υπηρεσία στην οποία ανήκουν: π.χ. κηπουροί χωρίς κήπο, οδηγοί χωρίς αυτοκίνητο.
– Όσοι έχουν πλαστογραφήσει τίτλους σπουδών. (Νομίζετε ότι είναι λίγοι;)
– Όσοι έχουν υπογράψει πλαστές βεβαιώσεις για τη χορήγηση συντάξεων σε ψευτοανάπηρους.
– Όσοι έχουν κάνει κατάχρηση σε αναρρωτικές άδειες, επί σειρά ετών, εκτός αν έχουν αποδεδειγμένα (με γνωμάτευση υγειονομικής επιτροπής) μόνιμο πρόβλημα υγείας. Διότι κι αυτή ήταν μια «φάμπρικα» στην οποία το Δημόσιο μεγαλουργεί.
– Όσοι εχουν ειδικότητα που δεν δικαιολογείται από την Υπηρεσία στην οποία ανήκουν: π.χ. κηπουροί χωρίς κήπο, οδηγοί χωρίς αυτοκίνητο.
– Όσοι έχουν πλαστογραφήσει τίτλους σπουδών. (Νομίζετε ότι είναι λίγοι;)
– Όσοι έχουν υπογράψει πλαστές βεβαιώσεις για τη χορήγηση συντάξεων σε ψευτοανάπηρους.
– Όσοι έχουν κάνει κατάχρηση σε αναρρωτικές άδειες, επί σειρά ετών, εκτός αν έχουν αποδεδειγμένα (με γνωμάτευση υγειονομικής επιτροπής) μόνιμο πρόβλημα υγείας. Διότι κι αυτή ήταν μια «φάμπρικα» στην οποία το Δημόσιο μεγαλουργεί.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου