Του ΣΤΕΦΑΝΟΥ ΚΑΣΙΜΑΤΗ
Η επιστροφή του Αλέξη Τσίπρα δεν προκάλεσε «αναταράξεις» στον χώρο του, όπως γράφεται κατά κόρον. Αν θέλουμε να είμαστε ακριβείς, θα πρέπει να πούμε ότι στον πολιτικό χώρο από τον οποίο προέρχεται ο κ. Τσίπρας η επιστροφή του έγινε δεκτή με ένα αίσθημα παραίτησης και αποδοχής του μοιραίου.
Αναταράξεις προκάλεσε, είναι αλήθεια! Αλλά μόνο στο ΠΑΣΟΚ, δηλαδή στον χώρο στον οποίο επιχειρεί να εισχωρήσει, αυτόν της ευρύτερης Κεντροαριστεράς. Το μαρτυρά η πανστρατιά, που λένε και στην πασοκική, την οποία κήρυξε ο Νίκος ο Ανδρουλάκης για να αντιμετωπίσει το μαγαζί που ετοιμάζεται να ανοίξει ακριβώς απέναντι.
Ισως περιττεύει να εξηγήσω ότι η διατύπωση παραπάνω είναι μεταφορική, τώρα που το σκέπτομαι όμως βλέπω ότι θα μπορούσε θαυμάσια να γίνει και κυριολεκτική. Αφού αυτό που προτίθεται να επιχειρήσει ο κ. Τσίπρας είναι να φτιάξει το δικό του ΠΑΣΟΚ, θα ήταν ιδεώδες αν έστηνε τα γραφεία του κόμματoς του απέναντι από το κτίριο του ΠΑΣΟΚ. Και, τέλος πάντων, επειδή αυτό ίσως δεν είναι εφικτό, κάπου κοντά στη Χαριλάου Τρικούπη. Εχει σημασία αυτό, γιατί στη δημοσιογραφική γλώσσα το όνομα της οδού ή ακόμη και της ευρύτερης περιοχής στην οποία βρίσκονται τα γραφεία ενός κόμματος χρησιμοποιείται ως μετωνυμία του κόμματος – λέμε: η Πειραιώς, η Κουμουνδούρου, η Χαριλάου Τρικούπη, ο Περισσός κ.λπ. Θα είχε γούστο, λοιπόν, αν ξαφνικά αποκτούσαμε δύο Χαριλάου Τρικούπη, όπως κάποτε είχαμε δύο ΚΚΕ.
Ακόμη καλύτερα για το κόμμα Τσίπρα θα ήταν αν διάλεγε ένα κτίριο σε κάποιον δρόμο που φέρει το όνομα του ιδρυτή του ΠΑΣΟΚ! Εκεί είναι που θα γινόταν χαμός… Θα ακούγαμε από τις ειδήσεις ότι η Χαριλάου Τρικούπη είπε το τάδε, αμέσως μετά θα ακούγαμε ότι η Ανδρέα Παπανδρέου είπε το δείνα και πολλοί θα έμεναν με την απορία πού είναι το ΠΑΣΟΚ. Ενα επιπλέον πλεονέκτημα της συγκεκριμένης ιδέας είναι ότι ο Αλέξης μπορεί να μιμείται εκπληκτικά τον Ανδρέα, πράγμα που θα επέτεινε τη σύγχυση.
Για να επανέλθω όμως στην πανστρατιά για τη σωτηρία του ΠΑΣΟΚ, την οποία κήρυξε ο πρόεδρος του κόμματος, είναι εντυπωσιακό ότι δεν απουσιάζει σχεδόν κανείς από τη σύνθεση των επιτροπών που καταγίνονται με την προετοιμασία του συνεδρίου. Αξιοποιούνται, όπως λέμε κατ’ ευφημισμόν συνήθως, ακόμη και εκείνοι που δεν είναι χρήσιμοι σε τίποτα!
Μόνον ένας λείπει από το προσκλητήριο, κάποιος που δεν θα έπρεπε να λείπει. Δεν είδα πουθενά το όνομα του...
Κίμωνα του Κουλούρη, του Κίμου όπως τον λέγαμε στη δημοτική.
Μας λείπει, τον νοσταλγούμε πάντα και ευχόμαστε να είναι καλά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου